2707 • 2317    MESSINGDROMERS

Sinds de mensheid in het heelal doorgebroken is heeft ze een opwindende geschiedenis vol afwisseling meegemaakt: de Terranen – zoals de leden van de verenigde mensheid zich noemen - hebben niet alleen sinds duizenden jaren de eigen galaxie verkend, ze zijn allang naar verre sterreneilanden doorgestoten. Steeds weer stuiten Perry Rhodan en zijn metgezellen op ruimtevarende civilisaties – en op het spoor van kosmische machten die het gebeuren in het universum beïnvloeden. In het jaar 1514 nieuw galactische tijdrekening, dat volgens de oude tijdrekening met het begin van het zesde millennium overeenkomt, behoort de Aarde tot de liga van vrije Terranen. Duizenden zonnestelsels met werelden waar mensen wonen hebben zich bij dit steenrijk aangesloten. Maar uitgerekend de maan, het dichtstbijzijnde hemellichaam, is vreemd geworden voor de Terranen. Sinds enkele jaren heeft zíj zich in een afwijzend veld gehuld, het oppervlak is merkwaardig ontsierd. Wie ernaar door zou willen dringen riskeert zijn leven. Daar heersen de Onryonen, die in naam van het Atopische tribunaal de uitlevering van Perry Rhodan en imperator Bostich eisen. Perry Rhodan vlucht aan boord van de KRUSENSTERN, een fragmentruimteschip dat niet langer in dienst is en in het privébezit is van een excentrieke miljardair. Zijn pad voert hem naar andere sterrenstelsels. Daar wachten de messingdromers ...

Terwijl de polypoortprefect Perry Rhodan er zijn handen vol aan heeft aan de heersers van het Atopische tribunaal te ontsnappen, gebeuren er in het polypoortnet vreemde dingen. Maar het zijn niet enkel uitdagingen van technologische aard waar de bedieners van het wonderlijke transportsysteem op stuiten ...

Het volgende deel zal hier meer licht op werpen.

Oorspronkelijke titel: Messingträumer

Auteur: Wim Vandemaan

Omslag: © Arndt Drechsler

Illustratie intern (Duits exclusief): © Swen Papenbrock

Plantekening (Duits exclusief): NAUTILUS I door Gregor Sedlag

Nederlandse vertaling: Latoya Kreffer

Opmerking 1: de voortzetting van dit thema staat in PR 2711.

Opmerking 2: de omslag dient als basis voor de omslag en voor de maand augustus van de Duitse Perry Rhodan-kalender 2014.

Samenvatting: met de KRUSENSTER naar het Taranis-stelsel – een pleitbezorger van het Atoopse tribunaal verschijnt.

Locatie en tijdsruimte: KRUSENSTER, Rhea – 25 juni – 1 juli 1514 NGT (5101 na Chr.)

Hoofdpersonen: Perry Rhodan – De door de Atopen gezochte Terraan bezoekt het Taranis-stelsel. Farye Sepheroa – De pilote van de KRUSENSTER stelt weinig vragen. Freeman Zennor – De Rheaner krijgt een bijzondere opdracht. Dhayqe – De Tesqire pleit voor het Atoopse tribunaal. Announ da Zoltral – De Arkoonse helpt een lid van de familie.

Perry Rhodan is gast in Viccor Bughassidow's KRUSENSTER. Het schip is onderweg naar Bughassidow's thuiswereld Rhea in het Taranis-stelsel. Rhea is een Aarde-grootte maan van de gasreus Iapetos. Deze wordt voornamelijk door Terranen bewoond. Cheborparners, Akonen en Arkonen leven er ook. Bughassidow's verblijf bevindt zich op het continent Great Kernow niet ver van de 50 miljoenen-stad New Trerice. Rhodan benut de reistijd om eerst met zijn kleindochter Farye Sepheroa te praten. Hij laat de bloedverwantschap nog steeds onvermeld.

Rhodan denkt dat hij kortstondig op Rhea kan onderduiken, maar al op 25 juni 1514 NGT, de dag van Rhodan's aankomst verschijnt daar een vreemd schip in de vorm van een vliegende-vleugel van 200 meter spanwijdte. Het enige wezens aan boord is Dhayqe, die zichzelf een Tesqire noemt. Hij is een pleitbezorger van het Atoopse tribunaal en andere Tesqiren verschijnen erna in het Wega- en Illema-stelsel, bij de Swoons en in het kristalimperium. Dhayqe, een extreem slanke humanoïde met aan elke arm twee ellebooggewrichten en vier-vinger handen, extra lange Hals, eivormig hoofd en sneeuwwitte huid, komt bijzonder vriendelijk over en deelt mee dat hij wil propageren voor de doelen en het nut van het tribunaal. Pinar Cantanzaro, bestuurder van het Taranis-stelsel, verlangt een grondig onderzoek van Dhayqe en zijn schip, de SCHERPZINNIGHEID IS HET OOR VAN DE GERECHTIGHEID. Daarbij blijkt dat het schip vol techniek is dat evengoed kan afstammen van Terraanse productie – behalve het door Dhayqe genoemde flexoperm, een flexibel scheepswand materiaal dat een sterk vormgeheugen bezit. Bovendien wordt vastgesteld dat Dhayqe's brein bijzonder veel spiegelneuronen heeft, die bij hem een sterke natuurlijke empathie mogelijk maken. Hij kan zich dus bijzonder goed instellen op stemmingen en gevoelens van andere wezens, resp. deze imiteren. Daar aangenomen wordt dat Dhayqe geen gevaar vormt mag hij op Rhea landen, terwijl zijn schip in een omloopbaan moet blijven. Ex-USO-agent Freeman Zennor, commandant van het patrouilleschip TRELAWNY, moet de vreemdeling onopgemerkt schaduwen.

Rhodan, Bughassidow en Marian Yonder bezoeken het museum voor automatische kunst op Rhea. Ze zijn op zoek naar een plasmacommandant voor de KRUSENSTER om daarmee de prestaties te verhogen. In het MAK is er zo'n nakomeling van het centraalplasma van de Honderdzonnenwereld, maar deze verkeert te erg in 'hogere sferen' en heeft geen interesse om het museum te verlaten. Van Tean Gorsline verkrijgen Rhodan en zijn begeleiders informatie dat er in de Arkoonse kolonie op het continent Blostonia een tweede plasmacommandant aanwezig is. De op Rhea levende Arkonen zijn geëmigreerde messingdromers – gebruikers van een nieuwe techniek die als nieuwste mode gold bij de adelijke Arkonen en een tijd lang illegaal was in het kristalimperium. De messingdromers verplaatsen zich met mentaal-dilatatiekappen in een netwerk van virtuele realiteit waarin de tijd langzamer gaat. Een echt jaar komt overeen met tien messingjaren en daardoor kan een messingdromer, als deze zich uitsluitend in de virtuele realiteit ophoudt, zogoed als meerdere leven beleven.

Met hulp van de herdershond Samart, die van een Posbi is op de KRUSENSTER, wordt de plasmacommandant opgespoord in het trechtergebouw van de Arkoonse Announ da Zoltral. Daar Rhodan praktisch tot de familie hoort krijgen hij en zijn begeleiders toegang. Het bioplasmabrein is zelf ook een messingdromer; in feite creëert deze min of meer de virtuele realiteit waarin talrijke (mannelijke en goed uitziende) Lemuren ronddartelen, die Announ in haar huis herbergt. Rhodan moet zelf in de messingdroom opgaan om de plasmacommandant tot verhuizen te bewegen naar de KRUSENSTER.

Intussen volgt Zennor overal zijn persoonlijke doel. Dhayqe komt met zijn vriendelijke manier goed over bij de Rheaners. Als hij in een praatprogramma optreedt lukt het hem zelfs om de toeschouwers te overtuigen over het rechtmatig handelen van het Atoopse tribunaal – in ieder geval tot zolang 240 Onryoonse ruimteschepen in het Taranis-stelsel materialiseren. Hun commandant Becenna Toschk verkondigt een lineairvliegverbod. Alle aan- en wegvliegende schepen worden voortaan gecontroleerd. Dus moeten Rhodan en zijn vrienden (waar nu ook Announ da Zoltral bij hoort) een truc bedenken om zoals Announ voorstelde naar Perkon in het kristalimperium te vliegen. Daar bevindt zich de ruimtewerf DARRID, die in bezit is van da Zoltral, waar de KRUSENSTER kan worden toegerust. Bovendien worden op Perkon het benodigde (ook voor messingkappen) balpirol-halfgeleider vervaardigd. Announ transporteert de plasmacommandant met haar 300 meter ruimteschip HEYDRANGOTHA. De Onryoonse inspecteurs wordt wijsgemaakt dat plasma een exotische gerecht is. Het schip mag verder vliegen. De KRUSENSTER met Rhodan aan boord passeert ook zonder problemen.

Zennor volgt Dhayqe tot in zijn hotelsuite. De Tesqire draagt een medaillon dat onschuldig lijkt te zijn. In werkelijkheid is het een soort biomechanisch hightech-instrument waarmee Dhayqe zijn eigen ontvoering in scène zet. Dhayqe vliegt naar space port Penrhyn en keert met een drifter (een autonome vrachtcontainer) op zijn schip terug. Het lukt Zennor ook Tesqire daarheen te volgen. Maar plotseling verdwijnt het deflectorveld van zijn gevechtspak. Dhayqe heeft de hele tijd geweten dat hij werd geschaduwd ...

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

©®nelis van den Ende