< vorige | volgende > | INDEX | 🔍
CYCLUS 21: DE CANTARO'S
Nummer 1400 t/m 1499
Datum: 1143 - 1147 NGT (4730 - 4734 na Chr.)
De terugvlucht van het Tarkan-verband door verzamelpunt X-DOOR wordt onderbroken op een dramatische manier en wijze. De ruimteschepen worden door een structuurverplaatsing gegrepen en binnen fracties van een seconde verplaatst naar een onbekende plek. Eerste metingen wijzen uit dat men zich bevindt in een onbekende sterrenhoop. De DORIFER-capsules zijn plotseling verdwenen. De para-realist Sato Ambush herkent als eerste dat een sterke hyperdimensionale energievloed, die tot schokken in de ruimte-tijd-structuur leiden, zich vanuit DORIFER heeft uitgestort over dit gedeelte van de lokale groep. DORIFER schijnt overtollige energie uit te stoten en 'zich af te sluiten'. DORIFER, wiens opdracht het was door de eeuwen heen om het standaarduniversum tegen vreemde invloeden te beschermen, is overbelast geraakt door het geëxperimenteer met grootschalige massa verplaatsingen van het ene universum naar het andere. Toen het laatste kwadrant van de galaxie Hangay opdook werd de kritische massa bereikt met als gevolg daarvan de reactie van de kosmonucleotide.
De van Tarkan-terugkerenden vliegen naar een onbekende planeet. Chattu is door gedegenereerde Hauri bewoont die zichzelf Khorra noemen en sinds generaties veertien lichtverschijnselen aanbidden in de hemel. Pas na enige tijd ontdekken de galactici dat de veertien lichtverschijnselen in werkelijkheid te maken hebben met hun veertien ruimteschepen waarmee ze ooit arriveerden. Enige tijd later verlaten de ruimteschepen van het Tarkan-verband de kleine sterrenhoop in de halo van de galaxie Hangay. Een evaluatie van de juiste datum is een schok voor de Terranen: het huidige jaar is 1143 NGT, de vloot heeft in een statisch veld 695 jaren 'verloren'.
Als men X-DOOR bereikt vindt men daar een onafzienbare hoeveelheid vermeende ruimteschipwrakken, tot men herkent dat het hierbij om onderdelen van de BASIS gaat die om onbekende redenen uiteen is gevallen. Een klein deel van de constructie is nog intact en herbergt de waanzinnig geworden Hamiller-buis. Gedurende het sporenonderzoek in sector X-DOOR treft men de zogenaamde IQ-jagers aan die van het volk van de Kartanen afstammen. De IQ-jagers vangen humanoïden om deze in de slavernij te verkopen. Eén van deze IQ-jagers vertelt de Terranen de coördinaten van de planeet Bugaklis. Op Bugaklis herkent men al snel dat men daar te maken heeft met nakomelingen van een space-jet-bemanning. Zij konden de BASIS voor haar opsplitsing verlaten maar waren daarna aangevallen door eenheden van de Hauri. Deze nakomelingen weten te vertellen dat de Melkweg een ware horror-galaxie is geworden. De van Tarkan-terugkerenden besluiten om voorzichtig de Melkweg te naderen.
Ratber Tostan vliegt met de TS-CORDOBA naar een ruimtestation van de Maahks en komt daar te weten dat het Midway-station minstens 650 jaar geleden werd vernietigd. Bij de Maahks heet de Melkweg sindsdien 'spook-galaxie'. Verrassend genoeg vindt Tostan op het Lookout-station een achtergelaten gevechtspak van Icho Tolot die op zoek is naar Rhodan. Ongeveer tegelijkertijd zoeken Rhodan en Atlan de Honderdzonnenwereld op. Maar intussen leven daar Gurrads, en de Posbi's hebben hun wereld verlaten. Zij doen zich voor als gevolmachtigden van de Posbi's. Het centraleplasma heeft zich teruggetrokken naar zijn oorspronkelijke thuis in Andromeda toen de positron-biologische-robots een vierarmige profeet volgde, waarbij het hoogstwaarschijnlijk ging om Icho Tolot. Na evaluatie van de verkenningsvluchten vliegt de Tarkan-vloot naar de Melkweg. In de halo van de galaxie grijpt plotseling de waanzin naar de bemanningen. Een onbekende barrière, de chronopuls-muur, verhindert het binnenvliegen van de Melkweg.
Een opgevangen radiobericht uit de bolvormige sterrenhoop M30 voert Gucky naar de planeet Satrang. Afzender is de 'kluizenaar van Satrang' die een duistere boodschap verkondigt en voor de 'duivel in Terra's hallen' waarschuwt. Hij spreekt verder over gelijkgezinden die hij om zich heen heeft verzameld met wie hij tegen het geweld en de willekeur wil strijden van de nieuwe heerser. Later deelt hij mede dat hij is overvallen en niet lang meer heeft te leven. De kluizenaar activeert in een vlaag van vertwijfeling de zelfvernietigingschakeling van de door hem aangelegde installaties op Satrang. Hij wil niet dat ze in in handen vallen van de tegenstander. Als Gucky eindelijk de stervende kluizenaar vindt stelt hij tot zijn ontzetting vast dat het daarbij gaat om Geoffry Abel Waringer waarvan men de cellenactiveerder heeft gestolen. Waringer sterft enige tijd later. Een buitenaards ruimteschip dat bliksemsnel van Satrang start heeft de chronopuls-muur zonder problemen overwonnen.
Men stelt intussen ook vast dat er geen hyper-radiosignalen worden ontvangen uit de Melkweg: de waanzinsbarrière schijnt ook deze te absorberen. De galactici richten in de vrije ruimte, 185 lichtjaar verwijdert van Satrang, een verzamelpunt op dat de naam Phoenix krijgt. Julian Tifflor is rond deze tijd onderweg naar een andere doel: het voormalige Hanze-steunpunt Point Siragusa dat zich in de ruimte bevindt vlakbij een zwartgat, waar de lokale wetenschappelijke faciliteiten zijn vernietigd. Niet ver van het zwartgat, waar het vernietigde onderzoeksstation omheen cirkelt, vindt Tifflor een wrak dat zich ontpopt als een fragment van het oeroude Kartaanse reusachtige ruimteschip NARGA SANT. De mensen horen van de nog aan boord levenden, weliswaar gedegenereerde Kartanen, dat eens de Melkwegvolkeren te maken hadden met een machtige vijand. In verband met deze bedreiging valt de naam Cantaro en dat het daarbij zou gaan om mysterieuze cyborgs. De Kartanen hebben geprobeerd de Melkweg binnen te dringen met de NARGA SANT om de mensen te hulp te snellen. Ze wilde via het bij Point Siragusa-zwartgat door middel van het Einstein-Rosen-effect terecht komen in de Melkweg. Kort voor het bereiken van de gebeurtenishorizon brak het reuzenschip in stukken. Een vijfde deel werd in de ruimte teruggestoten en de rest is spoorloos verdwenen.
Ondertussen is het Rhodan's doel om hulp te zoeken bij de Porleyters in de sterrenhoop M3. Hun vijf-planeten-constellatie is echter verlaten. Tot Rhodan's verrassing wordt er een Nakk ontdekt op één van de planeten. Svindar legt uit dat de galactici eens de Porleyters om hulp smeekten toen een superieure tegenstander de Melkweg binnen viel. Ze kregen steeds sterkere wapens maar als ze nog meer verlangden kregen de Porleyter steeds minder zin en weigerden verdere hulp. Daarna viel het galacticum de installaties van Nieuw-Moraghan-Pordh aan om met geweld de wapens in bezit te nemen. De Porleyter sloegen de aanval af en vernietigden alle faciliteiten van de vijf-planeten-constellatie en trokken zich terug in het Borea-stelsel om daar in afzondering te leven. Als Rhodan daar de Porleyters vindt zijn deze niet bereidt om hem te helpen. Terwijl de Terraan teleurgesteld het stelsel weer verlaat verdwijnt het uit de normaalruimte. De op de planeet Ghattom levende laatste Porleyters zijn overgegaan in een ander bestaan.
Nicki Frickel vertrekt begin juni 1143 NGT in de richting van de Magelhaanse Wolken, maar de regering van de Gurrad vrijhandelswereld Ayshran-Ho is niet geïnteresseerd in betrekkingen met het Tarkan-verbond. Op Ayshran-Ho heerst de overtuiging dat Rhodan al eeuwen dood is. Nicki Frickel hoort dat er talrijke oorlogen uitbraken tussen de volkeren onderling kort na het opduiken van de gehele galaxie Hangay - men spreekt over de honderdjarige oorlog. Vooral amok makende Hauri brachten de oorlog ook naar andere gebieden van de lokale groep. De Magelhaanse Wolken werden eveneens meedogenloos meegezogen. En ook hier heeft men het weer over het volk van de Cantaro. Dan wordt Nicki Frickel door schrikaanjagende vreemden ontvoerd. Rhodan volgt met de CIMARRON een spoor dat voert naar de ijsplaneet Issam-Yu. Daar kan Nicki Frickel worden bevrijd. Op Issam-Yu ontdekt men een memo-kubus die een boodschap bevat van Icho Tolot: de Haloeter dringt er op aan om te zoeken de zuilen van het verleden. Atlan onderzoekt op dat moment de chronopuls-muur en ontdekt een gat in de wand van de waanzinsbarrière waar eerder een spookschip naar binnen vloog. Ratber Tostan en Posy Poos komen om het leven bij een poging om de chronopuls-muur te doorbreken.
Gucky en Salaam Siin ontdekken een nieuwe spoor van Icho Tolot. Het bevestigt dat de Haloeter, die voor de grote catastrofe naar M87 was vertrokken om te zien wat er van zijn soortgenoten was geworden, in het gebied van de Melkweg bezig is geweest om te zoeken naar Perry Rhodan. Als de CIMARRON Ayshram-Ho wil verlaten duikt er een vreemd antenneschip op. Dit ruimteschip is bemant met de Bekassu, een vleermuisachtig volk, dat pas sinds enkele eeuwen de interstellaire ruimtevaart heeft leren beheersen, overduidelijk met buitenaardse ondersteuning. De Terranen volgen het antenneschip en bereiken zo de planeet Kassuban, vlakbij het centrum van de Grote Magelhaanse Wolk. Het is het thuisstelsel van de Bekassu. Ze geven Rhodan en enkele begeleiders toestemming om aan boord te komen van het 'eeuwigheidsschip'. Dit robotvaartuig is met superieure techniek uitgerust en vliegt verder op zoek naar de 'eeuwigheid'.
De actiegroep komt terecht in het Paura-stelsel waar zich in de omgeving een zwartgat bevindt. Tot Rhodan's verbazing staat de HALOETA, Icho Tolot's netloperschip, op de ruimtehaven van Paura-II. De HALOETA wordt geactiveerd en door Rhodan's team aan het 'eeuwigheidsschip' gekoppeld. Als het 'eeuwigheidsschip' zijn doel bereikt, dat in de gebeurtenishorizon ligt van het binnenste van het Paura-zwartgat, komen de Terranen te weten dat de 'eeuwigheid' een gigantische ruimtestation is. De ruimte binnenin de gebeurtenishorizon ontpopt zich als een zelfstandige micro-kosmos. Het wordt intussen duidelijk dat de Bekassu in dienst staan van de Cantaro, die bij de vleermuisachtigen genetische experimenten uitvoeren. Maar het eigenlijke doel van de installatie schijnt een geheel andere te zijn. Een Cantaro, die het station leidt, ziet zich gedwongen om het station grotendeels te vernietigen met betrekking tot de dreiging door Gucky. Daardoor geraken de Galactici met de HALOETA bij de 'zuilen van het verleden'. Deze zuilen zijn hyperenergetische constructies die de helft van deze micro-kosmos afschermen. De Nakk Lakardon, die het station bedient, toont zich coöperatief en biedt de HALOETA een mogelijkheid om de zuilen binnen te dringen. Een planetoïde genaamd Amringhar wordt gevonden met de vermeende tijdtafels van Amringhar, die naar het schijnt ten offer zijn gevallen aan een catastrofe, en tevens stoten de Terranen op Icho Tolot. Tolot verklaart dat de tijdtafels van Amringhar, die werden bijgehouden door de kroniekschrijver van de superintelligentie HET, tijdens de grote catastrofe van het jaar 448 NGT zijn verwoest.
Als men Amringhar wil verlaten toont Lakardon zijn ware gezicht. Hij ontzegt de HALOETA de passage. Deze kan enkel de zuilen binnendringen maar niet het zwartgat verlaten. Ondanks dat stort het ruimteschip zich toch in de singulariteit. Tolot verklaart dat men zich nu bevindt in de zwarte sterrenstraten. De Terranen kunnen met dit begrip niets beginnen maar Tolot schijnt ervaring te hebben op dit gebied. Hij zegt dat het eind van een zwarte sterrenstraat een ander zwartgat is en dat er talrijke van zulke verbindingen zijn. Tenslotte wordt de HALOETA door een zwartgat uitgespuugd in de vrije ruimte. Metingen wijzen snel uit dat het gaat om het Perseus-zwartgat, 6350 lichtjaar verwijderd van Terra. Maar Tolot, Rhodan en hun begeleiders staat een schok te wachten: de HALOETA is ook in de tijd verplaatst want men bevindt zich in het verleden, in het jaar 490 NGT. De bemanning van de HALOETA probeert heel voorzichtig informatie te verzamelen in deze voor hen vreemde tijd.
Vanity Fair, een jonge geschiedkundige, weet meer over de gebeurtenissen uit dit recente verleden. In 448 NGT, slechts maanden na de materialisatie van het laatste Hangay-kwadrant met als gevolg de daarvan optredende hyperschokbevingen, werden voor het eerst vreemde ruimteschepen waargenomen buiten de Melkweg. Ook doken rond deze tijd de eerste amokmakers op in de Melkweg: Hauri die uit Hangay komend alles neersloegen wat hen in de weg stond. De BASIS en de ruimteschepen van het Tarkan-verband golden in deze tijd als vermist. In 455 NGT werd in de bolvormige sterrenhopen M13 een door de Arkoniden bewoonde planeet vernietigd. De agressors waren vreemdelingen die eerst optraden als 'vredestichters' die werden aangetrokken door de hyperschokgolven tijdens de grote catastrofe. Deze vreemden waren technisch hoog ontwikkeld en vernietigden in de jaren erna rond de duizend andere planeten. In 485 NGT werd de sector Haloeta tot sperzone verklaart en trokken de Haloeters zich terug in isolatie. Volgens geruchten bestond de planeet Haloet niet meer.
Rhodan en zijn begeleiders bevinden zich in 490 NGT in een nachtmerrie scenario. Het is een duistere tijd die door achterdocht en wantrouwen wordt geplaagd en de Melkweg heeft veranderd in een vesting. Galbraith Deighton, die is bevorderd tot minister van oorlog voor het galacticum, staat erop dat Gucky een behandeling ondergaat op Tahun om zijn parapsychische vaardigheden te beteugelen. Deighton is zowel lichamelijk als geestelijk radicaal veranderd. Rhodan's team ziet nauwelijks aanknopingspunten om nog zinvol te handelen en daarom vliegt de HALOETA weer terug naar het Perseus-zwartgat. Ze stort er gecontroleerd in en daarmee heeft ook het gerucht een aannemelijke basis dat Perry Rhodan in een zwartgat is gestort en sindsdien niet meer is gezien. De HALOETA verlaat op het allerlaatste moment het Paura-zwartgat en eerste metingen van de sterrenconstellaties geven aan dat men weer is teruggekeerd in 1143 NGT.
Terwijl de HALOETA in het verleden onderweg was wordt Atlan met Advok geconfronteerd die vreemde beproevingen heeft doorstaan. Pas als bepaalde gebeurtenissen zich voordoen onthult Advok alles. Advok is niemand anders dan Roi Danton die samen met Demeter, Ronald Tekener en Jennifer Thyron de grote catastrofe vlakbij DORIFER overleefden en door de hyperschokbevingen kwamen ze in een 700 miljoen lichtjaar verwijderde galaxie terecht, en in de loop van deze gebeurtenissen vindt Demeter de dood. Pas na een decennia lange omzwerving konden Danton en zijn begeleiders in de lokale groep terugkeren. Sindsdien hebben ze een organisatie opgebouwd wiens doel de omverwerping is van de nieuwe machthebbers in de Melkweg. De 'nieuwe vrijhandelaars' hebben zich op de planeet Phoenix aan de rand van de sterrenhoop M30 gevestigd. Een subgroep, de 'Drakisten' onder Reno Yantill zijn ontevreden en zetten aan tot een opstand die weer wordt neergeslagen. Om zich te rehabiliteren nemen de Drakisten de Cantaro Daarshol gevangen. Onderzoek toont aan dat de Cantaro syntron-biologische wezen zijn - droiden. Daarshol bezit een 'innerlijke klok' de afloopt wanneer hij niet op tijd in de Melkweg terugkeert.
Onder Dao-Lin-H'ay repareren de Kartanen het brokstuk van de NARGA SANT en vliegen in de richting van M33. Amper daar aangekomen begint er een conflict met de Karaponiden, een afgesplitst rijk dat is voortgekomen uit het stamvolk van de Kartanen.
Rhodan zet ondertussen alles op alles om de BASIS weer samen te voegen. Ondanks talrijke tegenslagen lukt het om de BASIS te restaureren, ook al mankeert het nog aan sloepen en een voltallige bemanning.
Onder leiding van Sato Ambush hebben in de tussentijd de wetenschappers van de CIMARRON een pulsomvormer ontwikkeld waarmee men de chronopuls-muur hoopt te kunnen doorbreken. De pulsomvormer, ontwikkelt door Geoffry Waringer, is een verdere ontwikkeling van het antitemporele-getijdenveld die werkt op een hyperenergetische basis. Testsondes kunnen daadwerkelijk de muur doorbreken maar vijftig lichtjaar van de versperring verwijdert exploderen ze zonder schijnbare reden. Als de CIMARRON uiterst voorzichtig het randgebied van de Melkweg binnenvliegt wordt de oorzaak zichtbaar: een tweede muur, die al snel de virus-muur wordt genoemd omdat deze bestaat uit computervirussen, ligt achter de chronopuls-muur. De virussen dringen door in de programma's van de boordcomputers en zorgen daar voor verwarring. Maar ook deze precaire situatie krijgt men onder controle. Op de planeet Kyron ontdekken de Terranen bionten die de Cantaro op gen-technische wijze hebben geschapen. Het genoom van de oorspronkelijke wezens wordt daarbij zo veranderd dat de gewenste vaardigheden ontstaan bij de gefabriceerde klonen.
Terwijl de CIMARRON aan de randzone van de Melkweg in actie is bereikt de NARGA SANT haar doel in M33. Van de Karaponiden hoort Dao-Lin-H'ay dat deze naar een object zoeken dat ze 'perle moto' noemen. Met de MARA-DHAO vertrekt ze naar het planetenrijk van de Karaponiden om verdere aanwijzingen te vinden.
Maar ook in de Melkweg gebeurt rond deze tijd iets belangrijks. De bewoners van de planeet Lokvorth werden al sinds eeuwen opgedragen om een reusachtig ruimtestation te bouwen dat de naam HUMANIDROM kreeg. Het project dreef de planeet naar de afgrond en toen het klaar was verscheen Galbraith Deighton en confiskeerde hij het station voor Terra. De HUMANIDROM werd in 800 NGT door NATHAN opgestart en bij de technische voltooiing hadden de Cantaro en de Nakken een belangrijke rol gespeeld.
Op Aralon is een kloonfabriek ontstaan waarmee de heersers van de Melkweg nieuw leven willen kweken voor de galaxie. Maar ondanks de bijna alom aanwezige macht van het regime ontstaat er tegenstand in de Melkweg. De organisatie Widder verzet zich ondergronds en haar chef die onder de schuilnaam 'Romulus' opereert blijkt niemand anders te zijn dan Homer G. Adams. Als de Widder met het ruimteschip CIMARRON in contact treden is de herenigingsvreugde erg groot ondanks de acute noodsituatie. Gemeenschappelijk vertrekt men naar de planeet Arhena, de basiswereld van de Widder.
Tegelijkertijd start Tifflor met de PERSEUS en twee andere ruimteschepen naar het Siragusa-zwartgat om via de zwarte sterrenstraten in de Melkweg te belanden. Maar de expeditie belandt in de vijftig miljoen lichtjaar verwijderde galaxie Neyscuur, oftewel NGC 7331. Tifflor's team treft verscheidene insektoide volkeren aan, de Aiscrou, Vaasuren, Cuteneer en Gimtras. Terwijl de eerste drie vertrouwd zijn met sommige technische aspecten van de zwarte sterrenstraten, moet men de Gimtras eerder zien als volk van filosofen die zich aan onderzoek wijden naar de kosmische samenhang. De Terranen realiseren al spoedig dat alle vier de volkeren verschijningsvormen zijn van één en dezelfde soort.
Tot ieders verrassing is een ander volk humanoide maar deze Anoree zijn pas na enige tijd coöperatief. Tifflor en enkele andere Terranen worden door de Anoree uitgenodigd voor een rondleiding, die voor veel verrassingen zorgt, in de omgeving van de galaxie Neyscuur. In een zonnestelsel van een kleine galaxie, in de buurt bij Neyscuur, vindt men de verdwenen delen van de NARGA SANT en in een anderen zonnestelsel stoot men op kolonisten van Terraanse oorsprong - ongetwijfeld nakomelingen van de voormalige bemanning van het onderzoeksstation bij Point Siragusa. Tevens wordt Tifflor nog iets anders duidelijk: de Anoree kunnen op geen enkele manier de originele bouwers zijn van de zwarte sterrenstraten maar eerder de beheerders van een erfgoed dat werd achtergelaten door de 'heren van de straten'. De Anoree weten niets meer over deze heren. Ze zijn al sinds millennia op zoek naar deze oude heersers die ook wel Archäonten worden genoemd. Volgens de overleveringen hebben ze zich ooit teruggetrokken naar een onbekende plek. Voordat men naar Neyscuur terugkeert heeft men nog een verrassing in petto: een deel van de Anoree had zich vroeger van het hoofdvolk afgescheiden en in sterkere mate geprobeerd om hun lichamen steeds meer te verbeteren door technische aanpassingen. Dit deelvolk had van een zwarte sterrenpoort gehoord die op geen van de bekende kaarten was vermeld. Daar er heftige verscheuringen van de ruimte-tijd-structuur in die ruimtesector werden gemeten vloog men daarheen om de oorzaak te doorgronden. Sindsdien heeft men niets meer gehoord van dit deelvolk. Het volk noemde zich 'Cantarui'. Tifflor herkent dat hij door een toeval het oorspronkelijke thuis heeft ontdekt van de Cantaro. Enige tijd na de terugkeer bij Neyscuur vertrekken de PERSEUS en beide begeleidingsschepen samen met een ruimteschip van de Anoree om terug te keren via het Siragusa-zwartgat.
Begin mei 1144 NGT bereiden de Widder samen met Rhodan een nieuwe aanslag voor tegen de Cantaro. Tijdens deze gebeurtenissen is het Daarshol gelukt om bij de virus-muur te vluchten waarbij hij tevens de Drakist Pedrass Foch ontvoert. Als spionnen rapporteren dat op de planeet Uulema een multifunctioneel-steunpunt wordt gebouwd van de Cantaro dan is het volgende doel voor de Widder duidelijk. Een verkenningscommando landt onbemerkt op Uulema en vergaart waardevolle data. Eind mei kan Foch worden bevrijd en lijkt het erop dat ze erin zijn geslaagd om de Cantaro te laten geloven dat Rhodan zich bevond in een neergeschoten space-jet.
Dao-Lin-H'ay kan zich ondanks alle gevaren verzetten tegen de keizer van Karapon en hem één van de twee brokstukken afhandig maken van de 'perle moto'. Het andere brokstuk vindt ze op het resterende fragment van de NARGA SANT. Ze komt er achter dat beide delen voor data opslag zijn en het lukt haar zelfs om enkele gegevens te ontcijferen. Tot haar verbazing herkent ze dat hier enkele belevenissen zijn opgeslagen van Ernst Ellert. Zo wordt Dao-Lin-H'ay er nagenoeg ooggetuige hoe NATHAN eens het bevel gaf om de BASIS te demonteren. Uitvoerend orgaan was de vario-robot Anson Argyris die onlangs was toegetreden tot de Widder. Een gevaar voor Terra en de Melkweg is de reden geweest van deze opsplitsing. Meer details worden niet verstrekt. Verder had Ellert informatie opgeslagen over de hulpvlucht van de NARGA SANT voor de Melkweg. Kort voor het binnenvliegen van het Siragusa-zwartgat verliet Ellert de NARGA SANT. Nadat ze beiden delen van de 'perle moto' had samengevoegd vertrekt de Kartaanse in de richting van de Melkweg om de Terranen de 'perle moto' te overhandigen.
De aanval van de WIDDER op Uulema wordt een groot succes. Bijna alle in de bouwfase bevindende installaties worden vernietigd en men krijgt een veelvoud aan data materiaal in handen dat uitgangspunt kan worden voor verdere acties. Men kan tevens de leidinggevende Cantaro van Uulema oppakken maar als hij wordt verhoord pleegt hij zelfmoord.
Dao-Lin-H'ay weet ondertussen meer data te ontcijferen uit de 'perle moto' waardoor het haar lukt om het Siragusa-zwartgat binnen te vliegen en een station te bereiken dat in omloop is halverwege de gebeurtenishorizon. Ze strijdt tegen Nakken over de heerschappij van het station als er alarm wordt gegeven. Reden daarvan is het plotselinge opduiken van de PERSEUS en haar begeleidingsschepen die onbeschadigd zijn teruggekeerd uit de galaxie Neyscuur. Dao-Lin-H'ay vertelt Tifflor welke gegevens ze heeft gevonden met betrekking tot de schakelingen van de zwarte sterrenstraten. Maar dan worden ze in hun onderhoud gestoord omdat ruimteschippuin wordt uitgespuwd door de singulariteit van het zwartgat - puin van het ruimteschip SORONG. Tifflor vraagt zich bezorgt af wat er is gebeurd in de Melkweg.
De op Uulema verkregen data, waarin sprake is van de stations Anti-Paura en Lakardon, is de reden dat Rhodan en de WIDDER een nieuwe actie ondernemen tegen de Cantaro. Het doel van de actie is het Perseus-zwartgat dat identiek moet zijn aan Anti-Paura. Zeven ruimteschepen vliegen in het zwartgat waarna het lukt om het station te enteren en Lakardon gevangen wordt genomen door Icho Tolot. Homer G. Adams betrekt positie met zijn QUEEN LIBERTY buiten het zwartgat. Om zijn huid te redden werkt Lakardon met hen mee. Als men na enige tijd tot de conclusie komt dat er geen nieuwe informatie is te vinden verzamelen de ruimteschepen zich weer om het zwartgat te verlaten. Maar dan herkent Sato Ambush dat men in een geraffineerde val is getrapt van de Nakk, maar dat het te laat is voor een reactie. Na hun terugkeer in de normaalruimte komen de ruimteschepen meteen onder vuur te liggen van een sterk Cantaro verband. Alleen de CIMARRON kan zwaar beschadigd ontkomen. Men gelooft tevens dat de HALOETA kan ontkomen, maar daarvan is men niet zeker. Alleen de SORONG en de CRAZY HORSE van Iruna van Bass-Thet zijn geëxplodeerd. Of Atlan met zijn KARMINA en Roi Danton met de MONTEGO BAY hebben kunnen ontkomen is onzeker en onwaarschijnlijk. Adams had zich vanwege de overmacht tijdig uit de voeten gemaakt. De aangeschoten CIMARRON bereikt met laatste kracht het Megaria-stelsel en kan een noodlanding uitvoeren op de planeet Sysyphos. De overlevenden beginnen onmiddellijk na de landing met reparatiewerkzaamheden die weken zal duren.
Intussen lukt het de medici om een deel van de herinneringen vrij te maken van de vrijhandelaar Pedrass Foch, maar deze veroorzaken bij Rhodan een nieuwe nog grotere schok, want er is een scene te zien waarin Foch tijdens een verhoor een afbeelding van Gesil wordt getoond. Rhodan komt tot de conclusie dat de Cantaro hem, na het debacle bij het Perseus-zwartgat, nu ook nog moreel en mentaal willen kapot maken.
Twee space-jets zijn ondertussen vertrokken naar het Perseus-zwartgat om te zoeken naar eventuele overlevenden. Wat men nauwelijks voor mogelijk had gehouden gebeurd: Atlan en Roi Danton hebben de catastrofe toch overleeft. Onverwachts keert de tweede space-jet terug maar van van de bemanning vindt men geen spoor, in plaats daarvan vindt men wel een vreemd voorwerp. In het voorwerp bevind zich een weefselmonster van een humanoïde wezens. Het versterkt bij de Terranen steeds meer het vermoeden dat Rhodan te maken heeft met één enkel wezen als vijand die de Cantaro inzet voor zijn manipulaties. Het onderzoeken van het weefselmonster betekent voor Rhodan uiteindelijk wel de grootste schok van zijn leven: het monster stamt zonder twijfel uit de bovenarm van een Terraan en ook het stamdeel van de onbekende kon worden bepaald als van Gesil. Bovendien zijn deze psycho-aanvallen op Rhodan exact gepland door de onbekende tegenstander, wat de vraag oproept waardoor de tegenstander steeds exact weet waar hij zich bevindt.
Sato Ambush ontvangt intussen van Atlan de memokubus die Gesil achterliet op Sabhal in 447 NGT toen ze de vermeende bode van de kosmocraten volgde. Na lang onderzoek komt Ambush erachter dat de memokubus een vervalsing is. Er was dus helemaal geen bode van de kosmocraten naar Sabhal onderweg, en daarna is Gesil onmiskenbaar ontvoerd.
Zelfs op Arhena is Rhodan onderhevig aan de psycho-aanvallen van de tegenstander die overal van op de hoogte lijkt te zijn. Op Arhena ontmoeten de overlevenden van het Perseus-debacle Icho Tolot die het met de HALOETA eveneens gelukt was om te ontsnappen aan de plaats van de catastrofe. Zijn eerste doel is de ruimtesector rond Haloet die sinds 650 jaar geldt als verboden gebied. Tolot's poging om naar zijn thuisplaneet te vliegen mislukt omdat sterke eenheden van de Cantaro de ruimtesector afgrendelen. Nu gaat de Haloeter een andere doorstoot plannen en Atlan gaat hem begeleiden.
Nog meer herinneringen van Foch kunnen worden vrijgemaakt en geïnterpreteerd. Daarin is sprake van 'werkplaatsen' en 'broedwerelden'. Men schat dat er thans niet meer dan 20 miljoen Cantaro met ca. 50.000 ruimteschepen aanwezig zijn in de Melkweg. Erg belangrijk schijnen de broed- en werfplaneten te zijn voor hen. Op grond van de gebeurtenissen weet men de Widder te overtuigen om de planeet Arhena onverwijld te evacueren omdat men op korte termijn rekening houdt met een aanval van de Cantaro. Eind augustus begint de verhuizing naar Heleios, krap vijf lichtjaren verwijderd van het Perseus-zwartgat.
Eveneens in eind augustus vertrekt de HALOETA richting Haloet en vertrekt tevens de NARVENNE, Pedrass Foch is ook aan boord, naar de broedwereld Shuungar. Ongeveer 650 jaar geleden werd Haloet door flits-ruimteschepen verwoest en het oppervlakte bestaat nu alleen nog uit gestolde lava. Atlan, Tolot en een Blue-biont komen, vanwege de chaotische toestanden in de galactische centrumsector, toch nog onopgemerkt aan op Haloet en ontdekken daar organisch leven in een onder het oppervlak gelegen gangenstelsel. Bionten en mutanten bevolken het grottenstelsel en na een lange speurtocht vindt Tolot een memokubus die alleen op de aanwezigheid reageert van een Haloeter. Een andere Haloeter had deze in 493 NGT onbemerkt door de Cantaro gedeponeerd. De belangrijkste informatie die wordt verteld is dat de Haloeters geëmigreerd zijn en zich hebben gevestigd op een anderen wereld. Onopgemerkt kunnen de vrienden Haloet weer verlaten en Tolot's nieuw doel is de planeet Terzrock in de Magelhaanse Wolk.
Begin september vliegt Rhodan naar de omgeving van Sol. Enkele lichtmaanden van Sol verwijdert ontdekken de Terranen een mysterieus energieveld waarin zich een schakelstation bevindt voor een giga-overbrenger. Opeens verdwijnt het gehele Sol-stelsel, maar duikt enige tijd later weer op. Op 14 september keert Rhodan terug naar Sysyphos. Roi Danton deelt hem daar mede dat een radiobericht werd ontvangen van een onbekende: als Rhodan een oude vriend wil ontmoeten dan moet hij midden november naar het trefpunt Orion-Delta vliegen. Rhodan wil ondanks alle waarschuwingen de uitnodiging aannemen. Eind oktober bereikt hij, op weg naar Orion-Delta, weer de omgeving van het Sol-stelsel om daar het overbrengerstation nader te onderzoeken. Het lukt zowaar om het station binnen te dringen maar men moet dan ook direct weer vertrekken omdat het station enige tijd later explodeert - tegelijkertijd verdwijnt het Sol-stelsel voorgoed uit de normaalruimte. Reeds enkele dagen voor de genoemde termijn landt Rhodan samen met een klein team op Topsid, het overeengekomen trefpunt. Ook op Topsid vindt men opvallende sporen van de Cantaro-heerschappij. Enig tijd later landt het ruimteschip ODIN met Galbraith Deighton aan boord, de afzender van de radioboodschap. Maar het weerzien laat bij Rhodan een bittere nasmaak achter want Deighton's lichaam is verminkt door talrijke implantaten. Deighton biedt Rhodan een reis aan naar het Sol-stelsel, waaromheen hij een energieveld heeft aangelegd om het aardse paradijs veilig te stellen. Rhodan is wantrouwend, en dan wordt zijn argwaan bevestigd - Deighton draagt zijn cellenactiveerder niet meer en zijn overleven ligt helemaal in handen van de Cantaro. Als Deighton meer informatie wil prijsgeven ontvangt hij uit de verten van de Melkweg een doodsimpuls en explodeert hij. Eigenlijk is Deighton al eeuwen daarvoor gestorven, toen hij startte met werken voor de Cantaro. Na het intensief doorzoeken op valstrikken nemen de Terranen zijn ruimteschip ODIN in gebruik.
Beide Haloeters Icho Tolot en Domo Sokrat verlaten de Melkweg met als doel Terzrock, nadat ze de vrijhandelaars hebben geïnformeerd over de plaatselijke situatie. Daar leven talrijke Terzrocker - nakomelingen van de Haloeters - als kluizenaars, verzorgt door enkele Gurrads en Posbi's. Legendes vertellen dat het oervolk van de Haloeter al sinds eeuwen, kort na de vernietiging van de planeet Haloet, in de kosmos is geëmigreerd. Een vage spoor voert naar Andromeda en enige tijd later starten Tolot, Sokrat en enkele Posbi's om dit spoor te volgen.
Bij de nog steeds ronddrijvende ruimteschipwrakken, halverwege de gebeurtenis horizon van het Siragusa-zwartgat, lukt het Tifflor om Nicki Frickel als enige overlevende te bergen uit de puinstukken van de SORONG. Men verlaat het zwartgat en vliegt naar de planeet Sira-VII om te beraadslagen over verdere plannen.
Dao-Lin-H'ay werkt verder aan de 'perle moto' en daarbij lukt het haar om meer informatie los te peuteren uit het buitenaardse datageheugen. Ze vindt een verwijzing van Ernst Ellert in data die speciaal over Gesil gaat en enkel kan worden geopend door Perry Rhodan. Terwijl men zich op Sira-VII ophoudt ziet men meermaals een schimmig fantoom en heeft men het markante gevoel dat deze verschijningen doet herinneren aan Satrang. Voordat men zich op die nieuwe situatie kan instellen slaat het fantoom opnieuw toe en heeft het de cellenactiveerder ontnomen van Irmina Kotschistowa. De mutante lukt het om haar dood voorlopig af te wenden door gebruik te maken van haar psi-vaardigheden.
De ruimteschepen vliegen opnieuw het Siragusa-zwartgat in en het lukt de Anoree om een zwarte sterrenstraat in te schakelen naar het Perseus-zwartgat. Nauwelijks heeft men het Perseus-zwartgat verlaten of eenheden van de Cantaro vallen hen aan, maar het lukt te hulp schietende ruimteschepen van de Widder om deze aanval af te slaan. Na de ontmoeting wordt het Tifflor duidelijk dat de Nakk Lakardon de overgang wederom heeft gemanipuleerd omdat het in de Melkweg eind juli 1145 NGT is, en hij daardoor bijna een jaar heeft verloren.
In de voorgaande maanden heeft Rhodan meerdere testvluchten ondernomen. Zijn persoonlijke vijand, waarvan intussen de naam Monos is ingeburgerd, heeft in deze periode zijn aanvallen voortgezet en Rhodan vraagt zich steeds vaker af hoe Monos altijd precies weet waar hij zich bevindt. Ambush begint te experimenten met super-hoge-frequenties van de hyperstraling (SHF-straling) die hij voor het eerst kan aantonen na de landing op Sysyphos.
Uit een afgeluisterd radiobericht komen de Terranen te weten dat binnenkort een hoge Cantaarse woordvoerder het voormalige USO-trainingscentrum USTRAC zal bezoeken. Samen met daar reeds binnengedrongen Widder-agenten lukt het om deze Cantaro te kidnappen, maar het enige wat hij los laat is dat de "heren van de straten de Terranen zullen pletten als ongedierte", dan ontvangt hij de doodsimpuls en explodeert hij met de al bekende gevolgen.
De dagen daarna houdt Sato Ambush zich bezig met de 'perle moto' die aan hem is overhandigd door Tifflor en Rhodan. Na enige tijd lukt het de pararealist om de data te openen die Ernst Ellert speciaal voor Rhodan heeft achtergelaten. Daarvan leert Rhodan dat Ellert op Amringhar van Kytoma de opdracht kreeg om te zoeken naar Gesil en om alles te doen wat in zijn vermogen lag om de volkeren van de Melkweg te helpen tegen de komende zware beproevingen. Vervolgens zocht Ellert naar Gesil's sporen in de machtigheidsballingen van HET en ESTARTU - maar tevergeefs. Hij uitte in zijn verhaal de verdenking dat er onheil zal afkomen op HET en diens machtigheidsballing en dat er ernstige bedreigingen afkomen op de Melkweg - een verdenking die nadrukkelijk werd bevestigd. Verder vermoedde Ellert dat via de zwarte sterrenstraten, die hij aanduidde als intergalactische verkeersverbindingen, gigantische massaverplaatsingen hebben plaatsgevonden die medeverantwoordelijk waren voor de grote catastrofe van 448 NGT. In deze samenhang had hij het over het begrip Amagorta, maar hij wist niet wat of waar het hier precies om ging.
Als de drie Anoree's dit begrip horen laten ze merken dat het begrip wel iets betekent voor hen en dat het samenhangt met de Archäonten. Het wekt bij hen het vermoeden dat Amagorta de plek kan zijn waar eens de Archäonten zich hebben teruggetrokken om te vergeestelijken. Verder spreken de Anoree uit dat ook de Cantaro het begrip Amagorta moeten kennen. De drie Anoree, die met Tifflor in de Melkweg zijn gekomen, uiten het vermoeden dat de Cantaro in 488 NGT, tijdens hun vlucht naar de Melkweg, iemand of een volk hebben ontmoet die bij hen in dienst is getreden. Volgens hen staan de 'heren van de straten' boven de Cantaro, zoals opgevangen radiogesprekken steekhoudend bewijzen, en eigenlijk zijn zij dus de verantwoordelijken voor de toestanden in de Melkweg. De informatie van de Anoree schildert de 'heren van de straten', oftewel Archäonten, tevens af als aardige wezens die zich lang geleden hebben teruggetrokken naar Amagorta om daar te streven naar een hogere stadium van de geest.
Om de Cantaro de onrechtvaardigheid van hun daden voor te spiegelen, en ze eventueel weer op het rechte pad te brengen, installeren de Anoree de 'vredeverkondiger', een centrale eenheid ent twaalf satellieten die een radiobereik heeft met een diameter van 8000 lichtjaar. Ze hopen dat hooggeplaatste Cantaro door deze radioboodschap worden aangesproken en beginnen te twijfelen aan het heersende systeem. De 'vredeverkondiger' toont zijn eerste resultaat, ook als delen ervan werden vernietigd door de Cantaro. Een algemeen vaandrig van de Cantaro meldt zich omdat de tekst van de Anoree zijn uitwerking heeft gehad. Ongeveer tegelijkertijd lukt het Ambush om meer data van de 'perle moto' te openbaren, maar de inhoud is opgesteld in de taal van de Archäonten. De Anoree kunnen de inhoud vertalen en daarin staat dat het 'laatste doel' Amagorta is.
Het ontmoetingspunt met Yttalar, de overgelopen Cantaro, is de broedwereld Sampson. Mid december 1145 NGT lukt het Rhodan's aktieteam in een tweede poging om onopgemerkt op Sampson te landen en zich in een schuilplaats terug trekken vlakbij de daar aanwezige kloon-fabrieken. In deze fabrieken worden normale Cantaro gekloond en vervolgens worden ze in streng beveiligde gebouwen in ongeveer 20 maanden opgeleid met leidinggevende vaardigheden. Acht algemeen vaandrigs - waaronder ook Yttalar - zijn bijna klaar met hun opleiding. Het lukt Gucky tijdens een couppoging om deze acht Cantaro te ontvoeren maar alleen Shoudar, één van Yttala's collega's, overleeft de doodsimpuls omdat de in zijn lichaam geïntegreerde ontsteker niet werkt zoals gepland. Door deze gebeurtenissen begint hij te twijfelen. Het team van Rhodan kan samen met Shoudar vertrekken en het lukt de artsen om de levensgevaarlijk gewonde Cantaro te redden. Shoudar is er intussen van overtuigd dat de Cantaro worden gemanipuleerd. Hij vertelt dat ze gehoorzaamden aan een zogenaamd oppercommando, vermoedelijk de 'heren van de straten'. Bovendien weet hij zeker dat een grote aanval is gepland tegen de vrijhandelswereld Phoenix omdat hij het commando zou voeren over één van de daaraan deelnemende ruimteschepen.
Sato Ambush's pogingen met hyperstraling van super-hoge-frequentie voeren eind 1145 NGT tot opzienbarende resultaten. Het weefselmonster dat Rhodan kreeg toegespeeld van Monos geeft namelijk een specifieke straling af en daardoor weet Monos steeds waar Rhodan zich bevindt omdat hij erop rekent dat dit monster zich altijd aan boord zal bevinden van Rhodan's ruimteschip. Nu men dit weet wordt het cellenmonster in een ruimtevluchtwaardige capsule geplaatst en naar een relatief rustige plek in het heelal gestuurd waar men het ter beschikking houdt voor eventuele verdere proeven. Maar Ambush's recente poging levert nog meer resultaten. Hij vindt uit dat er in de Melkweg een netwerk van radiosatellieten moet bestaan die hun berichten verspreiden doormiddel van SHF-straling, wat zich veel beter door de hyperruimte verspreid als de huidig bekende hyperradiobronnen. Deze satellieten zijn zonder twijfel door de Cantaro geïnstalleerd om onder andere de doodsimpuls te verspreiden wat indien nodig leidt tot de vernietiging van dissidenten.
Begin januari 1146 NGT nemen op Phoenix de verschijnselen toe van het vreemde fantoom, zonder dat iemand het aanstaande gevaar herkent. Op dat moment nemen Irmina Kotschistowa's krachten steeds meer af. Al meer dan 18 maanden houdt ze zich met haar metabio-vaardigheid in leven - sinds de dag dat haar cellenactiveerder werd gestolen op Sira-VII.
Mid januari lukt het Sato Ambush om een satelliet te lokaliseren van het SHF-net en te onderzoeken. De zendwijze van de bron van de satelliet kan hij maar niet doorgronden, maar de hoop om met zulke satellieten ooit invloed op de Cantaro te kunnen uitoefenen geeft hem doorzettingskracht.
Eind januari is het dan zover - 50 ruimteschepen van de Cantaro vallen Phoenix aan maar de ontwikkelde afweerstrategie is succesvol en maar enkele eenheden kunnen ontsnappen. Het lukt de vrijhandelaars om zeventien Cantaro gevangen te nemen.
Deze tijd van de verwarring benut het schimmige fantoom om cellenactiveerder te stelen van Jennifer Thyron. Ronald Tekener is erg geschokt wanneer hij daarvan hoort, maar de inmiddels zelf verzwakte Irmina Kotschistowa probeert ook nog om Jennifer Thyron in leven te houden.
Begin februari 1146 NGT verlaten de laatste vrijhandelaars de planeet Phoenix om zich te vestigen op Heleios. Als laatste ruimteschip gaat de ODIN op de weg. Bij een tussenstop treft men onverwachts de LIBRA aan die men had achter gelaten als bewakingseenheid bij de gerestaureerde BASIS. De commandante van de LIBRA heeft slecht nieuws: de BASIS werd gestolen. Rhodan laat zich precies uitleggen hoe de verdwijning van de BASIS is gebeurd, maar het feit blijft bij de Terranen mysterieus overkomen. Volgens het verslag kwam Harold Nyman, een hangaar-technicus, begin 1146 NGT met een ruimteschip aan bij de gerestaureerde BASIS. Nyman was door de Hamiller-buis verkozen tot de nieuwe commandant van de BASIS. Nyman had tegen de bemanning van de LIBRA verklaart dat het verzet een vreselijke nederlaag had geleden tegen de Cantaro en dat talrijke prominente personen daarbij om het leven waren gekomen en dat Rhodan ernstig werd verwond. In opdracht van Rhodan moest hij de BASIS in de Melkweg brengen. Voordat de bemanning van de LIBRA passend kon reageren lukte het Nyman om het bevelvoerend gezag te verkrijgen over de BASIS en met het ruimteschip te vertrekken in de richting van de Melkweg. De LIBRA kon de achtervolging maar uitvoeren tot aan de chronopuls-muur, waar de BASIS verrassend zonder enig probleem doorheen kon dringen. De vermeende Harold Nyman bleek een kloon te zijn die de Cantaro hadden gekweekt uit celmateriaal van de echte hangaar-technicus. Het betreffende celmateriaal was hen in handen gevallen toen Nyman eind december werd verwond tijdens de actie op Sampson.
Eind februari bereiken de ODIN, de CIMARRON en de LIBRA een gebied in de randzone van de Melkweg, en daar bevindt zich ook de BASIS die daar naar toe werd gestuurd door de Hamiller-buis. De Hamiller-buis volgt daarmee een programma dat kort voor de restauratie van de BASIS werd ingevoerd door Rhodan. Enige tijd later krijgt de BASIS een nieuwe kernbemanning en start men met een eerste proef van de metagraaf-aandrijving om de bedrijfsvaardigheid te testen van de aggregaten. Monos heeft de tijd van het sollen met Rhodan beëindigd en schijnt nu serieus te worden want de Nyman-kloon en nog vier andere geconditioneerde bemanningsleden van de LIBRA saboteren de aandrijving. Pas als de catastrofe onafwendbaar lijkt lukt het om de Nyman-kloon neer te schieten. Als wat later alle tests toch succesvol kunnen worden afgesloten vertrekken de ruimteschepen samen met de BASIS naar het steunpunt Heleios.
De Haloeters Icho Tolot en Domo Sokrat zoeken al meer dan een jaar in Andromeda naar een spoor van hun volk. Pas in het voorjaar van 1146 NGT vinden ze een teken als ze contact hebben met een obscure informatiehandelaar op de vrijhandelswereld Zeqqu. Deze weet waar het volk van de Haloeters is neergestreken, maar voor zijn informatie verlangt hij een afschuwelijk hoge prijs. Deze handelaar is niemand minder dan Stalker, alias kapitein Ahab. De HALOETA vliegt direct naar de coördinaten en bereikt begin maart 1146 NGT het Halpora-stelsel, wiens derde planeet Halpat het nieuwe thuis is geworden van de Haloeters. Sinds drie maanden hebben de Haloeters aanvallen te verduren van onzichtbaren en men dacht dat Tolot daar ook bij betrokken was. Desondanks ontvangt Tolot van een geschiedkundige alle gegevens die bij de exodus van hun volk begint, en sommige dingen vallen daarbij op.
In 485 NGT kwam het tot de eerste aanval van de flitsers, maar de opgetrokken afweerschermen hielden stand. Opgevangen radiogesprekken van de flitsers waren tot verrassing van de Haloeters niet opgesteld in de taal van de Cantaro, alhoewel men daar eerst van uitging omdat de flitsers een speciaalwapen gebruikten van de indringers. In 491 NGT verlieten de Haloeters hun thuis omdat er werd gerekend op meer aanvallen, die uiteindelijk volgde in 492 NGT en hun wereld Haloet verwoestte. Vervolgens opereerden de Haloeters in de Melkweg om meer data te vergaren. Daarbij ontdekten ze ultra-hoge-frequentie radiosignalen en veronderstelde ze dat deze impulsen uitsluitend dienden voor de controle over de Cantaro. Hier had men een aanknopingspunt ontdekt om uiteindelijk vat te krijgen op de indringers. In december 494 NGT lukte het de Haloeters om de Melkweg nog net op tijd te verlaten voordat de laatste hiaten werden gedicht in de chronopuls-muur. In de volgende decennia vlogen de Haloeters door talrijke galaxies van de lokale groep om een nieuwe domicilie te vinden. De activiteiten van de flitsers, die ook in anderen galaxies optraden, eindigde abrupt in 495 NGT. Terwijl talrijke Haloeters waren ingestort onder de zware psychische druk en zich daarom afzijdig hielden werkten anderen verder door aan een methode om het controle-radionet van de Cantaro's te vernietigen. Ze hadden een plan om een eigen sterke bron in te zetten van super-hoge-frequentie straling - het centraleplasma van de Posbi's. Om dit te realiseren moest men op zoek waar het centraleplasma zich had teruggetrokken. Pas in 906 NGT werd het ontdekt op de planeet Dongan. Daar vestigden de Haloeters zich op de buurplaneet Dongan en noemde deze Halpat.
Het lukt Tolot en Sokrat om de onzichtbaren te betrappen, wiens aanvallen waren geïntensiveerd in heftigheid. Het zijn drie Nakken die laten weten dat de Haloeters een zware fout begaan. Nadat de aanslagplegers zijn opgesloten vertrekt men naar de planeet Dongan om het centraleplasma tot medewerking te bewegen, maar daarvoor is het bevorderlijk om het centraleplasma in de buurt te brengen van de Melkweg. Op Dongan is de situatie erg onoverzichtelijk omdat het centraleplasma steeds zwakker wordt. Pas na enige tijd komt men er achter dat ook hier Nakken werkten om een verandering door te voeren aan de psycho-fysische structuur van het plasma zodat ze deze als stoorzender in kunnen inzetten tegen het Cantaarse controle-radionet. Het centraleplasma overwint daarna snel zijn crisis en verklaart zich bereid tot samenwerking. De vijf ontmaskerde Nakken gaven zich over aan loze dreigementen maar zien uiteindelijk in dat ze hetzelfde doel nastreefden als de Terranen en de Haloeters.
Sato Ambush start op Heleios een reeks uitgebreide experimenten om het geheim van de Cantaro op te sporen. Hij is van mening dat de 'heren van de straten' de doodsimpuls verspreiden over het controle-radionet. Maar als de Cantaro Rodigar met de bekende gevolgen explodeert, hoewel hij door een drievoudig gelaagd beveiligingsschermen werd beschermd, vermoedt Ambush dat buiten de doodsimpuls ook een levensimpuls wordt verspreid met regelmatige intervallen en dat het uitblijven ervan eveneens een Cantaro laat exploderen. Hij praat met de drie Anoree en de Cantaarse algemeen vaandrig Shoudar, die de oren spitst bij het noemen van het begrip Amagorta. Hij weet dat op de Cantaarse steunpuntplaneet Angermaddon meer te vinden is over Amagorta. Snel daarna nemen Shoudar, de Vario-500 Anson Argyris en Roi Danton deel aan een commandoteam om meer te weten te komen op Angermaddon. Argyris lukt het om de coördinaten te bemachtigen van Amagorta. Tot verrassing van de Terranen gaat het bij Amagorta om een zwartgat in de centrumsector van de Melkweg. Kort daarna vertrekt onder leiding van Rhodan en Atlan een klein ruimteschipverband naar Amagorta dat het zwartgat kan binnendringen ondanks Cantaarse bewakingseenheden. Twee planeten cirkelen in een stabiele baan om de singulariteit en op één daarvan komen de Terranen op een bijzondere en mysterieuze wijze de geschiedenis te weten van de Archäonten. Door deze ongebruikelijke bevinding wordt het de Terranen duidelijk dat de huidige 'heren van de straten' niet verwant kunnen zijn aan de Archäonten. De huidige 'heren van de straten' hebben de Cantaro gedegradeerd tot slaven.
Gedurende de gebeurtenissen op Amagorta wordt Rhodan ontvoert door een Nakk, maar een andere Nakk, Ayshupon, bevrijdt de Terraan en met een ruimteschip van onbekende constructie, de CUEGGEL, die alleen kan worden bestuurd door Nakken, wordt hij weer terug gebracht in het normaaluniversum.
Bij de Terranen weet men niet dat de drakist Pedrass Foch de vernietiging heeft overleefd van het ruimteschip NARVENNE en in gevangenschap is geraakt van de Cantaro. Bij de verhoren moest hij zijn kennis prijsgeven over de organisatie Widder. Als gevolg daarvan starten de Cantaro een regelrechte klopjacht naar het tot dan toe geheim steunpunt van de Widder, waarbij enorme aantallen slachtoffers vallen. De dagen van de Widder, die alleen nog kunnen terugtrekken, schijnen te zijn geteld. Het lukt Foch echter om toch nog actief te worden. Daarbij komt hij te weten dat het oppercommando wordt gevormd door Cantaarse strategen., Eén van de 'heren van de straten', Simedon Myrrho, die van niet-Cantaarse afkomst is, ontbiedt Daarshol naar het oppercommando.
Tijdens dit algemene offensief van de Cantaro, dat op alle fronten tegelijk plaats vindt, komen dingen aan het licht die tot ver terug reiken in het verleden. Sato Ambush kan enkele daarvan opsporen wanneer het hem lukt om meer data te ontcijferen van de 'perle moto'.
In 447 NGT werd Gesil ontvoerd van van de netloperwereld Sabhal door iemand die zich uitgaf als kosmocraat. Begin 448 NGT kregen Ernst Ellert en Testare van Kytoma de opdracht om te zoeken naar Gesil. Ze deden dit via gescheiden wegen waarbij ze boodschappen achterlieten op verschillende planeten. Ze trokken door de diepten van het universum tot Ellert in 491 NGT op Asporc een boodschap vond van Testare waaruit bleek dat deze enkele weken geleden op weg was gegaan naar Conjonk in de galaxie Hangay om daar een onbekende te ontmoeten die informatie bezat over de verblijfplaats van Gesil. Ellert volgde zijn vriend maar raakte in gevangenschap van de Ingkoom-Hauri en nog weer later viel hij in handen van de Karaponiden. Op Karapon hoorde hij bijzonderheden over een geheimzinnig wezen, genaamd Simed Myrrh, waarover wonderbaarlijke dingen werden verteld. Deze Simed Myrrh van Lokvorth deed zich voor als de zoon van een kosmocrate met de naam Khe-Zil. Hij hielp eerst om de civilisatie van de Karaponiden te stimuleren maar later leek het er op dat hij alleen hulp bood aan de Hauri. Ellert wilde de feiten tot op de bodem uitzoeken en vertrok naar Lokvorth, maar onderweg viel hij in handen van een pirate die hem had opgewacht aan de rand van Hangay. Aro To Morre had weliswaar Testare's amimotuo gestolen maar hij had haar de toegangscodes niet gegeven. Ze hoopte deze kennis te krijgen van Ellert. Ellert werd gedwongen om tactisch te werk te gaan en dat leverde uiteindelijk effect op. Testare had een bestand ingevoerd met de verwijzing dat hij zich bevond op de planeet Nansar in het Charif-stelsel. Ernst Ellert kon uiteindelijk aan de pirate ontkomen en vertrekken naar Nansar. Hier ontdekte hij dat de daar levende Nakken waren gedegenereerd.
Wat Ambush niet komt te weten zijn de laatste gebeurtenissen op Nansar omdat deze gegevens niet beschikbaar zijn. Ellert volgde Testare's spoor verder en bereikte de stad Nakkaran die taboe was voor de Nakken. Daar lukte hem het bijna ongelooflijke want hij vond Testare - en Gesil. Helaas zat hij samen met hen vast in een dimensiegevangenis, een kunstmatig geschapen ruimte-tijd-plooi.
Raadselachtig bleven, zowel voor Ellert als voor Ambush en ook anderen, de geheimzinnige tijdtafels van Amringhar die Ellert en Testare in 448 NGT dachten ontdekt te hebben in het binnenste van het Paura zwartgat, waar Rhodan een eeuw later de verloren Icho Tolot aantrof. Tijdens Ernst Ellert's ontdekking waren de tijdtafels 20 meter hoge kristalzuilen met een vijfhoekig basisoppervlak met diameter van anderhalve meter en zich naar boven toe verjongden en eindigden in een punt. Volgens Ellert's getuigenis waren er ontelbare zuilen met op elke punt een amimotuo: een helderblauw kristal van struisvogelei grootte waarin de samenvatting was opgeslagen van de zuil. Van Kytoma kwam de informatie dat in de tijdtafels niet alleen de geschiedenis van de superintelligentie HET was opgetekend maar ook talrijke potentiële toekomsten. De tijdtafels werden opgetekend door de zogenoemde 'kroniekschrijver' van de superintelligentie. Maar toen Rhodan ze bereikte waren ze ten gevolge van een grote catastrofe tot stof vervallen. Het bleef de vraag voor wie HET dit geschiedkundig werk had geschapen en waarom het niet beter was beschermd. HET moest de grote catastrofe toch hebben vermoed. Had HET wellicht meerdere kopieën van de tijdtafels geschapen en bevond het origineel zich misschien op een heel andere plek?
Uiteindelijk lukt het Sato Ambush alle door Ellert ingevoerde bestanden te ontcijferen met behulp een psionisch apparaat en met de hulp van de immers zwakker wordende Irmina Kotschistowa. De para-realist vliegt samen met Dao-Lin-H'ay, Jennifer Thyron en de mutante naar Lokvorth. Daar komen ze te weten welke functie de HUMANIDROM thans vervuld: het is een onderzoekscentrum van de Nakken, die het met honderden bevolken. Ambush komt ook te weten dat het eigenlijke bouwplan voor de HUMANIDROM werd ontworpen door een mysterieus persoon genaamd Simenon Myrrhen. Wanneer Ambush en de Kartanen enige tijd later terugkeren naar Heleios, dan trekken Jennifer en Irmina zich terug in de wildernis van de planeet. De zonder cellenactiveerders steeds sneller verouderende Terraansen willen hun laatste dagen ongestoord doorbrengen.
Ondertussen maakt men voortgang met de metingen van het Cantaarse controle-signaal-net. Evaluaties geven aan dat het een gridstructuur bezit en bestaat uit ongeveer 50 miljoen controle-signaal-satellieten. Deze zijn relatief primitief gebouwd en alleen de kern is afkomstig van een niet-Cantaarse techniek. Door een stoorsignaal op te wekken met satellieten die op super-hoge-frequentie signalen werken lukt het bij een test om het vreemde inwendige orgaan, de ortonator, van de Cantaarse strateeg Drenshoor tot ontploffing te brengen. Het blijkt dat de effectiviteit niet alleen afhangt van het centraleplasma en de technische apparatuur, maar ook van de ondersteuning door de Nakken. Maar hoe kan men het centraleplasma met zijn enorme volume de Melkweg binnensluizen? Voor de ruimtevloot van de Posbi's en de Haloeters, die voor het transport zorgen, is een grote opening nodig in de chronopuls-muur.
Men heeft al eerder vastgesteld dat de chronopuls-muur wordt aangestuurd door een groot aantal ruimteforten zijn gestationeerd die in de halo van de Melkweg. Het lukt om het ruimtefort CHOKTASH binnen te dringen en de werking te doorgronden. Kort nadat de actiegroep vertrekt kan men zelfs het fort vernietigen. Uit de buit gemaakte data kunnen de syntrons de standplaats berekenen van duizenden ruimtestations. Men ontdekt verder dat de hypertroop-aftapping van de Cantaro vrijwel continu werkt, maar met geringere prestaties dan bij Terraanse ruimteschepen. Hierdoor zijn hun ruimteforten nauwelijks te peilen.
Sato Ambush begeeft zich met een team opnieuw naar Lokvorth om in de HUMANIDROM binnen te dringen en de plaatselijke Nakken te bewegen tot medewerking. Intussen is het de Terranen gelukt om de dodelijke val te analyseren van doods- en levensimpulsen voor de Cantaro. Als men nauwelijks nog op succes rekent worden Ambush en enkele begeleiders verplaatst naar de HUMANIDROM. Maar de plaatselijke Nakken die daar vreemde experimenten uitvoeren, die duidelijk niet werden geïnitieerd door de 'heren van de straten', gedragen zich lange tijd oncoöperatief. Pas als enkele misverstanden uit de weg zijn geruimd verklaart hun leider dat 200 Nakken zich in dienst zullen stellen van Ambush omdat het ook in hun belang is om mee te werken bij de verstoring van het controle-signaal-net. Het vervoer van de Nakken verloopt zonder problemen, maar dan moet men op Akkartil een tussenstop inlassen omdat de Nakken eerst interne problemen moeten oplossen. Er blijkt een geheim genootschap aanwezig te zijn. De Nakken van de HUMANIDROM dachten dat Varonzem, die sinds enige tijd samenwerkte met de Terranen, lid was van dit genootschap. Na het ophelderen van de onduidelijkheden staat niets meer de inzet van de Nakken in de weg.
Uit een opgevangen radiobericht horen de Terranen dat de Cantaro opdracht geven dat zich uit alle delen van de Melkweg bionten moeten verzamelen op Mycon, een planeet in de halo tussen de chronopuls- en virusmuur. Afzender van het radiobericht is een zekere Ager Catomen, van wiens naam Homer G. Adams opschrikt omdat hij eeuwen geleden een man met deze naam kende die één van de beste Hanze-woordvoerders was, maar die zich later bij een groep aansloot die zorgde voor een negatieve ommezwaai. Op Aptulat in het Aptut-stelsel van de Anti's bevindt zich een kloon-fabriek van de Cantaro. Hier ontstaan vanaf 1149 NGT de eerste Báalol-700-klonen. Maar enige tijd geleden is het bevel van de 'heren van de straten' uitgegeven om dit project eerder op te starten. De uit het genenmateriaal van de Anti’s gekweekte Báalol-700-klonen horen daarbij en ook de toekomstige generaties van de eeuw-klonen die beschikken over sterke para-vaardigheden. Een expeditie van de QUEEN LIBERTY naar Mycon komt te weten dat daar een 'mutanten-leger' wordt samengesteld wiens soldaten worden gerekruteerd uit bionten die onderling dodelijke eliminatiegevechten hebben overleefd. Een Widder-agent die onopvallend werkt in de fabriek kan belangrijke data doorsturen, maar dan komen de moord-klonen hem op het spoor en doden hem. Enige tijd later begint het transport van de Báalol-700-klonen samen met het zogenoemde gen-afval. Het lijkt erop dat de 'heren van de straten' nerveus worden en gaan uithalen voor een nieuwe slag tegen de Widder. De opleiding van de moord-klonen gaat verder op Mycon, zoals Gucky, Ras Tschubai en de reeds eerder actief geworden Widder-agent zelf hebben gezien.
De HALOETA, die uit Andromeda komt, bereikt Heleios op de laatste dag van 1146 NGT. Ze brengt goed nieuws voor de Widder mee omdat het centraleplasma zich bereid heeft verklaard tot samenwerking. Het plan om de chronopuls-muur voor het transport van het centraleplasma doorlaatbaar te maken wordt opgeschoven naar 1147 NGT. Tenquo Dharab vertrekt in september 1146 NGT naar het Halpora-stelsel in Andromeda om 10.000 fragmentruimteschepen van de Posbi’s op te halen samen met het centraleplasma en 2000 ruimteschepen van de Haloeters. Eind februari 1147 NGT wordt de aankomst van de schepen aangekondigd bij het Siragusa-zwartgat. Bij de in maart 1147 NGT geplande 'operatie zeepbel' valt de Widder als afleidingsmanoeuvre in vier sectoren de generator-stations aan van de chronopuls-muur. Tegelijkertijd wordt met behulp van puls-convertors in de buurt van het Perseus-zwartgat een opening gemaakt in de barrière die het binnenvliegen toelaat van de Posbi/Haloeter-vloot. De 200 Nakken uit de HUMANIDROM verdelen zich over de fragmentschepen met centraleplasma, waarna de vloot zich opsplitst.
Eind april 1147 NGT wordt de geavanceerde SHF-zender, voor manipulaties van het controle-radio-netwerk, onderworpen aan finale functioneringstests. De tests verlopen succesvol en veroorzaken in de getroffen gebieden talloze incidenten onder de Cantaro.
Alaska Saedelaere bereikt Querion in het jaar 447 NGT, waar hij enkele jaren doorbrengt in rust. Later verhindert de chronopuls-muur zijn terugkeer naar het Sol-stelsel. In oktober 1085 NGT bevindt hij zich in Hangay waar hij het spoor volgt van Testare. Op Conjonk treedt de Nakk Eladeru met hem in contact en voert deze hem naar Uxbataan. Daarbij blijkt dat er voor Gesil, Testare en Ellert in het tijdsverloop van de ruimte-tijd-val, ten opzicht van het standaarduniversum, maar weinig tijd voorbij is gegaan. Eladeru opent voor hen een uitgang voor de ruimte-tijd-val, die ze naar Terra voert waar het dan 1147 NGT is. Opgejaagd door de 'heer van de straten' Remin Killian, kunnen de metgezellen doordringen tot de Nakk Paunaro, die hen vanuit het Sol-stelsel naar het Seriphos-stelsel brengt met zijn drietandschip TARFALA. Perry Rhodan ontmoet Gesil en ze praten over Monos, maar de kosmocrate is naar het blijkt nog nooit zwanger geweest, zodat het nog steeds onduidelijk is waar de onbekende tegenstander eigenlijk vandaan komt.
Na een bericht van Emzafor vliegt Perry Rhodan in maart 1147 NGT naar de plek van de Monos-cellen-sonde om met hem en Ayshupon samen te komen in de CUEGGEL. Met het drietandschip dringen door het stelsel omspannende deftra-veld, een soort hybride van een deflectorscherm met fictiefoverbrenger, en vliegen ze het Sol-stelsel binnen. Bovendien wordt het gehele Sol-stelsel doordrongen met een absorptiestraling die 'de stilte' wordt genoemd en alle hyperenergetische apparatuur lam legt die niet beschikt over een speciale afscherming. Op Titaan is uit de staalvesting de huidige stuurcentrale ontstaan voor het Sol-stelsel. Daar krijgt Rhodan toegang tot simusense, een netwerk dat de Terranen een virtuele interactieve realiteit voorgespiegeld waarin ze samen met alle anderen opgaan in een schijnleven. De mensen zelf verpauperen in hun vervallen steden en worden in leven gehouden door geautomatiseerde verzorging. In Terrania leven 800 simusense-vrijen die zich in droomhelpers en droomjagers opdelen en doormiddel van een 'multitasker' de dromen kunnen binnendringen van de schijnlevenden. Het blijkt dat Dorian Waiken de ontwikkeling beïnvloedt in de simusense. Wanneer de CUEGGEL wordt vernietigd kan Rhodan uit het Sol-stelsel vluchten en overstappen op de KARMINA.
Gezamenlijk met de Hamiller-buis construeren Enza Mansoor en Notkus Kantor een paratron-transformator. Dit apparaat verbindt de functionaliteit van een transformkanon met een paratron-convertor en creëert een soort gloedbal in de hyperruimte waarmee het deftra-veld om het Sol-stelsel kan worden doorbroken. In het twaalf lichtjaren van Sol verwijderde Palion-stelsel wordt het paratrans apparaat geïnstalleerd op Menafor. Op 15 mei 1147 NGT begint de 'operatie exitus' met in totaal 9920 fragmentruimteschepen, 2000 Haloeter-schepen, alle beschikbare Widder-ruimteschepen inclusief de BASIS, betrekken stelling voor het Sol-stelsel. Het komt tot een ruimteslag met de Cantaro wiens octo-klonen het verzet aan de rand brengen van een nederlaag, tot de activering van de SHF-zender voor een volledige verlamming zorgt van alle Cantaro in de Melkweg. Aansluitend wordt het deftra-veld uitgeschakeld met de paratrans. De 'heer van de straten' Ager Catomen dreigt daarna met de vernietiging van het Sol-stelsel.
De eisen van het verzet zullen worden ingewilligd als Rhodan een wens doet uitkomen. Het vertrek van de Widder-vloot en een ontmoeting op 30 mei 1147 NGT van Rhodan met Catomen op Palkaru worden overeengekomen. Atlan rust de Terranen voor de ontmoeting uit met de DAVIP-AV, een vergeten wapen uit de 35e eeuw dat vijfdimensionale stralingsbronnen laat exploderen. Uiteindelijk staat Rhodan op Palkaru tegenover Catomen. Deze heeft uit wraak de Melkweg geknecht omdat Rhodan 'ongelooflijk onheil' heeft aangericht bij zijn vader. De 'heren van de straten' zijn bereid om de galaxie te verlaten als Gesil en Eirene aan hen worden overgedragen. Catomen openbaart zich vervolgens als Pedrass Foch alias Monos. Tevens blijken de acht ‘heren van de straten' slechts camouflage identiteiten van hem te zijn. Atlan activeert de DAVIP-AV en daardoor explodeert het beveiligingsscherm van Monos. Monos en de als Rhodan optredende Vario-500 komen daarbij om het leven. Daarna zorgen de Posbi’s en Haloeters voor de uitgeschakelde 20 miljoen Cantaro. In een te verwachte twee jaar durende operatie zullen de cyborgs worden bevrijd van hun ortonators.
In het Sol-stelsel lukt het na enige tijd om het contact te herstellen met NATHAN die geïntegreerd is in het simusense-netwerk. Daar ervaren Rhodan, Atlan en hun begeleiders hoe het Monos is gelukt om keer op keer zijn machtsbasis uit te breiden en de afsluiting van de Melkweg en het Sol-stelsel te bewerkstelligen.
Nadat hij bij de intussen gereduceerde Hanse instantie de overige vertegenwoordiger-posten kon bezetten met zijn acht schijnidentiteiten, kreeg hij tevens de gevoelsmechanicus Galbraith Deighton volledig onder zijn controle na de diefstal van diens cellenactiveerder. Tegelijkertijd kon hij de Cantaro ertoe brengen om hun lichamen nog meer tot cyborgs te veranderen door toegevoegde modules. Met de invoering van een bijpassende voortplanting door klooning kon Monos de droiden uitrusten met de ortonator, waarmee hij ze uiteindelijk volledig controleerde. In het Sol-stelsel schiep hij het simusense-netwerk waarin ook NATHAN werd geïntegreerd. Een op Titaan nieuw gecreëerde hoofdsyntron nam het functioneren over van de lunaire centrale computer.
Rhodan en Atlan krijgen daarentegen geen informatie over de herkomst van Monos en de achtergrond van de cellenactiveerder-diefstallen. Terwijl de Terranen, ondersteunt door de lunaire syntron, uit het simusense-netwerk worden bevrijd, kunnen de muren om de Melkweg worden gedeactiveerd met hulp van de Nakken. Op 20 juni 1147 NGT zendt NATHAN een Melkweg-wijde radioboodschap uit van Rhodan over de bevrijding van de Melkweg en de dood van Monos.
Nederlandse vertaling van samenvatting cyclus 21 © Cornelis van den Ende