< vorige | volgende > | INDEX | 🔍
2467 • 1838 MENTALE REVISIE
Ze leven in de WET-gever - en zijn meta-genetisch geprogrammeerd
De situatie voor Perry Rhodan en de mensheid is vertwijfeld: een gigantische ruimtevloot, de terminale colonne TRAITOR, heeft de Melkweg bezet. Ze werkt in opdracht van de chaotarchen en haar doel is genadeloze uitbuiting.
De Melkweg met al haar zonnen en planeten moet als hulpbron geëxploiteerd worden, om het bestaan van een negasfeer te garanderen. Deze kosmische creatie ontstaat in de nabije galaxie Hangay - een oord, waar gewone levende wezens niet kunnen leven en normale natuurwetten eindigen.
Met vertwijfelde acties lukt het de mensen op Terra en de planeten van het zonnestelsel om de aanval van de terminale colonne te doorstaan. Ze verschansen zich achter het TERRANOVA-scherm en trachten de terminale colonne op zijn minst te storen.
Perry Rhodan en de bemanning van de JULES VERNE is het niet alleen gelukt om een geslaagde retroversie van een negasfeer vast te leggen, maar ze konden zelfs een WET-gever rekruteren, een gigantisch gouden ruimteschip van de kosmocraten, dat voor een retroversie onontbeerlijk is. Door een toeval worden de fictief-aanklagers echter uit een ver verleden gewekt, en die eisen de heerschappij over de WET-gever op. Het raadsel van hun 29 miljoen jaar lange stagnatierust is de mentale revisie ...
Nadat de situatie in Hangay opgelost kon worden, gaat Perry Rhodan weer op weg naar de vaderlandse Melkweg. Daar zit intussen zijn zoon, Roi Danton, niet stil. Over diens avonturen in de dampkring van de negatieve superintelligentie KOLTOROC bericht Uwe Anton in de volgende PR-aflevering.
Oorspronkelijke titel: Mentale Revision
Auteur: Christian Montillon
Omslag: © Swen Papenbrock
Illustratie intern (Duits exclusief): © Swen Papenbrock
Plantekening (Duits exclusief): Terraans ruimteschip: lichte kruiser van de MERCURIUS-klasse door Johannes Fischer
Nederlandse vertaling: Scriptura/Sinne Johannes Sinnema
Samenvatting: ze leven in de WET-gever – en zijn meta-genetisch geprogrammeerd.
Locatie en tijdsruimte: CHEOS-TAI – 17 juli 1347 NGT, JULES VERNE - boordtijd (4934 na Chr.)
Hoofdpersonen: Inkh Selexon – De aanvoerder van de Tibirian Melechs werpt een blik achter de muren van de mentale revisie. Perry Rhodan – De Terraan creëert respect onder de Heromets. Mondra Diamond – Perry Rhodan's vriendin start een bevrijdingsactie. Taffanaro – De TAI-Servo erkent dat hij een grote fout heeft gemaakt en roept zijn volk op om in opstand te komen.
Taffanaro wordt door Inkh Selexon half dood afgeranseld. Hij overleeft het alleen omdat hij wordt gevonden door zijn soortgenoot Salihcar en in een medo-station wordt verzorgd. Dit station verandert Taffanaro in een centrale van een snel groeiende verzetsbeweging. Niet alleen hij, maar ook de meeste andere Heromets hebben intussen begrepen dat er iets niet in orde is met de Tibirian Melech, en dat ze niet meer in de zin van de kosmocraten handelen. Als een Heromet meldt Perry Rhodan te hebben gezien dan dringt er tot Taffanaro iets door, dat wat hij nu weet, daar had hij al veel eerder iets mee moeten doen: hij neemt contact op met de indringers. De situatie is eerst kritisch maar ontspant zich al snel als Taffanaro Rhodan's ridderaura waarneemt. Deze ontmoeting wordt door Limbox geobserveerd, helaas interpreteert hij deze verkeerd: hij gelooft dat Rhodan gevangen is genomen door de Heromets. Als Mondra Diamond en Vizquegatomi hem willen bevrijden is Rhodan zeer onder de indruk van het stormachtige optreden van zijn partner – afgezien daarvan is hij ook erg verheugd over hun weerzien – moet echter ook verhinderen dat het tot een gevecht komt. Uiteindelijk kan men er dan gezamenlijk over na gaan denken hoe CHEOS-TAI terugveroverd kan worden.
Ondertussen dwingt Inkh Selexon meerdere groepen van Vakaneten om naar een oplossing te zoeken voor de vervormingsdwang van de Tibirian Melech. De genetici uit het Vakacool-stelsel vinden uit dat deze dwang samenhangt met een paragave van de Tibirian Melech, maar de zin van deze vaardigheid herkennen ze niet. Als Inkh Selexon lijdt aan een bijzonder sterke aanval, stort de mentale beschermingswal in die voorheen zijn herinneringen blokkeerde. Hij weet nu weer dat de thermodyn-ingenieur Eregitha Math Gaum de mentale revisie op bevel van de kosmocraten had ingeleid, niet zomaar op eigen initiatief. Door deze maatregel moest een efficiëntere organisatiestructuur in CHEOS-TAI worden geschapen. Dan krijgt ook Inkh Selexon de melding over Perry Rhodan's aanwezigheid. Perry eist dat de fictief-aanklagers capituleren. De Heromets reageren niet meer op Inkh Selexon's bevelen – ze hebben hebben een verbond gesloten met de galactici (slecht enkele dienstgetrouwen moesten 'in de wacht' worden gezet) en het commando over de WET-gever afgestaan aan Rhodan. Ze willen hem zelfs helpen in de strijd tegen de negasfeer van Hangay. Weliswaar moet CHEOS-TAI na de retroversie worden teruggegeven aan de kosmocraten.
Gemeenschappelijk bestormen de galactici en de Heromets de centrale van de WET-gever waar alle Tibirian Melech zich hebben verschanst. Mogelijk ligt het aan deze stresssituatie dat bij alle Tibirian Melechs tegelijkertijd de vervormingsdwang inzet. Ditmaal lukt het niemand van hen om het proces bewust te stoppen. Inkh Selexon herkent nu pas wat de zin is van de metamorfose: daardoor veranderen hele groepen van hen (één is uitgerekend de bijzonder brute Kalitt Lindbak) tegelijkertijd in één nieuwe thermodyn-ingenieur. Deze sterft echter meteen. Ook Inkh Selexon is de dood nabij, heeft nog wel een laatste herinneringsfase. Nu weet hij weer waarom de mentale revisie werkelijk werd ingeleid. Het was de bedoeling van de kosmocraten om de natuurlijke geboorte van een thermodyn-ingenieur te vervangen door een efficiëntere in-vitro-kweekprogramma. Als Perry Rhodan tot de centrale doordringt ondervindt hij geen enkele weerstand. Hij staat in de waarste zin van het woord voor een lijkenberg. De JULES VERNE kan opnieuw worden ingesluisd en de reis naar de Melkweg gaat weer verder.
Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:
© Cornelis van den Ende

2467/2468 omslag voorkant © Swen Papenbrock en achterkant © Alfred L. Kelsner

2467 omslag © Swen Papenbrock

2467 iIllustratie intern (Duits exclusief) © Swen Papenbrock