2393 • 1716    ANDROÏDENSYMFONIE

We schrijven het jaar 1346 Nieuw Galactische Tijdrekening - dit komt overeen met het jaar 4933 oude tijdrekening. Sinds maanden staan de aarde en de andere planeten van het Sol-stelsel onder belegering. Eenheden van de terminale colonne TRAITOR hebben het stelsel afgegrendeld, terwijl de mensen zich achter het zogenoemde TERRANOVA-scherm hebben teruggetrokken.

Intussen heeft de armada van de chaosmachten de complete Melkweg onder haar controle gebracht. Slechts in enkele schuilplaatsen van de galaxie bestaat nog steeds hardnekkig verzet. Daartoe behoren de bolsterrenhoop Omega Centauri met zijn oeroude nalatenschappen en de Charon-Wolk. Wanneer de galactici echter een kans tegen TRAITOR willen hebben, moeten ze machtige instrumenten ontwikkelen - en de zaak daar aanpakken, waar het probleem zijn oorsprong heeft: in Hangay.

In Hangay ontstaat een negasfeer, een oord van absolute chaos. Ze is de reden voor de opmars van TRAITOR. Daarom heeft de onsterfelijke Arkonide Atlan zich samen met een gemengd corps galactici en een groot aantal Haloeters op een expeditie begeven, met het doel om het volgende schepen mogelijk te maken om een groot deel van de afstand naar Hangay via Lemuurse zonnetransmitters af te leggen. De jongste transmitterdoorgang confronteert het combitrans-eskader thans met de androïdensymfonie ...

De spectrale eilandstaten van de Sphero's bevinden zich in een miniatuuruniversum, dat in de hyperruimte is ingebed. De enige die deze 'hypercocon' als vertrouwd terrein zou kunnen beschrijven, is Immentri Luz de activering-bewaker. Maar nog is zijn oude kennis voor hem afgesloten en de griezelige tegenstanders doen alles opdat dit ook zo blijft. In de volgende aflevering geeft Arndt Ellmer prijs of Immentri Luz erin slaagt om zijn herinneringen terug te krijgen.

Oorspronkelijke titel: Androiden-Sinfonie

Auteur: Horst Hoffmann

Omslag: © Dirk Schulz

Illustratie intern (Duits exclusief): © Michael Wittmann

Nederlandse vertaling: Hans van der Schoor

Samenvatting: de spectrale Amaranthen van de Sphero – contact na tienduizenden jaren.

Locatie en tijdsruimte: Jiapho-Duo – februari 1346 NGT (4933 na Chr.)

Hoofdpersonen: Atlan - De Arkonide staat op het randje van de afgrond. Ama Zurn - Een activering-bewaker probeert tot de Sphero door te dringen. Immentri Luz - Ama Zurn’s broeder ziet de spectrale Amaranthen en lijdt aan een schok. Shyla Kowalsky - Een jonge vrouw die uit vrees voor haar verleden haar geluk zoekt in medicamenten.

Het combitrans-eskader arriveert bij Jiapho-Duo. Daar zijn alle stuurinstallaties uitgeschakeld en men peilt een mini-sterrenhoop met 69 zonnen, waar eigenlijk alleen leegte zou moeten zijn. Bovendien wordt vastgesteld dat hier de hyperimpedantie geringer is als overal elders. 20 MERCURIUS- en 20 DIANA-kruisers worden op verkenning uitgestuurd.

De buur-galaxies zijn niet zichtbaar want men blijkt zich in een hypercocon te bevinden. Vanuit Jiapho-Duo’s stuurplaneet Trixal wordt na een mentale-scan een radiobericht naar de Ani-Sferzon verstuurd met de inhoud: ‘alarmfase activering-bewaker’.

Daarna vindt er een aanval plaats van zes ruimteschepen die bestaan uit vormenergie, zogenoemde spectrale Amaranthen. Daarbij worden meerdere schepen van de galactici – de onderzoeker VERACRUZ en de LVT-boxen ADON en BURMAS – vernietigd. Het blijkt dat alleen ouderwetse impulskanonnen op korte afstand de Amaranthen  in gevaar kunnen brengen. Na het neerhalen van van drie Amaranthen trekken deze zich terug.

Bij een bespreking van de Ani-Sferzons, die er sterk genetisch gedegenereerd uitzien, wat optreedt bij een te geringe genetische variatie van een uitgangspopulatie, informeert de kontrex, de leider van de Ani-Sferzon, een groep machthebbers over de tot dusver ongekende gebeurtenis van het verlies van Amaranthen bij de eerste aanval. De activering-bewakers moeten ten koste van alles worden tegengehouden opdat ze de spectrale toren op Vitogh'Farien niet kunnen bereiken, daar dit gelijkstaat met het einde van hun macht over de eilandstaten. Dit zal worden tegengegaan door een tweede garde van Amaranthen, zo sterk als nooit eerder in de geschiedenis, en bij diens falen een derde schier onvoorstelbare garde, die mogelijk ten koste van het rijk zal gaan.

Tegelijkertijd plaatsen de galactici mijnen in de directe omgeving rondom de stuurplaneet die zijn gekalibreerd op impuls-werking. Daarmee lukt het om een tweede aanval van 50 Amaranthen zonder eigen verliezen af te weren. Er volgt een eenzijdig kort radiocontact tussen Ama Zurn en de kontrex. Een derde aanval van 440 Amaranthen wordt door het optreden van een hyperruimte-beving beëindigd, waarbij de vermiste AHUR opduikt door een ontstane hyperruimte-tunnel. De galactici vernemen over de gebeurtenissen van de AHUR en stellen via een afbeelding van de ruimtestad Inkar-Durn’s bewoners vast dat ze dezelfde gespikkelde ogen bezitten als de Ani-Sferzon.

De psychische belasting van de strijd tast de activering-bewakers zeer erg aan. Een van beide, Ama Zurn, schakelt vervolgens zijn levensfuncties uit, dat wil zeggen, hij ‘sterft’. De andere, Immentri Luz, is spoorloos verdwenen.

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende