DE VIJFTIENDE CYCLUS: 'LAIRE', 'DE KOSMISCHE BURCHTEN'

Nummer 900 t/m 999

Datum zonne-imperium 3586 - 3587 na Chr.

Laire, de voormalige robot van de zeven Machtigen, die voor het contact tussen de geheimzinnige macht achter de materiebron en het verbond van de tijdlozen zorgde, werd in het verre verleden door een groep Loowers overvallen en beroofd van zijn linkeroog. Dit oog stelde de robot in staat heen en weer te pendelen tussen het normale ruimtetijdvlak en het gebied achter de materiebronnen. De Loowers willen dit oog gebruiken om de materiebron binnen te dringen en de onbekenden achter die barrière een verpletterende nederlaag toe te brengen. Ze zijn bang dat de onbekenden de Loowers zullen straffen voor hun ongehoorzaamheid en beschouwen hun actie als een preventieve maatregel. Een van de Loowers, de bronmeester, is op zoek naar de materiebron en in afwachting van die vondst verbergt men het oog op de Aarde. Ook Laire is op zoek naar het oog. Hij besluit het materiebrok, waarop hij zich noodgedwongen bevindt, te verlaten om zelf op zoek te gaan naar het oog. Door wanhoop gedreven besluit de robot in de laatste dagen van het verbond van de tijdlozen zijn materiebrok te verlaten en zich heimelijk aan boord van een van de sporenschepen te begeven. Hij kiest de PAN-THAU-RA uit, hoewel hij niet weet dat Bardioc dit schip voor zijn eigen doeleinden wil kapen.

Hij ontdekt de snode plannen van Bardioc en sluit een overeenkomst met de tijdlozen. Samen met Bardioc begint Laire te experimenteren met de Noon- en OnQuanten aan boord van het schip, waardoor allerlei biovore wezens ontstaan. Als Bardioc op een dag verdwijnt en niet meer terugkeert, besluit Laire het sporen schip voor de andere leden van het verbond van de tijdlozen en de onbekende macht achter de materiebron te verbergen in de hyperruimte. Hij kiest voor een plek in de buurt van de planeet Valgerspare in het Torgnisch-stelsel en bemoeit zich vervolgens intensief met de evolutie van het volk van de Wyngers. Hij ontwikkelt de leer van het LARD en manifesteert zichzelf als het Rad van het Leven. Hij stelt commando-teams samen, die in opdracht van het LARD op zoek gaan naar het oog.

Ondanks alle kennis en macht van Laire weten de gemanipuleerde Ansken hem uit de commandocentrale te verdrijven en ontstaat de strijd tussen het LARD en de Ansken met hun hulptroepen. Door tussenkomst van Perry Rhodan wordt de strijd in het voordeel van Laire beslecht en kan men beginnen met het herstellen van de orde en de rust. Dit geldt zowel voor de situatie aan boord van het schip als voor het wereldbeeld van de Wyngers.

Voor hen komt er abrupt een eind aan het beeld dat men van het Rad van het Leven had. De priesterkaste legt zich er niet zonder meer bij neer, aangezien het het einde aan de macht van de Kryn betekent. Plondfair en Demeter treden op als de afgezanten van het Rad van het Leven. Met veel moeite en dankzij een ingreep van Laire kunnen ze de Kryn buiten spel zetten en worden ze door de Wyngers geaccepteerd als de afgezanten van het Rad van het Leven. Op hun schouders rust nu de zware taak het volk te begeleiden naar een zelfstandig bestaan.

Rhodan maakt Laire duidelijk dat hij het zijn taak acht het sporenschip terug te brengen naar de onbekende macht achter de materiebron, om te verhinderen dat de inhoud van het schip in verkeerde handen valt. Bovendien hoopt hij zo met de onbekende macht te kunnen onderhandelen om te verhinderen dat er drastische maatregelen tegen bepaalde delen van de Melkweg worden genomen.

Hij belooft Laire hem te helpen zoeken naar zijn oog, maar maakt de robot ook duidelijk dat de tijdloze Ganerc-Callibso hem een ander geheim heeft onthuld. In de burchten van de tijdlozen schijnen onderdelen van een reserve-sleutel te zijn verborgen, waardoor men zich eveneens toegang tot een materiebron zou kunnen verschaffen. Laire besluit met Rhodan een verbond te duiten en hem te helpen bij het zoeken naar de diverse burchten. Aan boord van de PAN-THAU-RA zorgt Laire voor stabiliteit door plaats te bieden aan de door de Terranen ontdekte bijenkoningin Dorania. Hierdoor is het gevaar van de Ansken definitief bezworen en kan de PAN-THAU-RA in afwachting van de laatste reis geheel in de hyperruimte worden verborgen.

