< vorige  | volgende > |  INDEX  |   🔍

Reeks 2400 - 2499

35e cyclus – – NEGASFEER

Maanbrein

Perry Rhodan – de grootste science-fiction avonturenreeks in Nederland en België


2478 • 1849    LICHT VAN AHN


De situatie voor Perry Rhodan en de mensheid is wanhopig: een gigantische ruimtevloot, de terminale colonne TRAITOR, heeft de planeten van de Melkweg bezet. Deze treedt op in opdracht van de chaotarchen, met een compromisloze exploitatie als doel. De Melkweg met al zijn zonnen en planeten zal worden benut als hulpbron om het bestaan van een negasfeer veilig te stellen. Deze kosmische structuur ontstaat in de nabijgelegen galaxie Hangay - een oord waar normale levende wezens niet kunnen bestaan en traditionele natuurwetten eindigen.

Met wanhopige acties slagen de mensen op Terra en de planeten van het zonnestelsel erin zich tegen de ingreep van de terminale colonne te weren. Ze verschansen zich achter het TERRANOVA- scherm en proberen de terminale colonne op zijn minst te storen. De kans op een overwinning op de chaosmachten is gestegen, omdat Perry Rhodan erin is geslaagd om zijn documentatie van een succesvolle retroversie naar Terra te brengen. Bovendien kon de dienstburcht CRULT worden uitgeschakeld en zo tijd worden gewonnen.

Bij de vredesvaarders komt het tot een ontwikkeling met verstrekkende gevolgen, waarbij ook de achtergronden van hun geschiedenis aan het licht komen. Die is nauw verbonden met het LICHT VAN AHN ...


Nadat we het verhaal van de oprichtster hebben gelezen, verplaatsen we ons in de volgende aflevering naar de grensmuur Hangay. Arndt Ellmer doet daarin verslag van de verdere gebeurtenissen rond de JULES VERNE.


Oorspronkelijke titel: LICHT VON AHN

Auteur: Christian Montillon

Omslag: © Swen Papenbrock

Illustratie intern (Duits exclusief): © Swen Papenbrock

Nederlandse vertaling: TinTaal



Samenvatting: de geschiedenis van de oprichtster – en de toekomst van de vredesvaarders.


Locatie en tijdsruimte: Rosella Rosado-stelsel, omgeving Ahn-Aarhoven – ca. 16e eeuw, 18e eeuw, 25 eeuw en 9–11 september 1347 NGT (4934 na Chr.)


Hoofdpersonen: Cosmuel Kain – Kantiran's vriendin moet de kandidaat om het patronaat uit de nood redden. De oprichtster – Ze ontdekt vijanden en herinnert zich haar pijnlijke geschiedenis. Kantiran – Perry Rhodan's zoon gelooft de oprichtster aan zijn kant te kunnen krijgen.



Via beeldschermen observeert Kamuko hoe Kantiran en Cosmuel Kain in de werfhal rondkijken, waarbij ze de onderdelen ontdekken van een gedemonteerd slagschip van de superintelligentie LICHT VAN AHN. Het verstand van de principale is verward. Ze houdt de beide vredesvaarders voor rustverstoorders die moeten worden vernietigd. Bijna zonder het bewust te merken activeert Kamuko de robots van de werf en beveelt hen om beide indringers aan te vallen. Dan herinnert ze zich haar verleden sinds de nood-contextsprong van de JULES VERNE.


Kamuko's geschiedenis

Toen de JULES VERNE op het punt stond om naar het relatieve heden terug te keren, na het einde van de finale slag in het verleden van 20 miljoen jaar geleden, naderde Kamuko met de space-jet JV-1-SJ-10 het halterruimteschip. Ze kon echter niet meer op tijd insluizen en werd door een uitloper van een n-dimensionaal veld gegrepen dat haar meesleurde in de tijdreis. Na een lange tijd van bewusteloosheid kwam Kamuko weer bij in haar space-jet die ergens dreef in de lege ruimte tussen onbekende galaxies. De JULES VERNE was nergens te bekennen en sneller-dan-licht aandrijving, hyperradio en lange-afstand peiling van de jet waren uitgevallen. De levensonderhoudssystemen functioneerden evenwel nog steeds. Kamuko erkende dat ze geen van de galaxies kon bereiken en haar leven in eenzaamheid zou beëindigen. Ze was alleen met haar gedachten en kon zich met een tot ritueel geworden dagelijkse routine niet afleiden over het gepieker van haar falen bij de finale slag. Ze gaf zichzelf de schuld aan ARCHETIM's einde en legde een eed af: nooit meer zou ze de nachtlicht-uitrusting inzetten voor gevechtsacties.

Toen ze de eenzaamheid niet langer verdroeg herprogrammeerde ze een service robot zodat deze mettertijd zoiets als een eigen bewustzijn kon ontwikkelen om haar als gesprekspartner te dienen, en gaf deze de naam Deprot (Aegaans voor 'verdriet'). Meer dan honderd jaar verstrijken. Ooit erkende Kamuko dat de nachtlicht-uitrusting macht over haar begon uit te oefenen: dit object van kosmocraten techniek hield de Aegaanse, ver over de voor haar volk normale tijdsduur, in leven en kreeg ook invloed over haar denken. Vooral de vector-helm scheen telkens weer met mentale stemmen tot haar te spreken om haar ertoe te verleiden om deze op te zetten. Tegen deze kwellende verlokking verzette Kamuko zich nog wel succesvol, maar op een dag moest ze erkennen dat ze de andere uitrustingsdelen niet meer kon afdoen. In haar vertwijfeling vernielde ze Deprot, daarna repareerde ze deze echter al weer snel toen ze in het heelal een ronddrijvende asteroïde peilde. Kamuko stapte uit de jet om het brok gesteente te onderzoeken en ontdekte een oeroude installatie waarin zich een nog functionerende hyperradio bevond. Het lukte Kamuko om de zender met middelen aan boord in gang te zetten en wat later verscheen een ruimteschip van de niet-humanoide Sinlasa, die haar meenamen.

De Sinlasa waren een hulpvolk van de superintelligentie LICHT VAN AHN. Kamuko werd naar de zetel van deze entiteit gebracht in de galaxie Ahn-Aarhoven. Het LICHT zetelde op drijvend paradijselijk eiland dat kunstmatig werd gestabiliseerd midden in de gloed van een vulkanische planeet, die tevens de Enthonen diende als thuisstaat. Kamuko werd door het hete-legioen gecontroleerd, die het LICHT dienden, en kreeg vervolgens een audiëntie bij de superintelligentie. Deze toonde zich in de daarop volgende keren telkens aan haar in de gestalte van een gemummificeerd draak. Het LICHT was ervan overtuigd dat Kamuko met de nachtlicht-uitrusting niet toevallig bij hem waren gekomen. De superintelligentie was deel van een alliantie, waartoe ook HET hoorde, wiens opdracht bestond uit het bestrijden van de negasfeer van de heer der elementen. Kamuko vernam alles over het lot van de kosmonucleotide TRIICLE-9 en over het plan van de heer der elementen om de pseudo-nucleotide Aqaho-TRIICLE te scheppen, waarmee deze de ontwikkeling kon sturen van de kosmos. Kamuko kon in dienst treden van het LICHT om de superintelligentie te ondersteunen bij de vernietiging van Aqaho-TRIICLE. Zou het de heer der elementen lukken om dit hyperfysische object af te krijgen dan was de poging voor een retroversie van de negasfeer zinloos, want zolang Aqaho-TRIICLE bestond kon de echte kosmonucleotide niet terugkeren op zijn oude plek. Kamuko werd niet gedwongen om mee te vechten. In plaats daarvan kreeg ze de opdracht om in de galaxie Altasinth een organisatie op te bouwen van verkenners die de kwartale-kracht zouden benutten in de universele-corridor.

Daar deze alliantie noch kosmocraten noch chaotarchen diende, maar voor het leven zelf streed, willigde Kamuko in. Alle middelen werden haar ter beschikking gesteld die ze nodig had om een keten van manen op te richten voor de vredesvaarders. Daartoe hoorden ook de door HET vervaardigde 18.000 androiden. Na 700 jaren was het werk in het Rosella Rosado-stelsel bijna klaar. Bovendien waren 550 vredesvaarders-stations langs de universele-corridor tot stand gebracht. Dan verscheen het LICHT zelf met een reusachtige vloot in het Rosella Rosado-stelsel. De superintelligentie verzocht Kamuko om toch actief deel te nemen aan de strijd, maar Kamuko bleef trouw aan haar eed en weigerde. Enige maanden na LICHT's vertrek werd een bolvormig object van 8,5 kilometer in diameter, een reparatiewerf voor slagschepen, in het stelsel gebracht die in een hyperruimte-nis werd verstopt in het binnenste van de zon. Kamuko maakte dit station tot haar basis. Na 48 jaar keerde de zegevierende superintelligentie LICHT VAN AHN terug. Aqaho-TRIICLE was vernietigd, maar de prijs was hoog: in de strijd tegen de decaloog der elementen en de terminale colonne TRAITOR, die eveneens deelnam, werd LICHT's vloot bijna helemaal vernietigd en was het LICHT ook dodelijk getroffen. De superintelligentie stierf en werd 'begraven' in de zon Rosella Rosado. Kamuko geloofde toen dat ze verantwoordelijk was voor de dood van een tweede superintelligentie en besloot om de nog steeds niet bestaande organisatie van de vredesvaarders tot een bond van individualisten te maken, die voor het leven zelf optraden en zich buiten alle onenigheden hielden van de hogere machten.

Als 17 jaar daarna zeer verrassend de YRKADA met het hete-legioen neerstortte op Ospera, en als 18 jaar later de laatste Enthonen en Varia's in het Rosella Rosado-stelsel verschenen, voltooide Kamuko's plannen zich. De organisatie van de vredesvaarders ontstond en Kamuko trok zich terug. Ze handelde alleen nog uit het verborgene en weldra beperkte ze zich slechts tot observeren en op een gegeven moment negeerde ze bijna volledig alle gebeurtenissen van de buitenwereld. De nachtlicht-uitrusting verhinderde in al die eeuwen dat Kamuko verouderde. Het denken van de Aegaanse verwarde echter steeds meer. Menigmaal wenste ze te kunnen sterven, maar de nachtlicht-uitrusting scheen van plan te zijn dat de voormalige principale nog van pas kon komen. Haar laatste kameraad, de robot Deprot, 'stierf' bij de hyperimpedantieschok van 1331 NGT: toen zijn syntron-brein uitviel was deze alleen nog maar een hoopje schroot. Als gevolg van de verhoogde hyperimpedantie kon de werf alleen nog maar worden bereikt via een overbrenger; eigenlijk was voorzien dat er een hypercorridor zou worden geprojecteerd voor invliegende schepen.


Kamuko's ontwaken

Eindelijk ontwaakt Kamuko uit de vicieuze cirkel van haar verwarde denken. Ze erkent dat de indringers niet haar vijanden zijn en dat ze de laatste 2500 jaren onnodig had verspild door haar passiviteit. Kamuko roept het hete-legioen erbij om de twee tegen te houden in de val te trappen die eerder door haarzelf was opgericht. Ze is verwonderd als ze vaststelt dat Kantiran Perry Rhodan's zoon is. Kantiran probeert om Kamuko ervan te overtuigen dat een gevecht tegen de negasfeer van Hangay onontkoombaar is.s

Ondertussen kiezen de vredesvaarders op 9 september 1347 NGT hun nieuwe patroon. Chyndor's boodschap mist zijn uitwerking niet: de vredesvaarders verkiezen Kantiran tot hun nieuwe leider. Polm Ombar deelt Kantiran de uitslag mee als deze met de THEREME II terugkeert op Fumato. De strijd tegen de negasfeer is nu een besloten zaak.

Op 11 september treedt Kamuko aan voor de vredesvaarders. Haar geestelijke schemertoestand heeft ze overwonnen. Ze accepteert Kantiran's besluit en verkondigt zelf de oorlogstoestand.


Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende