2593 • 2107    HET PARALOX-ARSENAAL

In de Melkweg schrijft men het jaar 7463 nieuw galactische tijdrekening - dat komt overeen met het jaar 5050 christelijke tijdrekening. Sinds enige tijd woedt de strijd om de polypoortstations, die meerdere galaxieën omspant.

De zogenoemde polypoortstations zijn getuigenissen van een lang vervlogen tijd, waarmee zich gigantische afstanden laten overbruggen. Wanneer de frequentie monarchie uit een duizenden jaren lange rustslaap ontwaakt, eisen hun heren, de Vatroxen, meteen de heerschappij over het transportsysteem en verscheidene galaxieën op.

De Terranen en hun bondgenoten verdedigen zich fel - en ze ontdekken de achilleshiel van de Vatroxen. Al snel slagen ze erin beslissende slagen in de Melkweg zowel als in Andromeda te winnen. Daarmee zijn echter niet alle gevaren uit de weg geruimd. Met de Vatroxen staan twee rivaliserende geestelijke wezens, die veel gevaarlijker voor de mensheid zijn, in verband.

Tegelijkertijd dreigt er een veel groter gevaar: de dood van HET, de superintelligentie waarmee Perry Rhodan en de mensheid op veelvoudige wijze verbonden zijn. Hij is alleen te redden door één enkel middel: het PARALOX-ARSENAAL ...

Het PARALOX-ARSENAAL is gevonden, maar tot welke prijs! En het is nog lang niet vastgesteld wie het als eerste in handen zal krijgen: Perry Rhodan, VATROX-VAMU of zelfs Sinnafoch?

In de volgende aflevering, geschreven door Frank Borsch, schakelen we over naar de belevenissen van de Vatrox, die eerst tegen de mensen tekortschoot en die hen ondanks zijn dood gedurende de afgelopen maanden als vijand begeleidde.

Oorspronkelijke titel: Das PARALOX-ARSENAL

Auteur: Leo Lukas

Omslag: © Alfred L. Kelsner

Illustratie intern (Duits exclusief): © Swen Papenbrock

Nederlandse vertaling: Hans van der Schoor

Samenvatting: een ontzaglijk machtsinstrument – in wiens handen zal het terecht komen?

Locatie en tijdsruimte: Anthuresta – 10 en 11 mei 1463 NGT (5050 na Chr.)

Hoofdpersonen: Julian Tifflor – De cellenactiveerderdrager verandert zienderogen. Perry Rhodan, Icho Tolot en Lotho Keraete – De afgewezenen wachten geduldig in de corridor. Safri-16 – De robotregent verenigt sadisme en tucht. Banlaroguel – De sombere eminentie treedt op in vele gedaantes. Duleymon de zevenenzestigste – De alleenheerseres van de Vatrox wacht op Tifflor's terugkeer om haar volk te redden.

Julian Tifflor wandelt gedurende miljoenen jaren in de tijdspeer en verzamelt meerdere Perianth-sleutels, wat hem soms makkelijk lukt en soms veel moeite kost. Hoe verder hij doordringt in de tijdspeer, hoe meer hij in de war raakt. Kristalstof zet zich af op zijn lichaam, zodat het een dunne tweede huid vormt die hem compleet omhult en niet kan worden verwijderd. Een onbekende, die hij soms kan zien als een schim, helpt hem bij zijn zoektocht. Als Tiff verdwaalt in een nis van een zijcorridor in de tijdspeer en aan zelfmoord denkt, ontmoet hij zijn dubbelganger die beweert dat Tiff het ergste achter de rug heeft.

In een andere tijdkorrel moet hij de al verzamelde Perianth-sleutels inzetten om een robot met de naam Safri-16 de terugkeer mogelijk te maken naar zijn relatieve heden. Tiff geeft de robot zijn notitieboek mee, het zogenoemde spoorboek. Via onbekende weg zal dit boek op een dag in het bezit komen van van Duleymon ...

De volgende tijdkorrel is leeg. Iemand moet alle psi-materie hebben verwijderd. Alleen de Perianth-sleutel is aanwezig. In tijdkorrel 18 schijnt Tiff's detector te falen – hij kan de Perianth-sleutel niet peilen. Weer duikt Tiff's dubbelganger op. Hij heeft deze sleutel en die van de laatste twee tijdkorrels al in zijn bezit en teleporteert (ofwel: teletemporteert) met Tiff naar tijdkorrel 20. De vermeende dubbelganger is een Anthuriaan genaamd Banlaroguel die verschillende gedaantes kan aannemen. Tiff komt veel te weten: dat de Anthurianen TALIN ANTHURHETTA als ark hadden gebouwd voor de getroffen volken van de verhoogde hyperimpedantie en dat Zwerver een van de aanwezige schijfwerelden had vervangen en dat ESTARTU pas na de vergeestelijking van 50 miljoen Anthurianen (bekent als het grote gezang) in staat was om zich af te splitsen van HET. En dat Banlaroguel, die ooit daarna in een tijdkorrel terecht was gekomen, de schuld droeg aan Fogudare's krankzinnigheid.

Banlaroguel heeft een plan. Hij wil het PARALOX-ARSENAAL weer samenvoegen en een tijdparadox veroorzaken die het ontstaan van de tijdspeer en de corridor van Anthuresta ongedaan maakt. Zo wil hij zijn volk van de Vatrox redden. Tifflor zal daarbij als werktuig dienen want Banlaroguel zelf kan alleen enkele tijdkorrels verder doordringen, waarbij zijn kracht voortdurend afneemt. Tiff wordt met psi-materie opgeladen waardoor zijn cellenactiveerder plotseling weer functioneert.

De Terraan krijgt een posthypnotische blokkade en wordt naar Duleymon verplaatst. Haar neemt Tiff de laatste sleutel af. Alle twintig voegen zich zelfstandig samen. Tiff heeft nu de volle controle over alle tijdkorrels. Met behulp van zijn kristalhuid lukt het hem om Banlaroguel's invloed af te weren. De Anthuriaan pleegt vervolgens zelfmoord. Tiff staat voor een dilemma: wanneer hij de tijdkorrels weer samenvoegt betekent dat het einde van alle levende wezens in de tijdspeer. Doet hij het niet dan sterft HET. Daarom splitst hij een kleine hoeveelheid psi-materie af die de korsten zal stabiliseren. Dan treft hij verschillende arrangementen die er in zijn relatieve heden toe zullen leiden dat hij degene is die de tijdspeer zal betreden. Ten slotte verplaatst hij zich naar het standaarduniversum en in MIKRU-JON, waar zijn vrienden zich al zorgen maken omdat Tanio Ucuz onverrichterzake terugkwam.

Voor Perry Rhodan is Tiff een vreemdeling geworden. Alleen al vanwege zijn blauwe kristalhuid lijkt hij op een hoger wezen of op een bode van de hoge machten – gelukkig gedraagt hij zich niet zo geheimzinnig als deze entiteiten, maar vertelt hij wat hij allemaal heeft beleefd. Op 11 mei 1463 NGT verschijnen 18 tijdkorrels en voegen deze zich samen tot een object met een diameter van 1088 kilometer, dat bestaat uit 675 miljoen kubieke kilometer pure psi-materie.

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende