2547 • 2014    GARRABO MET DE DOOD

2547 • 2014    GARRABO MET DE DOOD

In de Melkweg schrijft men het jaar 746J nieuwe galactische tijdrekening - ofwel het jaar 5050 van de christelijke jaartelling. Al ruim honderd jaar heerst er vrede: de sterrenrijken werken eraan om een gemeenschappelijke toekomst te creëren.

Als de Terranen de transporttechnologie van de zogenaamde polypoortstations beginnen te doorgronden, die getuigen van lang vervlogen tijden, verschijnt de frequentie monarchie op het toneel, en maakt aanspraak op de macht over elk polypoortstation.

Met ruimteschepen van vormenergie of via de transportschoorstenen van de polypoortstations rukken de Vatroxen en hun Darturka-huurlingen op, en het kost grote moeite ze tegen te houden - want de dood lijkt voor hun tegenstanders geen betekenis te hebben: de Darturka's zijn gekloonde soldaten, en de Vatroxen beschikken over de mogelijkheid van een 'wedergeboorte' op de hibernatiewerelden, waarvan de meeste zich in de galaxie Andromeda bevinden. Daarom smeden perry Rhodan en Atlan een verbond met de volkeren van deze galaxie.

De 'bond van Sicatemo' krijgt algauw de kans om zichzelf te bewijzen - en behaalt een overwinning. Voor het eerst in de miljoenen jaren oude geschiedenis van de frequentie monarchie heeft deze met zware tegenslagen te kampen: eerst valt de handelsster FATICO in handen van de alliantie, vervolgens een hibernatiewereld, en alle Vatroxen in de omgeving worden op het moment dat ze sterven in de 'zielenkerker' van de Maahks gezogen, niet in staat tot wedergeboorte. En het gaat verder – tot aan garrabo met de dood ...

De frequentie monarchie ziet zich voor het eerst in zijn lange, door successen gekenmerkte geschiedenis tegenover een vijand gesteld die hem merkbare schade kan toebrengen. Uiteindelijk is dat voor een groot deel terug te voeren op het ingrijpen van de superintelligentie HET, die Perry Rhodan een bijna onaantastbare basis en belangrijke informatie verschafte, waardoor de tegenstander uit de schaduw trad waarin hij tot dan toe zat. Maar zonder de moed, de doortastendheid, het vertrouwen en de samenwerking van alle geallieerde partijen had zelfs ingrijpen van HET geen blijvend succes kunnen hebben.

Oorspronkelijke titel: Garrabo in den Tod

Auteur: Marc A. Herren

Omslag: © Alfred L. Kelsner

Illustratie intern (Duits exclusief): © Dirk Schulz / Horst Gotta

Plantekening (Duits exclusief): Terraanse techniek spoorketen-moduul 'standaard' door Georg Joergens

Nederlandse vertaling: TinTaal

Samenvatting: Atlan dirigeert de aanval van de geallieerden – maar de frequentie-monarchie is beslist niet weerloos.

Locatie en tijdsruimte: Andromeda – 21 tot 25 april 1463 NGT (5050 na Chr.)

Hoofdpersonen: Atlan – De opperbevelhebber van de geallieerden uit Andromeda en de Melkweg is zich bewust van zijn verantwoording. Perry Rhodan – De onsterfelijke vormt een eigen commando. Julian Tifflor – De afgevaardigde van het galacticum wordt een bode en boodschapper van slecht nieuws. Hartan Koltor – De jonge Haloeter trekt ten strijde. Mirtanmar – De Vatrox treedt op tegen zijn vijanden met de wedergeboorte voor ogen. RourSi – De Atto hoort over de zeven koninkrijken.

De frequentie-monarchie belaagt FATICO, in wiens beschutting de schepen van de geallieerden zich hebben teruggetrokken. Daar de handelsster niet in gevaar mag komen, vallen de veldslaglichters niet aan. Evenwel staat mogelijkerwijs een aanval 'van binnenuit' te gebeuren. Het lijkt alsof er iemand ter plekke is met een B- of C-controller die de controle van de handelsster probeert over te nemen. Julian Tifflor begeeft zich via een transferkoker naar DARASTO en stapt over naar de JULES VERNE, die zich in drie cellen heeft opgedeeld. Nu brengt Atlan de vlootonderdelen van de geallieerden in positie als de stukken van een garrabo-spel – het spel dat hij op Gortavor heeft geleerd in 8036 v.Chr. van zijn mentor Fartuloon op zevenjarige leeftijd.

Julian Tifflor voert het commando over het JV-middeldeel. Perry Rhodan blijft op de JV-2, onder gezag van Kala Romka, bij de handelsster om deze steeds weer met zijn B-controller te resetten om daarmee de overnamepoging te verijdelen van de frequentie-monarchie. Atlan, die het commando voert over JV-1, verplaatst vlootonderdelen naar FATICO die aldaar een tweede front starten, waarna de veldslaglichters gevoelig verliezen lijden en zich uiteindelijk terugtrekken. Atlan neemt geen deel aan de gevechten maar vliegt verder naar de Holoin-vijfhoek die eveneens nog steeds wordt belaagd. Deze bedreiging moet uitgeschakeld worden want via deze zonnenoverbrenger wordt de bevoorrading uit de Melkweg gewaarborgd. Het leidt tot een ruimteveldslag waarin de vloot van de frequentie-monarchie in de pan wordt gehakt. Het vallensysteem van het ruimte-tijd-labyrint bewijst zich daarbij als een doorslaggevend voordeel. Opnieuw wordt geobserveerd hoe een werfplatform van de Paddler's bijna – maar niet helemaal – materialiseert.

Na deze successen wordt de gelijktijdige aanval voorbereid op de overgebleven hibernatiewerelden. Talrijke krathvira-zielenvallen worden verdeeld over de vlootonderdelen. Tijdens de wachttijd ontvangt Atlan de Atto RourSi die al bevriend is geraakt met Gucky. RourSi geeft zijn kennis over de Okrivar door aan Atlan (ze stammen oorspronkelijk uit Anthuresta en er kunnen blijkbaar noch klonen noch duplo's van hen worden vervaardigd). Daarna houd hij de bemanning van het schip bezig met een verhaal en viert hij het vlammen-ritueel van de Atto's. Maar op 24 april, de dag voor de beslissende aanval, demonstreert de frequentie-monarchie nogmaals dat ze meerdere troeven achter de hand hebben. Twee 'vuurogen', dezelfde die Sicatemo's vernietiging veroorzaakte, duiken op in de buurt van FATICO.

Dan breekt 25 april aan en de aanval op de hibernatiewerelden begint. Net als ervoor zal de frequentie-monarchie door schijnmanoeuvres worden afgeleid. Voor dit doel vallen de geallieerden de distributiedepots KJALLDAR en HASTAI aan in de Bengar-sterrenhoop. Maar ook hier materialiseert een vuuroog dat de vloot van de geallieerden nadert.

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende