< vorige | volgende > | INDEX | 🔍
2459 • 1830 COMPLEX ASTROVENT
De situatie voor Perry Rhodan en de mensheid is vertwijfeld: een gigantische ruimtevloot, de terminale colonne TRAITOR, heeft de planeten van de Melkweg bezet. Ze werkt in opdracht van de chaotarchen en haar doel is genadeloze uitbuiting. De Melkweg met al haar zonnen en planeten moet als hulpbron geëxploiteerd worden, om het bestaan van een negasfeer in Hangay te garanderen. Deze kosmische creatie ontstaat in de nabije galaxie Hangay - een oord waar gewone wezens niet kunnen leven en de gebruikelijke natuurwetten eindigen.
Met vertwijfelde acties lukt het de mensen op Terra en de planeten van het zonnestelsel de aanval van de terminale colonne te doorstaan. Ze verschansen zich achter het TERRANOVA-scherm en trachten de terminale colonne op zijn minst te storen. De terugkeer van de dood gewaande Roi Danton uit de klauwen van TRAITOR opent voor de mensheid nieuwe mogelijkheden, temeer daar het in haar gevolg ongeveer achttienhonderd microbeesten heeft, die zich tegen de terminale colonne teweerstellen. Een gewaagde expeditie van de als Dantyren vermomde Danton levert de aanwijzing op naar een mysterieus oord ook bekend als complex Astrovent ...
Op deze plek verlaten we Roi Danton en het complex Astrovent voor een tijdje. In de volgende aflevering wordt van schouwtoneel en de hoofdpersonen gewisseld: Atlan bevindt zich met de RICHARD BURTON al langere tijd in Hangay, waar hij zwakke plekken in de zich daar ontwikkelende negasfeer hoopt te vinden. Horst Hoffmann vertelt meer over deze inspanningen en schaakzetten van de onsterfelijke Arkonide in PR 2460.
Oorspronkelijke titel: Komplex Astrovent
Auteur: Wim Vandemaan
Omslag: © Alfred L. Kelsner
Illustratie intern (Duits exclusief): © Michael Wittmann
Plantekening (Duits exclusief): trimaran van de Kartanen door Daniel Schwarz
Nederlandse vertaling: Scriptura/Sinne Johannes Sinnema
Samenvatting: op de Honderdzonnenwereld – het centrum van de cybernetische samenzwering.
Locatie en tijdsruimte: Honderdzonnenwereld – eind mei tot 3 juni 1347 NGT (4934 na Chr.)
Hoofdpersonen: Roi Danton – Bij de Terraan gaat inplaats van een licht, meteen honderd zonnen schijnen. Goran Frownie en Ero Ustinoth – Twee TLD-agenten aan boord van een traitank. Ecktim – De kalbaron ontvangt een zeldzame gast. Gessounin en Zaubilski – Twee Posbi's. Kirmizz – De chaotender-piloot voelt zich bespioneerd.
Als Traitank 1.199.188 – door Roi Danton gedoopt met de naam DARK GHOUL – de Honderdzonnenwereld tot op 300 lichtjaren is genaderd en begint te peilen, beleven de Terranen een verrassing: de centrale wereld van de Posbi's is verdwenen. Men peilt alleen zware verstoringen van het ruimte-tijd-structuur in dat gebied. De traitank vliegt verder en stoot na circa tien lichtminuten, bij de positie van de Honderdzonnenwereld, blijkbaar op een soort scherm, dan zijn plotseling zowel de door kunstzonnen belichte planeet als ook 300.000 gedeactiveerde fragmentruimteschepen, 536 chaos-eskaders, 38 colonne-forten en een complete fabrieksuitrusting te zien. Ook de Aarus-worm is nog aanwezig. Dan wordt een ring met een diameter van 24.000 kilometer gevonden, bestaande uit 2121 energievelden die in het ultra-hoge frequentiebereik stralen. Roi Danton begrijpt meteen dat het om kabinetten gaat – de Honderdzonnenwereld is derhalve de bouwplaats voor VULTAPHER! Daarmee is nu duidelijk waarvoor de codenaam complex Astrovent staat. Inderdaad arriveert enige tijd later nog een kabinet.
Het liefst willen de Terranen meteen weer omkeren om dit nieuws naar het Sol-stelsel brengen zodat men een aanval op de ontstane chaotender met structuurbrander-torpedo's kan voorbereiden. Vervelend genoeg is er al radiocontact opgenomen met de colonne-strijdkrachten zodat een terugkeer door hen meteen als vluchtpoging kan worden herkend. Danton is daardoor gedwongen om zich met zijn gevolg te begeven naar de colonne-fabriek TRAIGOT-1105 en zich voor te doen als de arrogante duale kapitein Dantyren. Hij wordt door kalbaron Ecktim voorgesteld aan de colonne-geodeet Noryn Chapan. Deze heeft de Honderdzonnenwereld, vanwege haar afgelegen positie en op grond van een in deze sector heersende buitengewone hyperfysische stabiliteit, als ideale bouwplaats geïdentificeerd voor VULTAPHER. Alsof het een aanwijzing is verschijnt er een enorm UHF-potentiaal, dat onlangs ook in de buurt van het Sol-stelsel werd gepeild. Het gaat hier om MINATERG, het hart van de chaotender. Met deze arriveert ook Kirmizz bij de Honderdzonnenwereld. Hij ontbiedt Roi Danton alias Dantyren voor een persoonlijke ontmoeting onder vier (oftewel zes) ogen. Danton heeft geen keus, hij moet aan dit verzoek gehoor geven, hoewel pijnen die zijn cocon-omhulsel veroorzaken hem reed overweldigen. Hij stapt door een overbrengersveld en bevindt zich daarna op de Honderdzonnenwereld, maar van Kirmizz is geen spoor te bekennen.
Nauwelijks nog bij bewustzijn verstopt Danton zich in een soort hut. Hij ontmoet de Posbi's Gessounin en Zaubilski die hem helpen. Gessounin is vermoedelijk de eerste positron-biologische robot die paragaven heeft ontwikkeld. Hij is relevantie-detector (hij kan bespeuren waar- en wanneer er iets belangrijk gaat gebeuren) en tevens temporeel-removator (hij kan de tijd stoppen en weer 'terug draaien'). Als Danton weer op krachten is kan hij Kirmizz tegemoet treden. Toch verloopt het gesprek zeer ongunstig. De chaotender-piloot doorziet Danton's maskerade en breekt zijn nek. Kort voor Danton's dood grijpt Gessounin in die de tijd terugdraait. Danton leeft weer en kan het gesprek met Kirmizz opnieuw voeren om fouten te vermijden. Hij speelt ditmaal de halfwaanzinnige misgeboorte die de echte Dantyren-2 ook werkelijk was. Zijn pijnen, waardoor hem aan het einde zijn bewustzijn verliest, helpen hem ditmaal bijwijze van uitzondering. Kirmizz verdwijnt met een verachtelijke opmerking en laat Dantyren liggen - hij gunt de door hem gehate progressie-bewaarder zo'n minderwaardige dienaar. Hij zorgt er zelfs voor dat 'Dantyren' weer naar de DARK GHOUL wordt teruggebracht, die op 3 juni 1347 NGT eindelijk weer kan terugvliegen naar de Melkweg. Danton moet geopereerd worden want de verkeerde afgeklemde houding van het cocon-masker heeft geleid tot het afsterven van grote stukken weefsel in het onderlijf.
Door niemand onopgemerkt speelt zich tegelijkertijd iets af dat de Posbi's aanduiden als cybernetische samenzwering. De hyperinpotron van de Honderdzonnenwereld heeft contact opgenomen met de supratron van een traitank om deze uit te dagen voor een soort wedstrijd, waarmee vastgesteld zal worden welke van de kunstmatige intelligenties superieur is. De hyperinpotron verliest, maar beweert alleen een gedeelte van zichzelf te hebben ingezet voor het spel. Door de daarmee te makkelijk behaalde overwinning verlangt de supratron, die blijkbaar in haar eer is gekrenkt, dat de hyperinpotron daarna al haar krachten moet inzetten. Juist daarop heeft de hyperinpotron gewacht want tot de fragmenten die ze nu te hulp roept hoort ook de met Zaubilski versmolten Gessounin. Deze manipuleert wat geheugeninhoud en programmabestanddelen met zijn temporeel-removatie paragave dusdanig dat de supratron niets meer kan onderscheiden tussen de tegenwoordige-, verledentijd en de toekomst. Deze wordt daardoor in totale verwarring compleet lam gelegd. De hyperinpotron hoopt dat deze verlamming zal overslaan naar alle met elkaar verbonden supratrons van TRAITOR, maar zover komt het niet. Een andere supratron had argwaan gekregen en de 'geïnfecteerde' traitank op tijd vernietigd. Daar de Honderdzonnenwereld eveneens tot een kabinet van VULTAPHER zal worden omgevormd blijft TRAITOR's straf mild. Alleen Gessounin en Zaubilski worden vernietigd. Feitelijk vallen echter alleen hun robotlijven ten offer aan de beschieting van een traitank. Hun kunstmatige bewustzijns worden milliseconden ervoor in het geheim per dataoverdracht naar een drone overgebracht en worden daarmee gered. Enige tijd later krijgen ze weer een nieuw lijf.
Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:
© Cornelis van den Ende

2459/2460 omslag voorkant © Alfred L. Kelsner en achterkant © Dirk Schulz

2459 omslag © Alfred L. Kelsner

2459 illustratie intern (Duits exclusief) © Michael Wittmann