2559 • 2026    SPLINTER VAN HET KWAAD

In de Melkweg schrijft men het jaar 1463 nieuwe galactische tijdrekening - wat overeenkomt met het jaar 5050 christelijke tijdrekening. Sinds ruim honderd jaar heerst vrede: de sterrenrijken zijn bezig om een gemeenschappelijke toekomst te creëren.

Maar als de Terranen op de zogenoemde polypoortstations stuiten, die getuigen van lang vervlogen tijden, verschijnt de frequentie monarchie op het toneel, die aanspraak maakt op de macht over elk polypoortstation. Met ruimteschepen van vormenergie of via de transferschoorstenen van de polypoortstations rukken de Vatroxen op, en aanvankelijk lijken ze nauwelijks te stuiten. Maar dan openbaart zich de achilleshiel in hun sterkste wapen: de Vatroxen beschikken door middel van hun hibernatiewerelden over de mogelijkheid van 'wedergeboorte'. Als de Terranen hun die werelden afnemen en elk afzonderlijke vrije bewustzijn van het volk vangen, beëindigen ze de heerschappij van de frequentie monarchie.

Maar daarmee zijn niet alle gevaren bezworen: er zijn nog steeds Vatroxen, waaronder de gevaarlijke frequentievolger Sinnafoch, en minstens twee rivaliserende geestelijke wezens die met die vreemde beschaving samenhangen.

De kosmische reiziger Alaska Saedelaere bevindt zich intussen aan boord van het kobaltblauwe cilinderschip LICHTKRACHT, een machtig schip van de ordemachten, op zoek naar diens eigenlijke bezitter: Samburi Yura. De laatste Enthoonse verdween, maar liet een spoor achter dat schijnbaar alleen de maskerdrager kon volgen. Intussen belandde ook zij in de ultramarijnstad en kwam in bezit van een deel van VATROX-VAMU - een splinter van het kwaad ...

In de volgende aflevering richten we ons op het Stardust-stelsel. Arndt Ellmer bericht hierin hoe het verzet zich tegen de overname door VATROX-VAMU zich organiseert.

Oorspronkelijke titel: Splitter des Bösen

Auteur: Marc A. Herren

Omslag: © Dirk Schulz

Illustratie intern (Duits exclusief): © Michael Wittmann

Plantekening (Duits exclusief): buitenaardse techniek cocon-overbrenger van de Akonen door Daniel Schwarz

Nederlandse vertaling: TinTaal

Samenvatting: hij draagt het pak van de vernietiging – de ultramarijne-stad is in gevaar.

Locatie en tijdsruimte: Connajent – 1463 NGT (5050 na Chr.)

Hoofdpersonen: Alaska Saedelaere – Een mens draagt een pak van de vernietiging. Eroin Blitzer – De commo'dyr verwacht aanwijzingen. Ino Thalwaaruu – Een levensgenieter moet onaangename opdrachten uitvoeren. Korte Hanner – de Jaranoc is een schuld voor het leven aangegaan.

De immateriële stad (door Korte Hanner als 'Connajent, de prachtige', genoemd) probeert verder te reizen, maar het lukt haar niet. Alaska Saedelaere probeert nu om de tijdcentrale te bereiken en vecht zich met de Jaranoc naar het centrum van de stad. Daar schijnt de invloed van het kwaad, die verder overal voelbaar is, nog niet te zijn doorgedrongen. Alaska vertrouwt Korte Hanner niet ondanks zijn loyaliteitsverklaring want de Jaranoc lijkt iets te verzwijgen. Als Alaska aan de rand van de verdedigingsring, die het centrum beschermt, wordt beschoten en vanwege zijn plotseling fel stralende Cappin-fragment en door het falen van zijn SERUN, veroorzaakt door het pak van de vernietiging, in gevaar raakt wordt hij gered door Korte Hanner. Een katachtig wezen, dat zich voorstelt als Ino Thalwaaruu, houdt de Jaranoc verantwoordelijk voor de toestand van de stad. De Felide toont beide nieuwkomers dat in Connajent's centrum nog steeds dezelfde paradijselijke situatie heerst als Reginald Bull heeft leren kennen in Prymtuor. De Felide beweert dat die tijdcentrale niet toegankelijk is.

Niettemin zetten de Terraan en de Jaranoc hun opmars voort. Eerst bereiken ze een museum wiens tentoonstellingsstukken echter allemaal zijn vernietigd. Alaska vindt een stersafier, maar het is een projectie – net als Samburi Yura die plotseling verschijnt. Ze verkondigt nogmaals wat Alaska al over haar opdracht weet. 'De zwarte gezangen zijn het doel', voegt ze toe. Korte Hanner wijst Alaska op een portaal dat hij kan betreden. Erachter bevindt zich een psionisch labyrint en de incarnatie van het kwaad – een soort gezwel dat de realiteit kan kan omvormen. Het fluistert Alaska's naam. Het is VATROX-VAMU. In een visioen ervaart Alaska dat VATROX-VAMU en de legers van de Jaranoc hebben geprobeerd om Connajent te veroveren bij een van de reishaltes van de immateriële stad. De stad heeft zich bevrijd door verder te reizen, maar daarbij heeft ze naast talrijke Jaranoc ook een splinter van VATROX-VAMU meegenomen dat zich sindsdien steeds verder uitbreidt. Korte Hanner moet nu berouwvol toegeven dat VATROX-VAMU zijn eigenlijke heer is. Hij is de laatste overlevende Jaranoc-krijger, maar staat niet onder controle van de splinter van het kwaad.

Alaska en Korte Hanner bereiken de tijdcentrale met behulp van het pak van de vernietiging. Aldaar bevinden zich twee door VATROX-VAMU gecontroleerde proto-Enthoonsen. In het mozaïek, dat voor de besturing van de stad dient, bevindt zich een echt stersafier. Als Alaska deze oppakt beginnen de proto-Enthoonsen te tieren. Op een gegeven moment worden ze weer rustig zodat een van hen kan vertellen dat ze gezamenlijk met Samburi Yura naar Connajent waren gereisd omdat de Enthoonse aldaar Sholoubwa wilde ontmoeten, de constructeur van het BOTNET. Deze was helaas al gestorven. Samburi Yura wilde op een andere plek (vermoedelijk Kopter's Horst) verder zoeken en beide proto-Enthoonsen moesten in Connajent achterblijven. De stersafier zou Connajent tegen de splinter van het kwaad beschermen en ook het verder reizen verhinderen. Daar Alaska het heeft verwijderd zal de stad spoedig weer verder reizen en het nu onstuitbare kwaad met zich meenemen. Ten slotte wijst de proto-Enthoonse Alaska op 'het zwartgat dat zingt' en geeft hem een projector die dit zwartgat toont.

VATROX-VAMU's splinter probeert het centrum van de stad te veroveren. De door hem beïnvloedde wezens bestormen de verdedigingsring. Alaska vernietigt het mozaïek waardoor het doorreizen van de stad wordt verhinderd. Daarna proberen hij en Jaranoc om de LICHTKRACHT te bereiken waarbij ze de twee proto-Enthoonsen meenemen. Een van hen slaat Alaska neer met een ijzeren stang. Zijn masker breekt, hij begint te ijlen en laat Korte Hanner achter omdat hij de proto-Enthoonse heeft gedood. De ander redt Alaska tot in de LICHTKRACHT (de vrouw sterft enige tijd later), maar hij moet weer een keer terug want hij heeft de projector verloren. Korte Hanner komt hem al tegemoet en overhandigt hem de dode en de projector, dan neemt hij afscheid – zijn levensschuld is vereffend. Daarna wordt hij vermoedelijk door een razende menigte gedood. Alaska keert terug in de LICHTKRACHT. Alaska beveelt de vernietiging van de stad die nu volledig onder controle staat van het kwaad en dus niet kan worden geëvacueerd. Terwijl de LICHTKRACHT vertrekt op zoek naar het zwartgat, brengt Alaska de dode proto-Enthoonsen bij hun soortgenoten en hangt hij het pak van de vernietiging weer in de boom. Hij heeft argwaan of het pak hem heeft aangezet te zijn recente daden.

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende