2450 • 1821    EVOLUX

De toestand voor Perry Rhodan en de mensheid is vertwijfeld: een gigantische ruimtevloot, de terminale colonne TRAITOR, heeft de planeten van de Melkweg bezet. De colonne werkt in opdracht van de zogenoemde chaotarchen, en compromisloze exploitatie is hun doel. De Melkweg zal worden benut als bron van grondstoffen, om het bestaan van een negasfeer te verzekeren. Die kosmische constructie ontstaat in de nabije galaxie Hangay – een oord waarin de gebruikelijke organismes niet kunnen bestaan en waar de natuurwetten ophouden. Het lukt de mensen op Terra en de planeten van het zonnestelsel om met vertwijfelde acties tegen het toegrijpen van de terminale colonne stand te houden. Ze verschansen zich achter het TERRANOVA-scherm. Rhodan grijpt naar een stoutmoedig plan om iets groots tegenover de dreigende ondergang te kunnen stellen: hij vertrekt met zijn ruimteschip JULES VERNE en een bemanning bestaande uit specialisten van verscheidene volkeren naar het verleden. Rond de twintig miljoen jaar voor het begin van de tijdrekening kon het ontstaan van een negasfeer al eens worden verhinderd - en de bemanning van de JULES VERNE wil precies die gebeurtenis observeren.

De JULES VERNE bereikt daadwerkelijk het toneel van de laatste veldslag in de galaxie Tare-Scharm. Hun schip wordt zwaar beschadigd; Perry Rhodan initieert de sprong naar het heden pas in de laatste minuut. Er wacht in een onbekende regio nu een eigenaardige wereld op de mensen: het is Evolux ...

De eerste stappen van de Terranen op de witte wereld worden enerzijds door wantrouwen en anderzijds door fascinatie gekarakteriseerd. Men vindt er interessante partners, ja, de Yakonto's zouden zelfs vrienden kunnen worden - maar de structuur van Evolux is afwijzend en allesbehalve bevorderlijk voor Perry Rhodans plannen.

Wil de bemanning van de JULES VERNE aan hun onvrijwillige positie in het segment Gelephant ontkomen, dan moet er iets gebeuren. Misschien kunnen andere wezens behulpzaam zijn. Daar valt meer over te berichten in de volgende Perry Rhodan-aflevering, die Michael Marcus Thurner heeft geschreven ...

Oorspronkelijke titel: Evolux

Auteur: Robert Feldhoff

Omslag: © Dirk Schulz

Illustratie intern (Duits exclusief): © Dirk Schulz / Horst Gotta

Nederlandse vertaling: Dirk Bontes

Samenvatting: de JULES VERNE materialiseert – de witte wereld wordt bezocht.

Locatie en tijdsruimte: Margin-Chrilox, Evolux – mei 1347 NGT, boordtijd (4934 na Chr.)

Hoofdpersonen: Perry Rhodan – De Terraan springt met de JULES VERNE door tijd en ruimte en arriveert op de witte wereld. Mondra Diamond – De Terraanse laat haar gevoelens de vrije hand. Castun Ogoras – De commandant van de Yakon­to leidt de Terranen naar Evolux. Dyramesch – De sequentie-inspecteur staat voor efficiëntie en duidelijke aanwijzingen. Gucky – De muisbever gebruikt krachttermen.

Als Perry Rhodan ontwaakt is Icho Tolot al actief. Evenals enige Ertruse- en Epsalese bemanningsleden van de JULES VERNE. Ook ontwaakt overste Lanz Ahakin en NEMO geeft met zijn positron-stem meldingen. Aan boord is alles weer op low-level techniek, de contextsprong terug in het heden is dus gelukt. Daartegen bevindt het schip zich nog steeds in Tare-Scharm en het centrum-zwartgat Margin-Chrilox grijpt nog steeds naar hen.

Met een volgende noodmanoeuvre kan de JULES VERNE zich redden in de lineairruimte en legt een afstand van 13 lichtjaar af. Daarna is het salkriet en het hs-howalgonium van de Hawk-II-convertors verbruikt. Intussen heeft in het middendeel een vreemden brand plaatsgevonden waarbij de context-convertor van binnenuit is vergaan. Bijna alle secties en afdelingen van het schip melden zich buiten gebruik – wat echter niet geldt voor het cafetaria achter de commandocentrale. Ook de gehele salkriet en hs-howalgonium voorraad is opgebruikt en het halterschip kan hooguit nog 80 lichtjaren verder vliegen, dan is het gedaan.

Tijdens een eerste toespraak, waarbij Mondra Diamond aan zijn zijde staat, verzoekt Rhodan moed te houden. Voor de bevelleiding vindt de Terraan dat dit vanzelfsprekend is maar Malcolm S. Daellian is afkerig en verspreidt pessimisme. In ieder geval is de retroversie van Tare-Scharm uitvoerig gedocumenteerd en is hen het Atrentus-procedé bekend. Slecht nieuws is de dood van de vier sferici (wat zeker ook voor Kamuko geldt, maar niet zeker is, omdat ze met nachtlicht-uitrusting en sloep is verdwenen en men op de JULES VERNE ervan uitgaat dat het insluizen op het laatste moment niet meer heeft gefunctioneerd). Goed nieuws is het uiteenvallen van de wachterzuilen uit het INTAZO. Alaska Saedelaere is weer op de been, maar Gucky, Ekatus Atimoss en de Algorrianen liggen in een genezende slaap.

Het volgende dat Rhodan voorstelt is de enige mogelijke optie die overblijft, namelijk een oproep per hyperradio voor hulp. Daarna bezoekt de Terraan de 202 Laosoors rond Pothawk. Deze hebben intussen begrepen dat ze de LAOMARK, hun thuis, nooit meer terug zullen zien. Ze gedragen zich kalm, wat zich echter in de loop van de tijd kan veranderen. Voor nu beschouwen ze het halterschip als hun nieuwe thuis.

Een dag later verschijnen 21 ruimteschepen bij de JULES VERNE, de meteen de zilvervissen worden genoemd. Ze zijn tussen 220 en 1200 meter lang en in staat om in het midden een moduul op te nemen. Via beeldverbinding melden zich fijngebouwde humanoiden met een smaragdkleurige huid en katachtige ogen en die wijnrode combinaties dragen. Voor Rhodan is het geen verrassing als ze zich melden in de taal van de machtigen. De woordvoerder stelt zich voor als Castun Ogoras en zijn schip is de LIRIO. Hij hoort tot het volk der Yakonto en de rapid-kruisers vertegenwoordigen de verdedigingsvloot van Evolux. Ogoras staat erop dat een robotcommando de JULES VERNE onderzoekt om een verband met de chaosmachten uit te sluiten. Intussen is het halterschip intensief gescand en Ogoras krijgt iets medegedeeld. Daarna wil hij Rhodan in zijn volle lengte zien, waarna hij verbaast en verbijsterd de woorden 'eerbiedwaardige Aulicio Mac'lai' uitstoot – en zijn persoonlijke komst toezegt.

Ogoras komt onder begeleiding van zes soortgenoten aan boord van de JULES VERNE. Alleen hij heeft een witte baard, die echter geen teken van ouderdom is. Rhodan is de Yakonto als ridder van de diepte bekent, want hun volk heeft gedurende een lange periode voor de ridders gewerkt (vooral voor Igsorian van Veylt). Ook al bestaat de ridderorde niet meer, die Yakonto wensen deze oude tijden terug.

Aan de Yakonto wordt veel vertelt over de missie van de JULES VERNE en de strijd tegen TRAITOR, echter niets over de reis naar het verleden. Dat veroorzaak natuurlijk argwaan en Ogoras wil alle verklaringen op Evolux laten toetsen. Dat een ridder opzettelijk liegt gelooft hij niet. Evenwel, aan het einde van de inspectie verklaart Ogoras: niet het radiobericht had zijn schip naar de JULES VERNE gevoerd, maar het binnendringen van een object in hun territorium met temporeel-fysische effecten. Ogoras vermoedt de hele waarheid, maar Rhodan beroept zich op zijn ridderstatus en wijst hem terecht. De baardige Yakonto maakt pas op de plaats en vertelt daarna over de witte wereld Evolux. Het is een werfplaneet van de kosmocraten die door de Yakonto wordt beschermd.

Na enige tijd verschijnt een tender, een ringvormige eenheid met een diameter van 4,5 kilometer, die de VERNE opneemt. Na een vlucht van een uur wordt een constellatie bereikt met acht witte zonnen die een kubus vormen met zijden van zeven miljard kilometer. Daar bevinden zich 300.000 Yakonto-eenheden en 2000 bewakingsforten. En in het centrum van de zonnenkubus staat de werfplaneet Evolux. Daarbij gaat het om een bruine dwerg met 77,11-maal Jupiter's massa. Evolux is een onmogelijk geworden realiteit met een zuurstofatmosfeer, een diameter van 142.519 kilometer en 1,05 gravo zwaartekracht.

Vervolgens deelt Ogoras mee dat de JULES VERNE in een omloopbaan moet blijven. Over haar verdere lot zal de sequentie-raad beslissen, die zetelt in de steile-stad, waarvan de kolonel sequentie-inspecteur Dyramesch aan het hoofd staat. Dit kan enige tijd gaan duren. Intussen kunnen metingen worden uitgevoerd. Daaruit blijkt dat Evolux in 101.112 segmenten is opgedeeld waar net zo veel volken hun diensten aanbieden. Ze werken voor negen zogenoemde centrumwerven. De segmenten worden georganiseerd door de segment-controle, een netwerk van 12.000 zweefstations. Daarbij stabiliseren de scheidingsvelden tussen de afzonderlijke segmenten de gehele planeet. Overigens zijn de negen centrumwerven niet waarneembaar, maar blinde vlekken. Centrumwerf één is wel gelokaliseerd. Deze wordt door de regeringsstad Beliosa omgeven, waar ook de steile-stad bijhoort.

Al de volgende dag verschijnt Dyramesch, de kosmofect van Evolux, als projectie op de JULES VERNE. Enigszins lijkt hij op de Kemoauc de machtige en stamt wellicht uit dezelfde genetische poel. Hij laat zich door Rhodan niet imponeren. Ook als de JULES VERNE niet in dienst van de ordemachten onderweg is voor een opdracht. Er moet een inventarisatie-scan worden uitgevoerd voordat er een beslissing wordt genomen.

De JULES VERNE wordt in het segment Gelephant neergezet, meer dan 47.000 kilometer verwijderd van Beliosa. In een bepaald opzicht voelen de galactici op een zijspoor gezet en Rhodan onderneemt met Gucky en Mondra een verkenning in een shift. Gelephant schijnt onbewoond, maar dan ontmoeten ze vier beerachtige Fralambers. Ze komen uit een buursegment en de verhalen van Erlaruud verdiepen het besef dat ze zijn uitgerangeerd. Gelukkig wijst het wezen ze op de overbrenger-tripod, wiens drie poorten uiteenlopende capaciteiten bezitten. Erlaruud voorziet Rhodan zelfs van een gebruikerscode voordat hij met zijn soortgenoten vertrekt.

Vervolgens laten de tripod-computer de gehele segment-index naar ze toesturen, die door NEMO wordt uitwerkt. Daarna zal een expeditie volgen. Maar zover komt het niet. Eerst wijst chef-ingenieur Istorico op een volledig gerepareerde nood-antigraaf, die door magische kracht (of buitenaardse krachten) tot stand is gekomen. Daarna verschijnt Ogoras via de tripod om Rhodan op te halen naar Dyramesch.

Beliosa lijkt voor Rhodan op een sprookjesstad, een conglomeraat van vele culturen. Hij hoort over de Sathox, een soort militaire politie en bewakers, die gebruik kunnen maken van het planetaire teleportatiesysteem, en hij ziet de steile-stad die haar naam alle eer aan doet. Ze verheft zich 45 kilometer in de hoogte. Daar zetelt de kosmofect – en Dyramesch laat de Terraan zien wat er in centrumwerf één wordt gebouwd: een kobaltblauwe cilinder, een schip van de kosmocraten, die na 10.000 jaar bouwtijd kort voor de voltooiing staat, de PENDULUM.

Dyramesch verklaart Rhodan zijn standpunt: Hangay en de proto-negasfeer zijn niet het probleem van de Terranen maar van de kosmocraten, die zich daar tijdig over zullen bekommeren. Overeenkomstig zal men de JULES VERNE geen hulp geven, veeleer heeft de kosmofect eigen plannen voor het halterschip. Met deze kennis keert de cellenactiveerderdrager terug op zijn schip.

Aan boord beleeft hij een verrassing want Gucky, Pothawk, Vizquegatomi, Limbox en Mondra hebben ondertussen hun expeditie uitgevoerd. In segment Chucharan hebben ze 1,5 kilogram hyperkristal gelijkwaardig aan salkriet ontvreemd en tien kilogram howalkriet (dat bij het vertrek van de JULES VERNE op Terra nog in ontwikkeling was) en een hele hoop evo-chips, de plaatselijke valuta. Daarmee kan het halterschip, volgens Daellian's prognose, weer operationeel worden gemaakt. Overigens, de inventarisatie-scan heeft al plaatsgevonden.

In het geheim wordt de JULES VERNE in orde gemaakt. Aansluitend begint de vlucht van het halterschip. Het splitst zich op en aangevoerd door Lanz Ahakin, Loni Geleske en Porter Lasik stoten na elkaar JV-1, JV-2 en JV-M door poort één van de overbrenger-tripod, en vervolgens materialiseren ze in segment Chucharan. Deze is in tegenstelling tot Gelephant niet geheel afgesloten. Tevens zorgt Gucky daar voor enige verwarring doordat hij zich bij navraag per radio voordoet als Fralamber. Die tijd is precies voldoende om het schip weer te verenigen en in een omloopbaan te brengen.

Meteen start men de versnellingsfase, maar voordat de JULES VERNE de reddende lineairruimte kan binnentreden wordt het halterschip door een schim besprongen – en als Rhodan ontwaakt staat de JULES VERNE wederom in Gelephant. Voordat hij kan nadenken over het onbekende fenomeen, ziet hij de projectie van Dyramesch in de commandocentrale. Deze verdwijnt echter al weer snel en vervolgens verschijnt de kosmofect persoonlijk per teleportatie, begeleid door vijf Sathox. Dyramesch verkondigt zijn oordeel: Gelephant zal vanaf nu het Terranen-segment zijn en de bemanning van de VERNE moet integreren in Evolux. Hij rekent op weerstand maar zal deze meteen breken.

Na deze woorden trekt de kosmofect zich terug met zijn wachters, maar niet zonder een bloedneus te hebben opgelopen die door Mondra Diamond is uitgedeeld. Dyramesch laat het zonder straf geschieden. Zijn volgende stap is de desactivering van de overbrenger-tripod. Daarna meldt de Ara Istorico zich opnieuw. Er heeft opnieuw een magische heling plaats gevonden waarvan de beelden zijn gedocumenteerd. Daarop is de geleidelijke reparatie van een Daellian-reactor daadwerkelijk te zien, maar niet de helpende hand die dit bewerkstelligd. Men koestert weer wat hoop …

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende