< vorige | volgende > | INDEX | 🔍
2538 • 2005 VERTREK VAN DE LICHTKRACHT
Op de Aarde en de talrijke planeten in de Melkweg, waarop mensen leven, schrijft men het jaar 1463 nieuwe galactische tijdrekening - wat overeenkomt met het jaar 5050 van de christelijke tijdrekening. Al ruim honderd jaar heerst er in de galaxie hoofdzakelijk vrede: de sterrenrijken werken er samen bij het bouwen aan een gezamenlijke toekomst. De conflicten van het verleden lijken te zijn verdwenen.
Vooral de Liga van Vrije Terranen (LVT), waarin Perry Rhodan het ambt van Terraans resident bekleedt, heeft zich geconcentreerd op wetenschap en onderzoek. Zogeheten polypoortstations stellen een nieuwe, mysterieuze transporttechnologie ter beschikking. Juist wanneer men deze begint te ontraadselen, doet de frequentie monarchie via de polypoortstations een greep naar de Melkweg. Gelukkig kan de aanval worden tegengehouden. Perry Rhodan heeft gehoor gegeven aan een hulpoproep van de Terranen in het onbekend ver weg gelegen Stardust-stelsel. Daar krijgt hij een bericht van de superintelligentie HET, wiens bestaan waarschijnlijk door de huidige gebeurtenissen acuut bedreigd wordt, en reist verder naar Andromeda, waar zich een centrale van de frequentie monarchie schijnt te bevinden. Maar dat is nog niet alles, wat de mensen bezighoudt. Vooral iemand wordt door een onstilbaar verlangen naar de raadsels van de kosmos gedreven en voelt al lange tijd, dat er iets belangwekkends in aantocht is. Deze mens is Alaska Saedelaere, en hij is getuige van het vertrek van de LICHTKRACHT ...
De raadsels rond Alaska's nieuwe metgezel en de planeet van de Lokopters nemen toe. Alaska Saedelaere moet beslissen, hoe hij zijn missie zal voortzetten.
Deze aflevering is een bijzonderheid omdat het door twee auteurs werd geschreven: het gaat terug tot de laatste fragmenten van een nog door Robert Feldhoff geschetste aflevering, werd door zijn opvolger Uwe Anton afgemaakt en in de lopende cyclus geïntegreerd. De omslag toont Robert Feldhoff.
Oorspronkelijke titel: Aufbruch der LEUCHTKRAFT
Auteur: Robert Feldhoff en Uwe Anton
Omslag: © Dirk Schulz (samen met Michael Peter)
Illustratie intern (Duits exclusief): © Swen Papenbrock
Nederlandse vertaling: Scriptura/Sinne Johannes Sinnema
Samenvatting: ontmoeting in Totembos – het geheim van de Lokopter.
Locatie en tijdsruimte: LICHTKRACHT, Kopter's Horst – 10 april - ?? april 1463 NGT (5050 na Chr.)
Hoofdpersonen: Alaska Saedelaere – De man met het masker ontmoet opnieuw het ruimteschip LICHTKRACHT. Samburi Yura – Vrouwe Samburi bereidt haar bemanning hoofdbrekens. Ennerhahl – Een vreemdeling op de wereld van de Lokopters. Eroin Blitzer – Een officier macht zich zorgen om zijn commandante.
Het is 10 april en Alaska Saedelaere is weer in Terrania onderweg met zijn Niedrig-G-vliegfiets. Tijdens de avondschemering merkt hij een achtervolger op en moet meteen aan de gebeurtenis denken die hij alsmaar verwacht (het Akon-vuurbaken was het niet). De maskerdrager wacht zijn achtervolger op die zich voorstelt als Commo'Dyr Eroin Blitzer. Hij is commandant van de ROTOR-G, een sloep van de LICHTKRACHT. Het grote schip is momenteel geparkeerd bij Dengejaa Uveso, maar vrouwe Samburi Yura bevind zich niet aan boord. Ze is sinds enige jaren spoorloos verdwenen, keerde niet terug van een belangrijke missie. De androiden van de LICHTKRACHT hebben gezocht naar de laatste Enthoonse, maar bleven zonder succes. Het stuurbrein van het schip herinnerde zich Saedelaere – en daarom is Blitzer hier. Voortdurend spreekt hij zijn voornaam uit als Alraska.
Via een zo genoemd UHF-venster raken beide aan boord van de gecamoufleerde sloep die is geparkeerd boven de Waringer-academie. Het is 120 meter lang met een diameter van 38 meter. Aan boord verblijven twee andere androiden, de officieren Fallun Vierauf en N'tur Lind. Nu wordt de sloep, vanwege de emissies van het UHF-vensters, gepeild door de Terraanse ruimtebewaking. Kruisers en space-jets verschijnen, desondanks kan de ROTOR-G zich ongehinderd terugtrekken uit het Sol-stelsel. Ervoor maakt het eerst nog een tussenstop bij Saedelaere's appartement, waar hij een bericht verstuurt naar NATHAN en een SERUN meeneemt.
Twintig uren later bereikt de ROTOR-G het Dengejaa Uveso en sluist door een UHF-venster de LICHTKRACHT binnen. Aldaar schijnen de androiden Saedelaere eerst op de proef te stellen en laten hem alleen achter. De cellenactiveerderdrager laat zich door niets van zijn stuk brengen, ten slotte wil men wat van hem, en wandelt wat door de LICHTKRACHT wiens binnenste toont als een stenen landschap.
Later verschijnen de drie androiden weer en Saedelaere krijgt een stenen, pulserend labyrint in het oog dat lijkt op basalt en zandsteen. Het is het stuurbrein DAN dat de Terranen een holografie toont van vrouwe Samburi. Saedelaere is wederom gefascineerd door haar verschijning. De Enthoonse spreekt maar een zin, dan eindigt de holo: 'QIN SHI is ontwaakt. Het BOTNET staat klaar'. Dit vond plaats in de galaxie Totembos, en dat wordt het volgende doel van de LICHTKRACHT. Alaska vermoedt op grond van de aanwezige informatie dat het BOTNET en QIN SHI twee partijen zijn die tegenover elkaar staan, dat het BOTNET mogelijkerwijs aan de zijde staat van de kosmocraten – dat het grootste gevaar dus uitgaat van QIN SHI.
De vlucht duurt weken, maar Saedelaere die door het schip wandelt (zover als hem dat mogelijk wordt gemaakt) doorkruist ook temporale effecten en verliest zijn tijdsgevoel. Bij het doel aangekomen, sector 118 van Totembos, is DAN niet bereidt om de actuele Terra-datum te berekenen. De maskerdrager begint ermee om grondig alle data uit deze ruimtesector te herzien. Daarbij stoot hij op het ornithoide-volk van de Lokopters (ze lijken op struisvogels of emu's) die de planeet Kopter's Horst bewonen. Hoewel technisch en cultureel hoogstaand, schijnen andere volken die Lokopters niet te kennen. Zo wordt hun wereld het doel van de ROTOR-G.
Kopter's Horst omcirkelt de rode zon Lo en zeven andere planeten. Verrassend is dat de planeet op een hoogte van 98 kilometer boven de evenaar wordt omgeven door 48 bolvormige objecten met een diameter van 200 meter (in plaats van een uitgestulpte middenring zijn er flenzen, die Saedelaere doen denken aan kanonnen). De objecten, ruimteschepen of satellieten, zijn uitstekend afgeschermd zodat de Lokopters er waarschijnlijk niets van weten. Zelfs ROTOR-G kan ze niet peilen aan de binnenkant.
Vervolgens worden langs de evenaar 48 grote steden gepeild die op nesten lijken en boven het oppervlak zweven. Ze zijn elk 843 kilometer van elkaar verwijderd, gelijkmatig verdeelt boven land of zee. Saedelaere ziet een causale samenhang tussen de metropolen en de satellieten. Aansluitend wordt de taal van de Lokopters ontrafeld en de hoofdstad Lokop's Nest ontdekt. Enkele tientallen kilometers daar vandaan sporen de drie androiden een afnemende strooi emissie op in het extreem hoge UHF-bereik. Deze wil Saedelaere ter plekke onderzoeken en landt de ROTOR-G dus daar.
Saedelaere gaat alleen van boord en staat kort daarna bij een uitdovende tijdbron. Gedachten over het verleden spoken door zijn hoofd en speculaties aangaande tijdbronnen, die misschien op een dag weer functioneel ter beschikking staan. De maskerdrager is zo verdiept in zijn gedachten dat hij de nadering van een ander persoon pas bemerkt als deze hem in de taal aanspreekt van de machtigen. Het is een humanoide met een pikzwarte huid en zijn lichaam wordt bedekt door een groenblauw uniform. De cellenactiveerderdrager, die in het verleden vaak werd gekenmerkt als kosmische mens, ziet in de zwarte humanoide eveneens een kosmisch wezen.
Hij stelt zich voor als Ennerhahl en beweert op Kopter's Horst te verblijven vanwege een ceremonie die elke keer plaatsvindt na 100 planetaire jaren (23 Terra-jaren). Verder beweert hij dat het clausuur van de oude machtigen naar een einde neigt en een nieuwe eraan komt en dat de 48 schrijnen van de eeuwigheid worden vernieuwd. Daarna verdwijnt hij van het een op het andere moment. Terug op ROTOR-G stelt Saedelaere vast dat die androiden hem hebben geobserveerd, maar niets hebben waargenomen van Ennerhahl. Daar is Saedelaere niet tevreden mee en hij laat alle registraties meermaals evalueren. Zo wordt vastgesteld dat Ennerhahl voortdurend aanwezig was en een camouflagesysteem gebruikt dat de kosmocratentechniek evenaard.
Terug op de LICHTKRACHT heeft Saedelaere 's nachts een visioen over vrouwe Samburi, die hem indringend verzoekt om haar te helpen. De cellenactiveerderdrager weet nog steeds niet of hij dat eigenlijk wel wil. Ten slotte heeft vrouwe Samburi hem tijdens hun eerste ontmoeting het pak van de vernietiging afgenomen en later opnieuw zijn Cappin-fragment aangebracht – omdat het hem zogezegd weer een heel persoon maakte.
De androiden hebben intussen de schrijnen van de eeuwigheid geïdentificeerd. De Lokopters spreken echter niet van machtigen, maar van hoeders of wachters. Daarbij circuleert in de planetaire communicatie het begrip van de 48 bloesembladeren van de Tijdroos. De maskerdrager wil alles van dichtbij bekijken en ontvangt van Blitzer een apparaat voor zijn vermomming, overeenkomstig met de diffusor-optiek van de LICHTKRACHT. Het googelt de anderen voor alsof men te maken heeft met een Lokopter.
In Lokop's Nest bezoekt Saedelaere een markt om gesprekken af te luisteren van de Lokopters. Daar ontdekt hij bij een stand een object dat hij hier nooit had verwacht, een controller voor polypoortstations. Daar hij Lokopter's geld van de androiden ter beschikking kreeg koopt Saedelaere de controllers van de A-klasse van de handelaar – die daarna te kennen geeft dat hij Ennerhahl is. Hij heeft de controller van een van andere planeet uit Totembos (wat hij een andere naam geeft).
Beide kosmische wezens besluiten om de plaatselijke schrijn van de eeuwigheid in het geheim te bezoeken. Als ze het gebouw betreden valt hen meteen op dat de lokale techniek niet is uitgevoerd voor fijngevoelige ornithoide wezen, maar voor wezens met grove grijpwerktuigen. Desondanks bevinden zich, zoals ze vaststellen doormiddel van een individueeltaster, 343 Lokopters in de schrijn (zeven maal zeven maal zeven!). Kort daarna worden ze ontdekt.
Al snel zijn Saedelaere en Ennerhahl omsingeld door drie meter grote humanoide gevormde gevechtsrobots. Dan treedt een Lokopter naar voren die zich voorstelt als de wachter Sikkel Snisedne Ghern. Hij klaagt ze aan van een zeer grote misdaad en bepaald dat ze met hun leven moeten boeten. Ennerhahl is totaal niet onder de indruk – en beweert een incarnatie te zijn van de Tijdroos en het BOTNET dat de Lokopters bewaakt. Dan beveelt hij hun onderwerping …
Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:
© Cornelis van den Ende

2537/2538 omslag voorkant © Swen Papenbrock en achterkant © Dirk Schulz (samen met Michael Peter)

2538 omslag © Dirk Schulz (samen met Michael Peter)

2538 omslag intern © Dirk Schulz (samen met Michael Peter)

2538 illustratie intern (Duits exclusief) © Swen Papenbrock