Rhodan lost een oude belofte aan de bemanning van de SOL in. Hij draagt het schip aan de Solaners over en trekt zich met zijn vaste schare medewerkers terug aan boord van de BASIS. De SOL vertrekt na de overdracht met onbekende bestemming.

In het Sol-stelsel ontstaan steeds meer spanningen tussen de Loowers en de mensen. Dit komt met name doordat de mensen de logica van de tweedenkers niet kunnen begrijpen. Een Terraans meisje, Baya Gherol, lijkt begrip op te kunnen brengen voor de manier van denken van de Loowers. Sterker nog, ze beschikt zelf over bepaalde entelechische kenmerken. Voordat het spanningsveld tussen de mensen en de Loowers kan worden afgebouwd, wordt Baya Gherol echter door de negatieve mutant Boyt Margor ontvoerd naar een hyperruimtekluis. Hierdoor realiseren de Loowers zich dat de Terranen niet in het bezit zijn van het oog en besluiten ze hun ultimatum in te trekken. Ze hopen dat ze het oog alsnog terug zullen krijgen om het op tijd te kunnen overhandigen aan de bronmeester.

De bronmeester Pankha-Skrin, die op zoek is naar de materiebron en het oog nodig heeft om de verzamelde vloot van de Loowers door dit gevaarlijke gebied heen te loodsen, verkeert echter zelf in moeilijkheden. Hij is ontvoerd door de Zaphoren, de bewoners van de voormalige burcht van Murcon, die achter een ondoordringbaar scherm ligt. De Zaphoren hopen dat Pankha-Skrin hen kan bevrijden uit hun eeuwige gevangenis. De bronmeester stuurt een van zijn schepen met zijn persoonlijke Helk Nistor terug naar de Melkweg om hulp te halen.

Het schip, dat Nistor vervoert, wordt door schepen van de GVC onderschept en naar het zonnestelsel gebracht. Julian Tifflor hoopt door een gesprek met de bemanning van het schip en de Helk iets meer over de achtergrond van de Loowers te weten te komen, maar zijn plannen worden wreed verstoord door een nieuwe actie van Boyt Margor. De negatieve mutant van Gäa ontvoert de Helk en wil dit machtsinstrument manipuleren. Hij heeft echter geen rekening gehouden met de macht van de Helk. Door de samenwerking van Nistor en het Terraanse meisje Baya Gherol komt er abrupt een eind aan de macht van Margor. Het meisje ontvreemdt het oog van de mutant, waardoor hij de hyperruimtekluizen niet meer kan verlaten. Margor zit gevangen in zijn eigen bolwerk van de macht. Baya Gherol experimenteert met het oog en verhindert een dreigende oorlog tussen Siganezen en Ertrusiërs op de planeet Zaltertepe. Het geweten plaagt het meisje echter en ze besluit Boyt Margor en diens paratenders uit de hyperruimtekluizen te bevrijden.

Dit lukt, maar door een vreemd toeval komen Margor en diens paratenders terecht aan boord van het SVE-schip van de Lare Hotrenor-Taak. Margor, die een psychood van de planeet Zwottertracht als amulet draagt, blijkt een hypnotiserend effect te kunnen uitoefenen op iedereen die het amulet ziet. Hij besluit zich terug te trekken in de Provcon-vuist om daar een nieuw machtsblok op te bouwen. De situatie wordt zo ernstig, dat de Hoeder van het Licht, Tengri Lethos, ingrijpt en de Ladonnia-psychood ontdoet van het kwaad. Lethos en de psychood sluiten een verbond en gaan in elkaar op. Hierdoor wordt het begin van het einde van het negatieve bestaan van Boyt Margor ingeluid.

Ook de Terranen ondernemen actie en sturen Jennifer Thyron en Ronald Tekener naar de Provcon-vuist. Ze worden echter ontmaskerd als agenten van de LVT, maar weten op een wonderbaarlijke manier aan de dood te ontsnappen. De beide agenten van de LVT komen in contact met de bewoners van Zwottertracht. Ze horen het geheim rondom het ontstaan van de donkere wolk en begrijpen dat de psychoden een eigenaardige invloed op de negatieve mutant hebben.

Door de psychoden lijkt Boyt Margor, die op het punt staat de Melkweg te veroveren, elk gevoel voor de realiteit te verliezen. Hij wordt geconfronteerd met het bestaan van de Landers en ontdekt de waarheid omtrent de psychoden, die in zijn hele leven een beslissen de rol hebben gespeeld. Hij geeft gehoor aan zijn lot en gaat op in de paraplasmatische sfeer, wat een baken in de Melkweg vormt.

Bovendien vormt de straling een psionische golf die als de Margor-golf bekend staat en in een later stadium een belangrijke rol zal spelen. De Melkweg is dan bevrijd van een groot gevaar, maar de Terranen kunnen nauwelijks opgelucht adem halen, want andere problemen steken tijdens en na deze episode de kop op.

De Loowers hebben van Baya Gherol het door Margor gestolen oog gekregen en besluiten het zonnestelsel te verlaten. Ze gaan op zoek naar de bronmeester Pankha-Skrin om hem het oog te overhandigen. Het vertrek van de Loowers gaat gepaard met vreemde gebeurtenissen. Onbekende ruimteschepen - UFO's - duiken op en ontvoeren kinderen op de Aarde. Tegelijkertijd worden verschillende gebieden in de Melkweg getroffen door zware ruimtebevingen. De bemanningsleden van de UFO's staan onder leiding van ene Alurus. Een van zijn bemanningsleden gaat er op de Aarde vandoor en verschaft de Terranen de eerste aanwijzingen over de ruimtebevingen. Dit blijkt het gevolg te zijn van een gemanipuleerde materiebron, wat voor dit deel van het universum een rampzalig gevolg zal hebben. Bovendien veroorzaken de ruimtebevingen een soort bevingenkanker, waardoor de mensheid met de ondergang wordt bedreigd.

Elders in het universum is Rhodan met de BASIS op zoek naar de burchten van de zeven tijdlozen. Hij weet inmiddels dat de onbekende macht achter de materiebron strafmaatregelen heeft getroffen. Die maatregelen zouden het einde van de Melkweg van de mensen kunnen betekenen en daarom probeert hij vertwijfeld de reservesleutel tot de materiebron te bemachtigen. Daarom vertrekt de BASIS uit het melkwegstelsel van de Wyngers en gaat Rhodan samen met Laire op zoek naar de materiebron.

Dat is ook het doel van de bronmeester Pankha-Skrin, die door robots is ontvoerd en zich in de burcht van de Machtige Murcon bevindt. Na een aantal avonturen weet hij het eerste onderdeel van de reservesleutel te bemachtigen, waardoor men zich toegang tot de fameuze materiebron kan verschaffen. Via een overbrenger komt Pankha-Skrin vervolgens terecht in de burcht van Lorvorc. Ook de voormalige Machtige Ganerc-Callibso probeert de burchten binnen te dringen. Hij ontmoet de Terranen bij de burcht van Lorvorc en dringt samen met Perry Rhodan en Atlan de burcht binnen. Gezamenlijk weet men de sleutel van Lorvorc te bemachtigen en men keert terug aan boord van de BASIS om koers te zetten naar de volgende burcht.

Voor het eerst wordt de robot Laire geconfronteerd met één van de dieven, die in het verleden zijn oog hebben gestolen. Hij wil zich wreken op de bronmeester Pankha-Skrin, die bovendien de beide sleutels bezit. Laire vindt dat hij recht heeft op die sleutels. Het conflict loopt zo hoog op dat Rhodan ervoor zorgt dat de Loower en de robot deelnemen aan een expeditie. Zo kunnen ze het conflict uitvechten op een planeet en loopt de BASIS geen gevaar te worden vernietigd. Dankzij de muisbever Gucky komen de beide kemphanen tot inzicht en wordt er een tijdelijke vrede gesloten.

Op aanwijzingen van de Machtige Ganerc-Callibso zet de BASIS koers naar het melkwegstelsel Erranthernohre. Daar gaat men op zoek naar de burcht van de Machtige Partoc. Net als de andere burchten ligt deze verborgen achter een geheimzinnig krachtveld. Toch lukt het Atlan en Perry Rhodan die grens te passeren. In de burcht van Partoc worden ze voor het eerst geconfronteerd met de demonteurs. Deze vreemde wezens, die gebruik maken van UFO's, activeren in opdracht van de onbekende macht achter de materiebron de burchten van de voormalige Machtigen. Alle burchten worden nu door demontage-ploegen bezocht, die de burchten prepareren voor hun terugkeer naar het gebied achter de materiebron. Het is Rhodan duidelijk dat haast is geboden, als men nog alle sleutels te pakken wil krijgen.

Het lukt het duo de sleutel van de burcht van Partoc te bemachtigen, maar ze raken verzeild in een energetische gevangenis. Met veel moeite lukt het de wetenschapper Hamiller de beide mannen te bevrijden uit de gevangenis. Hierna zet men koers naar de burcht van Ariolc, waar men gemakkelijk spel denkt te hebben. Men merkt niet dat een parastraling de burcht op een uiterst effectieve manier beschermt. Gucky, de muisbever, verliest zijn verstand en denkt de Machtige Ariolc te zijn. Na het overwinnen van grote problemen zegeviert het verstand en krijgt Rhodan de sleutel van de burcht van Ariolc. Gucky is weer helemaal de oude en herstelt zijn 'fouten'. Rhodan geeft de sleutel in bewaring aan Pankha-Skrin, die dan vier van de zeven sleutels bezit.

De Machtige Ganerc-Callibso biedt Rhodan aan de sleutel van zijn eigen burcht te gaan halen. Hij heeft de sleutel in het verre verleden meegenomen naar de planeet Derogwanien, de planeet van de poppen. Alaska Saedelaere begeleidt de voormalige Machtige, maar op Derogwanien staat het duo een verrassing te wachten. De poppen hebben zich negatief ontwikkeld en Ganerc-Callibso besluit zichzelf op te offeren om een eind aan die ontwikkeling te maken. Hij schenkt Saedelaere zijn lichtcel, een super-ruimteschip, en de vijfde sleutel van de materiebron. Saedelaere keert terug naar het melkwegstelsel Erranthernohre en wacht in de buurt van de burcht van Bardioc op de komst van de BASIS.

De BASIS heeft door het kybsoon-effect twee dagen vertraging opgelopen en hierdoor krijgt Saedelaere de kans de gebeurtenissen rondom de vermeende positie van de burcht van Bardioc te observeren. De burcht komt geheel onverwachts uit de microkosmos te voorschijn en lijkt aan de terugreis naar de materiebron te beginnen. Saedelaere aarzelt niet en komt meteen in actie. Met behulp van de oorspronkelijke bewoners van het stelsel, waar de burcht van Bardioc is opgedoken, lukt het hem de sleutel te bemachtigen voordat de burcht definitief verdwijnt. Nadat hij de vijfde en zesde sleutel van Saedelaere in ontvangst heeft genomen, vertrekt men naar de burcht van de laatste Machtige, Kemoauc.

Daar staat de Terranen een onaangename verrassing te wachten. Kemoauc wist, meer dan alle andere Machtigen, af van de onbekenden aan de andere kant van de materiebron. Hij denkt de onbekenden, de kosmokraten, zelfs te slim af te kunnen zijn en prepareert zijn burcht zo, dat niemand die kan verplaatsen. Tevens zorgt hij voor een schijnexplosie, waardoor men veronderstelt dat de burcht is geëxplodeerd. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden explodeert de burcht daadwerkelijk en blijft Rhodan verstoken van de zevende sleutel, die onontbeerlijk is om de materiebron binnen te dringen en een dialoog met de kosmokraten te gaan voeren. Men besluit de omgeving zorgvuldig af te zoeken en koestert de hoop alsnog een aanwijzing te vinden.

In de Melkweg van de Terranen kampt men met de problematiek rondom de ruimtebevingen en de geheimzinnige UFO's. Plotseling worden zowel de Liga van de Vrije Terranen als de Galactische Volkeren Alliantie geconfronteerd meteen nieuw probleem. In het verre verleden bestond er in het universum een bewakersgilde, dat de Ridders van de Diepte werd genoemd. Toen de Melkweg door het wrede volk van de horden van Garbesch werd overvallen, verdedigde Armadan van Harpoon, een Ridder van de Diepte, het sterrenstelsel met succes tegen de horden en hun aanvoerder Amtranik. Om te verhinderen dat de Melkweg ooit een tweede keer zou kunnen worden overvallen en zichzelf dan niet zou kunnen verdedigen, bouwt Armadan van Harpoon in het centrum van de Melkweg het complex. Dit complex bestaat uit een groot aantal zonnesystemen en planeten, die elk een specifieke taak hebben. Bovendien is een aantal planeten uitgerust met neutrale oercellen, die iedere gewenste vorm kunnen krijgen.

Door de ruimtebevingen ontstaat een trilling, die door het complex abusievelijk wordt opgevat als het lang verwachte signaal dat de horden van Garbesch wederom de aanval op de Melkweg hebben geopend. Conform de filosofie van de Ridder van de Diepte, Armadan van Harpoon, ontvoeren robotschepen de laatste Flibustiers, een groep ruimtepiraten. Het centrale computersysteem van het complex op de planeet Martappon denkt dat de zeven piratenleden van de horden van Garbesch zijn en activeert de oercellen, waarna ontelbare dubbelgangers ontstaan. De zeven Flibustiers staan model voor een immens leger van Orbiters. Deze bemannen de honderdduizenden ruimteschepen van het complex en bezetten de belangrijkste zonnesystemen in het Melkwegstelsel. Hier worden de humanoiden geconfronteerd met een ultimatum: ze moeten als leden van de horden van Garbesch de door hun volk veroverde Melkweg verlaten. Dit zou het eind van het menselijke ras in de Melkweg betekenen. En de Orbiters beschikken over de vuurkracht om het ultimatum kracht bij te zetten.

Uiteraard proberen de Terranen te weten te komen, waarom de Orbiters hen 'Garbeschianen' noemen en waarop het misverstand berust. De wetenschapper Marcon Sarder ontdekt op de planeet Skuurdus-Buruhn de eerste aanwijzing omtrent het geheim van Armadan van Harpoon en het skelet van een echte Garbeschiaan. Maar alle pogingen van de Terranen om de Orbiters van gedachten te laten veranderen, mislukken. Door een actie van Anson Argyris, de vario-500 robot lukt het de echte Flibustiers te ontsnappen. Ze vertellen Tifflor wat er is gebeurd en de mensheid weet nu wat haar te wachten staat. Desondanks is de vario-500 aan boord van het schip van de Orbiters achtergebleven en probeert hij de centrale wereld van de Orbiters te bereiken. In de hoop dat hij alsnog een dialoog met hen kan voeren.

Temidden van de paniek die door het ultimatum van de Orbiters is ontstaan, ontdekt men de door de UFO's ontvoerde kinderen. Het blijkt dat de commandant van de UFO's, Alurus, de kinderen in opdracht van de kosmokraten heeft ontvoerd. Zonder er zelf enig nadeel van te ondervinden, zijn de kinderen behandeld en kunnen nu dienst doen als drager van het UFO-serum. De bevingenkanker kan door dit serum worden genezen en uit het bloed van de kinderen kan probleemloos nieuw serum worden gewonnen. Alurus vertelt Julian Tifflor het een en ander over de materiebron de PAN-THAU-RA en de kosmokraten. Hierdoor realiseert de Eerste Terraan zich dat hij niet de enige is die met grote problemen kampt. Helaas verlaat Alurus de Aarde vrij snel en moet de mensheid het verder alleen zien te redden.

Anson Argyris, de vario-500, bereikt na enige omzwervingen het fabriekscomplex op Martappon en weet dankzij een 'vouwmasker' voorlopig uit handen te blijven van de Orbiters. Daar ontdekt hij dat het (op het eerste oog feilloze) productieproces ook een aantal mutanten heeft voortgebracht die hij vouwmasker-Orbiters noemt. Hij weet aanvankelijk asiel te krijgen bij deze Orbiters, die in de onderste afdelingen van het complex wonen. Er komt echter een eind aan zijn speurwerk, als er een valse Ridder van de Diepte naar Martappon komt. Een voormalige Orbiter van lgsorian van Veylt ontwaakt en vlucht naar Martappon, omdat hij op het punt staat zijn ridderkennis te verliezen. Dit is Harden Cooner. Hij hoopt dat de Orbiters hem zullen helpen zijn status te behouden, maar hij wordt samen met de vario-500 opgepakt en naar de planeet Durzuul afgevoerd. Daar weet de vario-500 te ontsnappen, terwijl Harden Cooner zijn leven verliest en op het laatste moment tegen de leidinggevende Orbiters opbiecht dat hij niet de echte Ridder van de Diepte is. Zijn kennis gaat over op de Terraan Jen Salik die ineens over de ridderstatus beschikt en langzaam maar zeker mentaal wordt opgeladen. Anson Argyris heeft op dat moment bereikt dat een aantal leidinggevende Orbiters gaat bedenken of de boodschap van Armadan van Harpoon wel correct is begrepen.

In het melkwegstelsel Erranthernohre heeft men vier weken lang tevergeefs gezocht naar de materiebron, hoewel de bronmeester Pankha-Skrin de coördinaten kent. Door een nauwkeurige analyse van alle feiten ontdekt men een ondoordringbare barrière. De muisbever, die door een toeval stomdronken raakt, blijkt probleemloos door de barrière te kunnen springen en komt terecht in een onbekend zonnestelsel. Eén van de planeten, die meteen de naam Gucky's lnn krijgt blijkt een bron van onvoorstelbare verrassingen te zijn voor iedere bezoeker. Men wordt bestookt met para-suggestieve straling, waardoor iedere droom in een nachtmerrie verandert. De Terranen proberen de locatie van de droommachine te achterhalen en krijgen onverwachts steun van de Loowers. Hun verkenningsschip DROGER KOND, met de Helk Nistor aan boord, kan dankzij het oog probleemloos de barrière passeren. De Kelners, de bewoners van Gucky's lnn, weten echter zowel het schip van de Loowers als van de Terranen leeg te roven, nadat men de bemanning heeft verdoofd.

Alleen Gucky, de Helk Nistor en een handvol anderen ontsnappen aan dit lot. Ze dringen het centrum van de planeet binnen en ontdekken de tombe van de beschermheer. Het blijkt dat Kemoauc in de ontwikkeling van de Kelners heeft ingegrepen en dat hij hun evolutie grotendeels heeft gemanipuleerd. Het zonnestelsel, dat het Drink-stelsel wordt genoemd, moest dienst doen als een soort extra burcht en een uitvalsbasis voor het machtigste lid van de tijdlozen. Het lukt Rhodan alsnog de zevende sleutel te bemachtigen op Gucky's lnn en hij sluit vriendschap met de Kelners. Dit bewakersvolk schakelt de barrière uit en Rhodan kan aan een nieuwe fase in de speurtocht naar de materiebron beginnen.

Nu breekt het moment aan waarop men het reserve-oog compleet kan maken. Bovendien heeft de Helk Nistor het echte oog meegebracht om het aan Pankha-Skrin te overhandigen. Zowel Pankha-Skrin als Laire smeden elk hun eigen plannen. Laire blijkt ais enige in staat te zijn de zeven sleutels samen te voegen tot een functioneel reserve-oog. Tijdens een keiharde confrontatie met de Loowers schenkt Laire het oog aan Perry Rhodan, die hierdoor in het bezit komt van de sleutel tot de materiebron, èn de absolute macht.

Terwijl de Terraan nog moet bekomen van de schrik spelen er zich in het Drink-stelsel vreemde dingen af. Men ontdekt een foetuskristal dat leven blijkt te bezitten en plotseling duiken de zes sporenschepen van de voormalige Machtigen in het stelsel op. Hoewel de zes schepen door de androïden van de kosmokraten worden bestuurd, kunnen die niet verhinderen dat de schepen volgens een voorgeprogrammeerde formatie posities betrekken in het stelsel. Tussen de schepen ontstaat een energetisch aura en in dat aura doemt Kemoauc op, de laatste van de Machtigen. Rhodan verplaatst zich met behulp van het oog naar het aura en redt Kemoauc. De laatste van de Machtigen pakt Rhodan het oog van Laire af en begeeft zichzelf naar de BASIS. Rhodan laat hij echter in het materiedal, een gedempte materiebron. Dit is een plaats van de absolute stilte, waar Rhodan HET ontdekt. Het mentale collectief is in het materiedal terechtgekomen en kan hieruit alleen ontsnappen, als het de beschikking krijgt over enorme hoeveelheden positieve energie. Terwijl HET Rhodan op de hoogte brengt van zijn benarde positie, verzamelen op de planeet EDEN-II alle concepten zich om op te gaan in een alles omvattend concept. Hierdoor is de basis voor een nieuw centrum van de machtigheidsballing van HET gelegd.

Rhodan ontmoet in het materiedal ook het dubbelconcept Ellert/Ashdon, dat HET te hulp was gekomen maar eveneens in het dal verzeild was geraakt. Rhodan en Ellert worden door Kemoauc opgehaald en aan boord van de BASIS wordt men geconfronteerd met een moeilijk dilemma. Hoe verschaft men HET voldoende positieve energie om weg te komen uit het materiedal? Een groot aantal mutanten besluit zichzelf op te offeren en mentaal op te gaan in HET, waardoor dit wezen energetisch wordt opgeladen. Rhodan moet afscheid nemen van de spookmutanten uit het PEV-blok, Ellert/Ashdon, Ribald Corello, Lord Zwiebus, Balton Wyt Merkosh, Takvorian, Dalaimoc Rorvic en Tatcher a Hainu. Een op het eerste oog zware prijs voor de hulp die de Terranen HET bieden. Voor vertrek laat HET Rhodan weten dat hij binnenkort een sleutelrol zal gaan spelen en hij overal zonder verlies van tijd zal kunnen zijn. Een zwakke troost voor Rhodan, die een groot deel van zijn beste vrienden en kameraden denkt te verliezen.

Op de Aarde ontdekt Jen Salik dat hij over een fenomenale kennis beschikt. Hij begrijpt dat hij de aangewezen persoon is om te bemiddelen in het conflict tussen de Terranen en de Orbiters. Met enige moeite weet hij door te dringen tot Julian Tifflor. Hij biedt hem een plan aan dat als een afleidingsmanoeuvre voor de Orbiters is bedoeld. Het plan lukt en hierdoor krijgt de mensheid uitstel van executie. Het ultimatum van de Orbiters wordt opgeschort. De commandant van de Orbiters in het zonnestelsel Quiryleinen en Jen Salik maken kennis met elkaar en Quiryleinen erkent Salik als een Ridder van de Diepte. Hij onderwerpt zich meteen aan Salik en er lijkt een keerpunt te zijn gekomen in de verstandhouding tussen de mensen en de Orbiters.

Dan wordt de Melkweg geteisterd door een tweede golf van ruimtebevingen. Dit veroorzaakt een nieuw signaal, waardoor de voormalige aanvoerder van de horden van Garbesch uit zijn diepteslaap wordt gewekt. Amtranik, de Garbeschiaan, had zich na de nederlaag teruggetrokken op een geheime planeet en was daar in diepteslaap gegaan. Door de ruimtebevingen ontwaakt Amtranik en hij is in de veronderstelling dat de horden van Garbesch opnieuw de aanval op de Melkweg hebben geopend. Hij haalt een aantal van de verre nakomelingen van zijn oorspronkelijke strijdmacht naar zijn vlaggenschip de VAZIFAR en laat deze Laboris een hypnoscholing volgen. Hierdoor ontstaat de kern van een nieuwe strijdmacht. Door een toeval ontdekt een Terraans schip de planeet en de bemanning wordt door Amtranik gebruikt als testobject om de strijdvaardigheid van zijn nieuwe leger uit te proberen. Een kleine GVC-vloot schiet de Terranen te hulp en Amtranik weet met de VAZIFAR net op tijd te ontsnappen. Amtranik is op de hoogte van het bestaan van het complex van Armadan van Harpoon en besluit zich in het hol van de leeuw te wagen. Het lukt hem de Orbiters op Martappon te overtuigen van het feit dat hij een afgezant van de Ridder van de Diepte is. De verwarde Orbiters erkennen hem als een man met gezag. Heimelijk begint hij de neutrale oercellen te manipuleren, zodat er een nieuwe generatie Orbiters ontstaat met de psyche en eigenschappen van de Garbeschianen. Jen Salik spoedt zich naar Martappon om de snode plannen van Amtranik te verijdelen. Dit lukt hem dankzij de hulp van de vario-500, die Amtranik als een Garbeschiaan ontmaskert.

Helaas slaagt Amtranik erin, niet alleen te vluchten met zijn vlaggenschip, maar ook met een gekaapte en door gemanipuleerde Orbiters bemande oorlogsvloot van 12.000 schepen. De schepen van de Orbiters, GVC en LVT, openen de jacht op de Garbeschianen. Amtranik probeert oude geheime bases van de Garbeschianen te bereiken, want hij en zijn soortgenoten hebben in de ruimte last van een eigenaardige straling. Deze blijkt te worden veroorzaakt door de Margor-golf, die in het verre verleden door Armadan van Harpoon als een tijdvertragend wapen is opgesteld. Amtranik lijdt verschillende nederlagen, verliest de vloot en uiteindelijk ook zijn kernstrijdmacht. Zijn ondergang lijkt bezegeld, totdat de straling ineens wegvalt en hij de definitieve aanval op de Provcon-vuist inzet met de bedoeling de Margor-golf uit te schakelen.

Op Martappon kampt Jen Salik op dat moment met grote problemen, want hij moet een beslissing nemen over de toekomst van de Orbiters. Hij besluit om alle vlooteenheden terug te trekken naar het centrum van de Melkweg en begint de gevaarlijke wapensystemen van Armadan van Harpoon uit te schakelen. Ook maakt hij een eind aan het productieproces van nieuwe Orbiters, waardoor er definitief een eind komt aan de dreiging door dit kunstmatig gekweekte ras.

IJverige Orbiters volgen het voorbeeld van de ridder en schakelen allerlei systemen uit, terwijl andere systemen worden verwoest. Een van die systemen is echter voor Jen Salik van vitaal belang. Het regelt de uitstraling van de Margor-golf en heeft nu het omgekeerde effect op Salik. Terwijl Amtranik weer volledig heer en meester over zijn verstand wordt, dreigt Salik zijn ridderkennis en ridderstatus te verliezen. De Orbiters beginnen aan hem te twijfelen en eisen dat hij hen duidelijkheid omtrent hun toekomst verschaft.

Salik begrijpt dat er voor hem maar één mogelijkheid bestaat om een eind te maken aan alle problemen. Hij besluit af te reizen naar de Provcon-vuist en op een planeet van Pradels ster vindt de eerste confrontatie met Amtranik plaats. De Garbeschiaan heeft een eigenaardige metamorfose ondergaan en fungeert nu als Trodar, een wezen dat uit een groot aantal segmenten bestaat. In eerste instantie delft Salik tegenover Trodar het onderspit en hij wordt afgevoerd naar de planeet Zwottertracht in de Provcon-vuist. Daar roept Salik de hulp in van de Zwotters en met behulp van nieuwe psychoden maakt men definitief een eind aan de dreiging van de Trodar-elementen. De Margor-golf valt uit en Jen Salik krijgt zijn kennis en status als ridder van de diepte terug. Hierdoor komt een eind aan de bedreiging door de nieuwe horden van Garbesch en kan de mensheid opgelucht ademhalen.

In het melkwegstelsel Erranthernohre kampt Rhodan nog steeds met problemen, want hij heeft de materiebron nog niet gevonden. De robot Laire en Kemoauc tonen verdacht veel belangstelling voor de sporenschepen en ze ondernemen een actie om het gevaar aan boord van die schepen uit de weg te ruimen. Hierna sturen de kosmokraten de schepen naar de Melkweg, om de mensheid laadruimte te bieden, mocht het vanwege de ruimtebevingen alsnog tot een evacuatie van de intelligente bewoners van de Melkweg komen. De Loowers begrijpen inmiddels ook dat hun levensfilosofie op een verkeerde gedachte was gestoeid en trekken zich terug naar Alkyra-II, waar ze aan een nieuw bestaan beginnen. Rhodan blijft alleen achter in de buurt van de vermeende materiebron met Kemoauc en Laire. Kemoauc ontdekt in het voorportaal van de materiebron een soort kosmische burcht. Het blijkt een fabriek te zijn die door hem wordt bezocht. Via de opzichter van de fabriek, Samkar, wordt hem toegang verschaft tot het gebied achter de materiebron. Na ruim een miljoen jaar bereikt de laatste van de Machtigen eindelijk zijn bestemming.

Rhodan aarzelt niet en volgt met de BASIS de fabriek in de richting van de materie bron. Op dat moment onthult Laire dat de kosmokraten een bemanningslid van de BASIS hebben uitverkoren om naar de andere kant van de materiebron te komen. Hiervoor hebben de Terranen eerst een opdracht voor de kosmokraten moeten uitvoeren en iedereen verwacht dat de keuze van de kosmokraten op Rhodan zal vallen. Het pakt echter anders uit. Atlan wordt uitverkoren om de mensheid aan de andere kant van de materiebron te vertegenwoordigen en zonder dat iemand er iets aan kan doen, vertrekt de Arkonide samen met de robot Laire. De kosmokraten maken Rhodan duidelijk dat hij als Terraan andere verplichtingen heeft. De Terranen keren met de BASIS terug naar de Melkweg, maar ontdekken de uitstraling van de Margor-golf. Ze besluiten eerst naar de Honderdzonnenwereld te gaan. Daar hopen ze meer informatie te krijgen over het geheimzinnige mentale baken. De verandering van de Margor-golf heeft echter ook een negatieve invloed op de Posbi's. Ze beschouwen de mensen ineens als hun vijand en bijna loopt het conflict uit de hand, maar het eind van de Margor-golf betekent ook het eind van de problemen op de Honderdzonnenwereld. Hierna staat niets de BASIS meer in de weg om terug te keren naar de Aarde.

Hier worden Perry Rhodan en zijn medewerkers als ware helden onthaald. In het tumult van de terugkeer verdwijnt aan boord van de BASIS een van de cellenactiveerders spoorloos, maar Rhodan en zijn medewerkers krijgen de tijd niet het apparaat op te sporen. Ze worden meegesleurd in de stroom van activiteiten, die rondom hun persoon zijn opgezet. In een dramatische toespraak tot de mensheid maakt Rhodan de Terranen duidelijk dat de Aarde een korte rustpauze in het komische schaakspel tussen de superintelligenties is gegund. Hij stelt dat men die adempauze moet benutten om weer op krachten te komen en zich op te maken om terug te keren op het kosmische raakvlak waar HET ongetwijfeld in de naaste toekomst een beroep op de mensheid zal doen. Er breekt voor de Terranen en de bewoners van de Melkweg een nieuw tijdperk aan ...

Samensteller © Kees van Toorn