CYCLUS 24: DE GROTE LEEMTE

Nummer 1650 t/m 1699

Datum: 1202 - 1216 NGT (4789 - 4803 na Chr.)

Na een vijfjarige reis bereikt de BASIS op 14 januari 1206 NGT haar doel bij de grote leemte. Onderweg hebben de galactici verscheidene steunpunten opgezet, Coma-1 t/m Coma-10, die worden bezet door androgene-robots, geconstrueerd door de cyberneticus Robert Gruener. Vijfhonderddrieëntwintig bemanningsleden keren ziek terug naar de BASIS na te hebben rondgevlogen in de galaxie NGC 4793 en de omgeving van het station Coma-6. Onder hen is ook Harold Nyman, de commandant van het lange-afstand ruimteschip. Zevenendertig van hen sterven. Net voordat de BASIS weer wil vertrekken duiken er vreemde ruimteschepen op, men vermoedt dat het vazallen zijn van een onbekende geestelijke macht. Er wordt gespeculeerd of deze macht iets te maken heeft met de zieken.

Perry Rhodan stuurt verscheidene schepen uit op verkenning nadat de Ennox Philip, noch de TARFALA van de Arcona, noch de schepen van de Haloeter zich laten zien. Reginald Bull wendt zich met de BAS-KR-27 KAHALO naar de dichtstbijzijnde sterrenhoop. Perry Rhodan, Henna Zarphis en Cyrus Morgan onderzoeken met de BAS-KR-41 GEVONIA de accretieschijf van de neutronenster Borgia I. Bovendien verdwijnt Voltago spoorloos.

In de accretieschijf ontdekken de galactici een doosvormig object en een ongeveer driehonderd meter lange trappiramide van keramisch materiaal, dat een dodenschip blijkt te zijn met urnen en de as van een belangrijk persoon en zijn gehele gevolg. In onregelmatig gevormde, bijna vierkante, dozen bevinden zich platte blauwe kristallen en technische apparaten die voor relatief kleine wezens zijn gemaakt, en in de centrale is een gemummificeerde restant van een padachtige levensvorm ter grootte van een mens. Op 22 januari 1206 NGT wordt de evaluatie afgesloten van de primitieve boordcomputers die werken op elektronische basis. De onvolledige vertaling van de gegevens spreekt over een reusachtige sterrenrijk dat bij elkaar wordt gehouden door één gemeenschappelijk geloof, wat een elementair fenomeen aanhangt dat verband houdt met de grote leemte. De tekst spreekt van 'niets dat roept, jaagt of afwijst'. Andere passages vermelden orakelplaatsen en taboe-zones van het rijk waartoe de 'volkeren van het ware zijn' de toegang werd ontzegd wanneer ze vijandelijke krachten bezaten.

De KAHALO bereikt op 18 januari 1206 NGT het Lakoor-stelsel. Onvoorzien raakt de bemanning van het schip betrokken bij het zogenoemde quidor-spel. Het doel van dit mysterieuze spel is de versmelting met quidor, onderscheidend daarbij zijn niet macht of kracht maar de samenwerking in harmonie van de teams. Voordat ze tenslotte hun individualiteit verliezen lukt het de galactici om, tegen alle regels in, uit het spel gezet te worden.

In het verloop van de expeditie stoot de Hanze-specialiste Dilja Mowak op de cultuur van de Xopach. Ze staan op de drempel van het stenen tijdperk mensen maar beschikken toch over high-tech-apparaten. De deelnemers van de expeditie worden door de Xophach meteen aangezien voor Xaphach-Shin-Shin (schadelijke kwelgeesten) door wie ze herhaaldelijk lastig zijn gevallen, en in wiens beschrijving Dilja Mowak de Ennox herkent. Bovendien ontdekt de Oxtornse op de planeet het symbool van quidor. Gucky stuit intussen op de volkeren van de Gish en de Vatachh, die in symbiose met elkaar leven. Ze zijn een soort krijgsvolk en voeren eveneens het quidor-symbool.

Op 10 februari 1206 NGT betreedt Philip eindelijk met vijftig andere Ennox de BASIS, en uiteindelijk bereikt op 22 februari ook de ATLANTIS de standplaats van de BASIS. Atlan's expeditie had zes planeten ontdekt die allemaal werden bewoond met een mengeling van dezelfde volkeren in een twee miljoen lichtjaar verwijderde kleine sterrenhoop. In de legendes van deze volkeren, die over hun afsplitsing gaan, speelt het quidor-symbool een grote rol. Philip bevestigd het vermoeden van de galactici dat miljoenen jaren geleden een enorm sterrenrijk heeft bestaan aan de rand van de grote leemte. Toen twee miljoen jaar geleden een bedreiging optrad hadden diverse leiders gezorgd voor het ontstaan voor een alliantie. Het gebied om de grote leemte werd beveiligd met verdedigingsinstallaties. Het quidor-symbool, dat oorspronkelijk een diepere betekenis bezat, is het symbool van de alliantie geworden. Enkele eigenaardige planeten waren brandpunten waarop de Ennox terecht kwamen bij hun pogingen om de grote leemte binnen te dringen tijdens de strijd van de alliantie. Philip duidt deze werelden aan als samplers.

In de loop van zijn dadendrang belandt de Haloeter Koul Laffal als eerste galacticus op één van deze sampler-planeten, de planeet Noman. Ook de ODIN bereikt al snel deze planeet en de Ertruserse Lyndara probeert om op eigen initiatief de wild geworden Haloeter terug te halen met haar troepen. Onverwacht komen beide partijen, de Haloeter en de Ertrusers, terecht in de gravokubus van Noman. Deze kubus is in talrijke kleinere segmenten onderverdeeld waarin ook een zwaartekracht heerst van ongeveer één gravo, maar die uit wezenlijk verschillende richtingsvectoren komt. Terwijl de Haloeter zich kan bevrijden, raken de Ertrusers steeds dieper in de kubus. Tenslotte stappen ze door een nevelachtige wand en komen ze weer tevoorschijn op de planeet Mystery.

In de Melkweg wenden de Ennox zich om hulp smekend tot Homer G. Adams. Ze vertellen dat hun wereld word bedreigd door een horde Ertrusers. De jonge Hanze-specialist Cyrn Dow wordt door de Hanze-chef ingedeeld bij de Springer Mordrer Keyn Haitabu. Deze haalt de Ertrusers van Mystery en neemt ze mee aan boord van zijn schip. Dat blijkt al snel een fout want op 10 juni neemt Lyndara de macht over aan boord van de HAITABU. Door Boris Siankow gevangen te nemen dwingt ze diens uitruil af tegen een uitgebrande cellenactiveerder, die is geladen met een negatieve strangeness. Geheime onderzoeken wijzen uit dat deze Ertrusers ook een negatieve strangeness hebben. Nadat blijkt dat de uitgegloeide activeerder niet de vermeende sleutel is, probeert Lyndara diverse malen om een cellenactiveerderchip te roven van onsterfelijken die in de Melkweg verblijven.

In oktober 1206 NGT is Ronald Tekener op het spoor van de galactic guardians, een organisatie die zich in de verwarring na het Monos-tijdperk als soldaten aanbood voor burgers die bescherming zochten, die zich intussen hebben ontwikkeld tot een machtige misdaadorganisatie. De missie van de cellenactiveerderdragers faalt op Nieuw-Paricz.

Bij de grote leemte besluit Perry Rhodan, aangezet door Philip, om verkenningsvluchten te starten naar de sampler-planeten. Perry Rhodan vliegt in de ODIN samen met Voltago, Mila en Nadja Vandemar en Haloeter-schepen naar sampler-Trantar, eveneens aan boord is de kosmo-psychologe Cyta Dow. Al snel daarna vertrekken de ATLANTIS, de LAMCIA en de TARFALA met Atlan, Myles Kantor, Colounshaba, Pulandiopul en Paunaro naar sampler-Canaxu. Op 20 april verlaten Reginald Bull en Michael Rhodan de BASIS om zich bezig te houden met de planeet Tornister. Uiteindelijk zullen Gucky en Alaska Saedelaere zich bekommeren om de sampler-Sloughar. Na lange reparatiewerkzaamheden start de FORNAX, gecommandeerd door Jan Ceribo, op 1 juli naar sampler-Shaft met aan boord Xii-Gien-Qek, de fysicus Norman Bliss, de hyperwiskundige Donald Hagen en de chemicus Keith Junker.

Elke expeditie ontdekt op zijn sampler planeet een fysieke onmogelijkheid, zoals men eerder al had gevonden op Noman. Hoe kan het bijvoorbeeld bij de gravokubus op Tornister dat de zon altijd in het zenit staat op ieder punt van zijn oppervlak? Bovendien bevat de atmosfeer van elke sampler wereld het waterstof-isotoop 5H. De wetenschappers van de FORNAX vinden op Shaft een schacht die een diepte heeft van dertigduizendvier kilometer, terwijl Shaft zelf maar een diameter heeft van dertienduizend kilometer. Nadat verscheidene pogingen hebben gefaald dalen Bliss, Hagen en Junker, die ervan overtuigd zijn het een weg is naar Mystery, af in de schacht beschermt door hun serun, en verdwijnen spoorloos.

Op weg naar Trantar ontdekt Perry Rhodan met de ODIN een twee miljoen jaren oud ruimteschipwrak dat een ongewerveld wezen blijkt te zijn met een exoskelet versterkt van metaal, en dat een sterke verwantschap heeft met de bouwwerken die werden gezien tijdens de tweede dode zone boven de planeet Ariga en andere werelden. De syntronische evaluatie geeft aan dat tegenwoordig zulke schepen niet meer voorkomen. Bij een bergingspoging doet Voltago nieuwe kennis op. Hij voelt dat er iets is dat men uit de leemte moet ophalen. Bovendien ontdekt de kloon een structuursluis die de doorgang blijkt te zijn waarmee Lyndara's Ertrusers via Noman terecht zijn gekomen op Mystery. Op de terugvlucht van Trantar vliegt men het verband tegemoet van Shaft en deelt men de resultaten van de FORNAX. Voltago dringt samen met Mila Vandemar door in de schacht en begint het labyrint te onderzoeken dat zich daar bevindt. Door een truc krijgt Voltago per ongeluk een pyramideprisma te pakken, die geladen is met een negatieve strangeness. Deze lijkt op diegene die in Atlan's bezit kwam tijdens de hyperruimte-parese op Arkon II. Het heeft een massa van 20,111 kilogram en er ontbreekt één van de eenentwintig segmenten.

Op de planeet Sharra draagt de thean Chubuk zijn ambt over aan zijn opvolger Siodor, een gestalte van anderhalf meter gehuld in een pij, waarvan alleen diens gele ogen zijn te zien achter het venster van zijn ruimtepak. Thean Siodor is vastbesloten om het ambt met volle inzet uit te voeren. Zo lokt hij al snel het vlootverband van Perry Rhodans in de val en neemt hem gevangen omdat hij een taboe-planeet had betreden. Hij veroordeelt de galactici tot deportatie maar deze wijzen zijn oordeel af en nemen thean Siodor zelf als gijzelaar. Ze ontkomen allemaal en keren terug naar de BASIS.

Lyndara kan ontkomen van Mimas en bereikt daarna Mars en ontdekt daar een doorgang naar de anderen zijde, waar ze de hele tijd al naar had gezocht. In het nachtmerrielandschap dat tijdens de eerste hyperruimte-parese was ontstaan ontmoet ze Siankow en verklaart ze dat hier een poort naar de bovenliggende kosmische gebieden is geschapen, waarvoor men geen sleutel nodig heeft. Bovendien beweert ze op Mystery talrijke energieverschijnselen te hebben gezien die volgens haar samenhangen met het model van het heelal. De Ertruserse dringt er bij de nexialist op aan dat hij naar de Ennox-planeet vliegt om daar naar de uitgebrande cellenactiveerder te zoeken, in wiens omgeving hij verschijnselen kan waarnemen die normaliter niet kunnen worden waargenomen. Met het gevoel dat ze haar bestemming heeft gevonden, om boven het organische leven uit te stijgen tot een nieuw wezen dat de vloed van de tijden kan controleren, maakt Lyndara aanstalten om te vertrekken via de doorgang. Door een aanval op haar achtervolgers provoceert de Ertruserse een vuurgevecht waarin ze uiteindelijk de dood vindt.

Op 22 juli besluiten Adams en Siankow om een expeditie te organiseren naar Mystery. Wanner ze daar beiden aankomen kondigen ook Ronald Tekener, Dao-Lin-H'ay en Julian Tifflor, die tevens door Adams naar Mystery werden gestuurd, hun aankomst aan met met de LEPSO. De onsterfelijken komen meer te weten over dat volk van de Ennox, die zichzelf Veego noemen. Al sinds millennia zijn ze energiewezens. Eén of twee maal kunnen de creatieve Veego nieuwe voortbrengen door knopvorming. Volledig aan hun lot overgelaten gaan vele van de nieuwgeborenen ten gronde. De speelse en nieuwsgierige jonge Veego zijn ook verantwoordelijk voor de eerder waargenomen storingen in de apparatuur van de bezoekers aan Mystery. Nadat ze ongeveer vijftig jaar als pure energiewezens op hun thuiswereld hebben geleefd nemen de Veego een lichamelijk gestalte aan, waarbij hun energiekernen veranderen in het staporgaan, en kiezen ze voor de humanoide verschijningsvorm, naar aanleiding van een gedenkwaardige ontmoeting die lang geleden plaats vond.

In dit levensstadium zijn de Veego gekenmerkt als actief en reizen ze, uitgerust met een medium voor gegevensopslag, door het universum met behulp van de korte stap om informatie te verzamelen voor hun 'grote model', waaraan het volk al werkt sinds eeuwen. De nieuwsgierigheid van deze vreedzame wezens ontspringt uit een heel andere bron dan de door agressiviteit gedreven ontdekkingsdrang van andere intelligentsia. Om hun ware wezen en hun thuiswereld voor vreemden geheim te houden laten de Veego hun echte naam achterwege en verbergen ze zich achter een masker van provocerende, egocentrische opschepperij. Een Veego moet zijn thuiswereld weer bezoeken om zich energetisch op te laden nadat deze de korte stap tien- tot twaalf keer heeft gebruikt. Na het tweehonderdtiende levensjaar begint bij de Veego het staporgaan te krimpen. Wanneer de vaardigheid om de korte stap te nemen na twintig jaar nog verder afneemt veranderen de Veego in de creatieven, die op hun thuisplaneet bouwen aan het grote model, waar ze als hun leven eindigt na driehonderdveertig jaren uiteindelijk zelf in opgaan. Er leven ongeveer steeds twee miljard Veego op de thuiswereld door een uitgebalanceerde verhouding tussen geboorte- en sterfgevallen.

Vijftigduizend jaren geleden ontdekten de Veego tijdens hun verkenningsreizen de grote leemte en raakten ze bij elke vergeefse poging om deze te betreden op één van de eenentwintig sampler-planeten. Daar de rassen in de omgeving van de grote leemte oftewel onderontwikkeld of in taboes gevangen waren bemoeiden ook de actieven zich er sindsdien mee om een volk te vinden waarmee een expeditie kon worden ondernomen om tot een oplossing te komen voor dit 'grote kosmische raadsel'. Eenmaal lukte het een geschikt volk te vinden maar de hoop van de Veego werd niet vervuld. Onder de rassen die Yevo gedurende drieduizend jaar bezoekt was er ook geen bereid om mee te helpen. Op de zoektocht naar geschikte partners voor het onderzoek naar de grote leemte werden de araneae Tecs ontdekt tijdens Sandev's leven. Deze wezens vluchtten tenslotte in wanhoop, na een poging tot collectieve zelfmoord, omdat ze de opdringerige verzoeken van de Veego om kosmische verantwoordelijkheid te ondernemen niet langer konden nakomen. Het gevoel van schuld dreef de vreedzame energiewezens daarna in een diepe depressie.

Tijdens deze situatie bezoekt HET, die zich een 'vriend' noemt van de Veego, hun thuiswereld en biedt voor één van de actieven de onsterfelijkheid aan. De Veego wijzen dit in eerste instantie af omdat hun hiërarchievrije gemeenschap geen privileges kent. Als de superintelligentie ze op hun kosmische opdracht wijst, en ze een partnervolk voor het onderzoek van de grote leemte in het vooruitzicht stelt, verklaart Voya zich bereid om de uitnodiging op de kunstmatige wereld aan te nemen, maar daarmee ontneemt hij zich tevens de mogelijkheid om ouder te worden zodat hij niet als creatieve kan werken aan het grote model om er aan het einde in op te gaan. De landing van twee Tecs op hun thuiswereld brengt de Veego spoedig weer op het spoor van het verdwenen volk. Daar de araneae de Veego opnieuw afwijzen en tevens de stappenmaker construeren, om ze voorgoed weg te houden, wendt Voya zich tot de galactici die hij bij het verlenen van de onsterfelijkheid heeft leren kennen.

In de buurgalaxie NGC 7793 leiden twee Ennox de LEPSO naar de planeet Droph, die ze de 'plaats van de eerste ontmoeting' noemen, omdat hun voorvaderen hier voor het eerst een andere levensvorm aantroffen. Ze namen destijds de verschijningsvorm aan van de Dropher, een schildpadachtig wezen met zes benen en een lichaam bedekt met een dichte pels. Onder leiding van de Ennox koersen de galactici verder naar het Punt Zaligo zwartgat. Dichtbij de accretieschijf van Punt Zaligo bevindt zich een vijfhonderd meter lange sikkelschip wrak van de Anoree. Al voor het onderzoek bij dit zwartgat kwamen de Ennox ooit eerder in contact met een expeditie van dit volk, waar een hologram van hun commandant Zaligo vertelde dat ze op hun zoektocht naar de Archäonten waren gestrand in NGC 7793, door een fout bij het gebruik van het Ganoe zwartgat. Hun poging mislukte om via Punt Zaligo terug te keren naar hun thuisgalaxie. Onder de indruk van de Anoree, die ze 'vrienden' noemden, namen de Ennox hun humanoide gestalte aan maar behielden tevens ter herinnering aan de Dropher diens beharing en huidkleur, en zodoende vertoonden ze een sterke gelijkenis met de Terranen.

Op 14 oktober 1207 NGT verklaart Emil dat het kosmische model door zijn volk is voltooid zoadat de beantwoording van de derde ultieme vraag nu in tastbare vorm is uitgedrukt. De volgende dag kondigt Homer G. Adams het einde aan van de Mystery-expeditie. Philip verschijnt en vertelt dat de BASIS door taboewachters wordt aangevallen. De theans belegeren de BASIS en weigeren botweg om te onderhandelen en vorderen de terugtocht van de galactici. Deze zijn echter de taboewachters technologisch ver vooruit. De Linguiden Arinu Barras en Sui Zolnai kunnen de theans ervan overtuigen om hun oordeel over de galactici op te heffen. Uiteindelijk vertellen ze zelfs over de oorsprong van het taboe op de sampler-planeten, en laten ze zelfs de laatste gevangenen vrij. Ook de ATLANTIS keert terug naar de BASIS en daarmee wordt alleen de DIONE met Gucky en Alaska Saedelaere nog vermist. De theans vertellen de galactici ook dat twee miljoen jaar geleden rondom de grote leemte het Tanxtuunra heeft bestaan, de 'alliantie van de duizend galaxies', met het quidor-symbool als gemeenschappelijk teken. De alliantie werd vanuit de sampler planeten bedreigd door een angstaanjagende macht, het absolute kwaad. Het was Tanxtuunra gelukt om de invasie af te slaan en de doorgangen te verzegelen. Tot op de dag van vandaag is het de verantwoordelijkheid van de Damurial om te waken dat het kwaad niet zal terugkeren.

Hoewel de Terranen de Noman-draken hun woord hebben gegeven om ze nooit meer lastig te vallen, keren de galactici met toestemming van de theans toch terug naar Noman om de sampler te onderzoeken. Voltago benut deze gelegenheid om in de gravokubus binnen te dringen. Daar lukt het hem met de hulp van de Vandemar-tweeling om de andere sampler werelden te bereiken en de overige klos-segmenten te bergen. Van de dertiende planeet, een holle wereld die alleen uit spiegelingen bestaat, keren de cyberkloon, Mila en Nadja Vandemar zonder resultaat terug van hun zoektocht naar een segment. Van daaruit komen ze via één enkele stap aan bij de Dom Kesdschan op Khrat, en vervolgens in een violet-zwart ruimteschip, en daarna bij de HUMANIDROM die in woestijnzand is begraven, en daarna op een fabriek in een sterrenloos heelal, en vervolgens in de Estartische Dom op Mardakaan. Uiteindelijk betreden ze een uit planken bestaande constructie waar elke plek en iedere tijd van het universum met elkaar is verbonden. Terwijl de cellenactiveerderdraagsters meteen voelen dat hun ziel onlosmakelijk is verbonden met de constructie, lijdt de brug bij Voltago tot pijnlijke vervormingen, wel denkt hij dat Perry Rhodan deze eens zal betreden.

Op de laatste planeet vinden de speurders geen segment maar treffen daar wel aan Keith Junker, Norman Bliss en Donald Hagen. De twintig klossen, die ze meteen naar de BASIS brengen, bevatten allemaal een negatieve strangeness, maar de levend teruggekeerden hebben dit echter niet. Op Kallia Nedrun oefenen de klossen een raadselachtige invloed uit, die Myles Kantor in verband brengt met de geheimzinnige herkomst van zijn vrouw. Terwijl de theans aandringen op de terugtocht van de galactici, lukt het Colounshaba, met ondersteuning van Mila Vandemar en de Haloeters, om een constellatie van de twintig klossen te realiseren waarbij diens geoptimaliseerde vijfdimensionale structuren naar een bepaald punt wijzen in de grote leemte.

Op 15 december vertrekt de TARFALA en de LAMCIA met Perry Rhodan, Atlan, Icho Tolot, Voltago en de Vandemar-tweeling naar het 11,4 miljoen lichtjaar verwijderde punt, en neemt Robert Gruener zijn veertiende stam androgynen mee die hij ontwikkelde voor de grote leemte. Als op 10 januari 1208 NGT het Arcoana-schip daar ook arriveert, lang nadat de TARFALA haar doel al had bereikt, ontdekt men daar alleen een anomalie in het hyperspectrum. Tenslotte duikt bij de nadering een sampler-achtige planeet op zonder zon. Het voormalig bloeiende oppervlak, dat pas bij een nadering van vijfhonderd kilometer zichtbaar wordt, schijnt door een plotselinge catastrofe tot ijs te zijn bevroren. Tijdens de nadering verstart Voltago in een toestand van onbeweeglijkheid. De LAMCIA landt op de donkere wereld, die de naam Charon krijgt. Ze stellen vast dat Charon zich al twee miljoen jaar bevindt in deze verstarde toestand. Bovendien vinden de expeditiedeelnemers verscheidene onregelmatigheden waaronder het ontbreken van de 'sampler-typische' waterstof-isotoop 5H. Al snel worden ze gevangen genomen door een wezen genaamd Moira. Zij biedt Perry Rhodan haar diensten aan en wijst als referentie op haar verzameling trofeeën die bestaat uit talloze koppen. Als eerste herkent Perry Rhodan meteen de buit gemaakte muisbeverkop, waarvan de raadselachtige vreemdeling verzekert dat het hierbij niet gaat om de vermiste Gucky.

Twee miljoen jaar geleden ontmoette Moira aan het eind van de gewelddadige strijd in de omging van de grote leemte, waaraan ze trouwens op dit moment alleen nog maar gedeeltelijke herinneringen heeft, de legendarische opperbevelhebber Quidor van het Tanxtuunra, een ridder van de diepte, die verklaarde dat het door de inzet met wapens van de Porleyter was gelukt om de vijand binnen vijftig dagen te verslaan. Moira sloot zich aan bij de ridder als zijn orbiter, maar verlaat hem al weer snel omdat hij een bedrieger bleek te zijn die een natuurlijk proces deed voorkomen als zijn eigen wonderwapen. Verder vertelt de soldate dat ze tijdens de laatste twee miljoen jaar heeft deelgenomen aan bijna iedere grotere gebeurtenis van het universum. Ze bood de Lemurers hulp aan tegen de zwarte beesten, observeerde Perry Rhodan bij het binnendringen in OLD MAN, sloeg de derde aanvalsgolf terug van de Dolans op het Sol-stelsel, drong de zwerm binnen - en nog veel meer. Daar Perry Rhodan en Atlan er niet zeker van zijn of de soldate de waarheid vertelt, en of ze dan ooit weer van haar af kunnen komen, wijzen de Terranen haar aanbod af.

Bij terugkomst op de BASIS dringen de theans steeds meer aan op het vertrek aan van de indringers. Een poging om de klossen samen te voegen lukt weliswaar, maar ze gaan ook meteen weer uit elkaar. Daarna transporteren de Ennox de klossen en segmenten naar de Melkweg. Daarbij gebeurd een verschrikkelijk ongeval waarbij de Ennox Megananny, die een klos samen met een segment transporteert, om het leven komt. Rhodan besluit om te starten met het vertrek, maar Bull is daar bezorgd over omdat Gucky nog steeds niet is teruggekeerd. Op 14 maart bereikt Gucky met de DIONE eindelijk de BASIS. Ze werden door de Gish-Vatachh aangevallen, waarbij Alaska Saedelaere zwaar gewond werd en Ed Morris en Selma Laron werden gedood.

Op 12 juni 1206 NGT duiken bij Coma-6 ruimteschepen op van de Hamamesch die meteen worden omsingeld door de zogenoemde Crypers, maar tenslotte duikt Moira op die alle indringers dood. Op 13 juli 1208 NGT vindt de BASIS op Coma-10 de als vermist geregistreerde bemanning van de KEMOAUC, die door een ontmoeting met vreemde ruimtevaarders waren opgehouden en daardoor het Coma-station pas hadden bereikt na het vertrek van de BASIS. Op eigen wens blijven deze mannen en vrouwen met hun kruiser achter op hun nieuwe thuiswereld die ze Haven noemen. Op 29 november 1208 NGT verlaat Norman Glass de BASIS om op de paradijselijke wereld Coma-9 zijn laatste veertiende levensjaar door te brengen, die zijn ongeneeslijke Srekko-ziekte hem nog toelaat. Ondertussen in de Melkweg worden Boris Siankow en zijn team ontvoert van de FAMUG. Ze worden door de Arkoniden gedwongen om hun klos en een segment te onderzoeken. Na zeven maanden lukt het Yart Fulgen om ze te bevrijden. Homer G. Adams bereidt intussen de eerste handelsbetrekkingen voor met de Hamamesch.

In de Melkweg teruggekeerd beginnen de wetenschappers met een intensieve studie van de klossen en segmenten. Op 16 maart lukt het voor het eerst om een klos te laten versmelten met een segment. Daarbij ontstaat een chimaera wezen met negatieve strangeness die al na twintig minuten sterft. Daarna stopt Myles Kantor voorlopig met deze pogingen. Op Haloet lukt het Icho Tolot met enkele andere Haloeters om uit een klos en segment een nieuw Haloeter-achtig wezen te creëeren. Aan boord van de CHIMAIRA start Myles Kantor ook weer een experiment, maar ook ditmaal mislukt dat. Er ontstaat een andere chimaera wezen die het halve schip vernietigt en Kallia Nedrun zwaar verwondt, en alleen door de moedige inzet van Michael Rhodan, Cyrn Dow en Bella Moon lukt het om Kantor te redden. Bij verder onderzoek op Mimas ontdekken de medici bij de zwaargewonde Kallia Nedrun een voor mensen ongewone samenstelling van aminozuren en eiwitten, een normaal bestanddeel in haar erfgoed, maar wel een genetische element dat duidelijk verantwoordelijk was voor de ontaarding van de kloswezens in de CHIMAIRA. Op raadselachtige wijze schijnt Kallia Nedrun, die verkeert in een toestand van de cryo-conservering, zo nu en dan in haar slaap een vreemde taal te spreken.

Na enige tijd ontstaan onder Kantor's leiding in totaal zeven kloswezens. Nadat de kloswezens voor het eerst in de buurt van elkaar worden ondergebracht lukt het ze daadwerkelijk om bij elkaar te komen. Gezamenlijk maken ze de laatste sets van klossen en segmenten buit en creëren daaruit de laatste kloswezens. Nu ze met 15 zijn verkrijgen ze de kennis dat ze eigenlijk met 21 hadden moeten zijn, en dat de coördinator ontbreekt.

Bij een situatiebespreking op 5 oktober 1212 NGT vermeldt Dao-Lin-H'ay dat in Fornax de jonge Nocturnen zich verzamelen in reusachtige zwermen en op het punt staan om te vertrekken uit hun galaxie. Alaska Saedelaere en Reginald Bull besluiten om de volgende dag naar de dwerggalaxie te vertrekken, ook vanwege Siela Correl die zich decennia lang heeft teruggetrokken in het Hanzekantoor van Fornax,

Door een afgraving van de kloswezens in het nachtmerrielandschap op Mars komt een twee miljoen jaar oude obelisk tevoorschijn die het quidor-symbool draagt. Enige tijd later verklaren Rhodan en Atlan zich bereid, ondanks felle protesten, dat de kloswezens NATHAN mogen bezoeken. Er gebeurd wat velen hebben gevreesd, dat de kloswezens in staat zijn om de veiligheidsinstallaties van NATHAN te omzeilen waardoor ze nu vrije toegang hebben tot de totale kennis van de mensheid. Nu vernemen ze ook wat ze niet hadden kunnen weten: dat de ontbrekende klossen werden vernietigd. Totaal verrassend verschijnt Moira op Luna en kan ze de kloswezens in bedwang houden. Moira vertelt Rhodan, na een vraag over haar volk, over een gebeurtenis van ongeveer tien jaar geleden: op Charon ontving Moira een simpele lichtsnelle beeldverbinding die in een troosteloos kraterlandschap de schaduw toonde van een 2,80 meter groot wezens met haar eigen uiterlijk. Moira vond de oorsprong van de uitzending op 1,5 miljoen lichtjaar verwijdert waar een zon was met één planeet, maar er was geen enkel spoor van de gehoopte soortgenoot. Teleurgesteld keerde ze weer terug naar Charon. Tot Rhodan's verbazing kondigt Moira daarna aan dat ze de kloswezens naar de grote leemte zal brengen en dat ook de Vandemar-tweeling en en Alaska Saedelaere samen met haar zullen meereizen. Na verder afgravingen op Mars vindt men tenslotte de restanten van een insektoide levensvorm. Intussen besluit Perry Rhodan tot een andere expeditie naar de grote leemte waarvan de start zal plaatsvinden aan het begin van 1213 NGT.

Sensationeel nieuws komt van Voltago. Al vlak na zijn schepping, in de gen-smidse van Qylinam, vertoonde de kloon ondanks alles een antipathie tegen zijn schepper Taurec, die hem aanduidde als een mislukking. Tijdens de reis achter de materiebronnen liet de kosmocraat de SYZZEL met Gesil en Eirene door Voltago naar de grote leemte vliegen. Taurec verklaarde dat daar twee miljoen jaar geleden een stormloop van een onvoorstelbare macht had plaats gevonden, die wellicht binnenkort of pas over twee miljoen jaar opnieuw zou kunnen kunnen toeslaan. Het Tanxtuunra, versterkt met de ridder van de diepte Quidor, had iets tot stand gebracht wat ze de overwinning bezorgde. De bedreiging duurde immer voort en tegenover dit ver verwijderd gevaar stonden de galactici toentertijd met lege handen. Mars en wellicht alle andere werelden van de Melkweg stonden onder een enorme bedreiging. Voltago moest de orbiter van Perry Rhodans worden omdat hij nog steeds de status had van een ridder van de diepte. Daarna had Voltago Taurec, Gesil en Eirene naar een materiebron gebracht waardoor ze zijn overgegaan naar de andere kant.

Bij de grote leemte aangekomen probeert Moira tevergeefs om haar huidige thuiswereld op te sporen in samenwerking met de kloswezens, die verklaren dat ze nu wel bereid zijn om met haar samen te werken. Ze hoort over een school van de theans en vernietigd deze in een aanval van ongelooflijke haat en wraak.

Op 4 augustus 1216 NGT bereikt de BASIS de pulsar Borgia. Ditmaal zijn alle cellenactiveerderdragers aan boord, behalve Saedelaere en de tweeling. De theans vallen meteen de BASIS aan omdat ze geïrriteerd zijn over de terugkeer van de taboebrekers en de vernietiging van hun school. Bij een vlucht van de ODIN naar Charon worden de galactici door de Damurial aangevallen en kunnen ze op het allerlaatste moment worden gered door Moira. Samen met Voltago begeven de Terranen zich aan boord van de STYX, waar het kloswezen Vijf de cyberkloon benadert als één van hen. Bij het kunstmatige wezen wordt hierdoor een blokkade opgeheven waarna zijn gezicht het uiterlijk aanneemt van Taurec, vervolgens begint hij te vertellen: terwijl hij in 1144 NGT in Truillau zijn macht als bewaker uitoefende en door de verandering van de superintelligentie HET via een materiebron weer in het rijk van de kosmocraten terecht kwam, viel Taurec's aandacht op het raadsel van de grote leemte en leerde hij van legendes over de strijd van een ridder van de diepte samen met het Tanxtuunra tegen een verschrikkelijke dreiging. Onopgemerkt bezocht de kosmocraat enkele van de sampler-planeten en nam hij een onvolledige klos mee van de monochroomwereld. De informatie die hij daarin vond voerde hem naar de donkere wereld Charon, waar ook Moira zich ophield. Nadat hij haar met een gefingeerd bericht naar een 1,5 miljoen lichtjaar verwijderde planeet had gelokt, ontnam Taurec bij de klos in de bevroren zee van Charon één van de eenentwintig segmenten. Op Meliserad verenigde de kosmocraat zijn klos met het segment en onderbrak daarmee dus de bouw van enkele kloswezens. Op Qylinam overhandigde hij de ontstane biomaterie aan Prizappa Mamerule met de opdracht om daaruit een levend wezen te klonen met cybernetische elementen. Mamerule kweekte alzo Voltago.

Voltago verklaart dat hij nu in staat is om de geboortewereld van elk kloswezens te benoemen. Vijf stamt bijvoorbeeld af van Tegenwereld. Alle deelnemers vertrekken vervolgens naar Charon.

Nederlandse vertaling van samenvatting cyclus 24 © Cornelis van den Ende