2389 • 1712    HET OPALEN STATION

We schrijven het jaar 1346 Nieuw Galactische Tijdrekening - dit komt overeen met het jaar 4933 oude tijdrekening. Sinds maanden staan de aarde en de andere planeten van het Sol-stelsel onder belegering. Eenheden van de terminale colonne TRAITOR hebben het stelsel afgegrendeld, terwijl de mensen zich achter het zogenoemde TERRANOVA-scherm hebben teruggetrokken. Intussen heeft de armada van de chaosmachten de complete Melkweg onder controle gebracht. Slechts in enkele schuilplaatsen van de galaxie bestaat nog steeds hardnekkig verzet. Daartoe behoren de bolsterrenhoop Omega Centauri met zijn oeroude nalatenschappen en de Charon-Wolk. Wanneer de galactici echter een kans tegen TRAITOR willen hebben, moeten ze machtige instrumenten ontwikkelen.

De nieuwe bondgenoten van Perry Rhodan's Terranen, de vredesvaarders, begeven zich ondertussen naar Hangay: daar stoten ze op een kosmische messenger, die het net zomin als henzelf mogelijk schijnt te zijn om in deze galaxie door te dringen. Ze vinden echter ook een gehavende eenheid, die zeer waarschijnlijk bij TRAITOR behoort: het opalen station …

Mondra Diamond en Alaska Saedelaere onderzoeken het raadselachtige opalen station, dat in de halo van Hangay is gestationeerd. En eindelijk wordt Kintradim Crux' bewustzijnssplinter in de TLD-agente voor het eerst wakker: de eerste herinneringssplinters komen te voorschijn. Hoe de gebeurtenissen verder gaan, beschrijft Arndt Ellmer in de volgende aflevering.

Oorspronkelijke titel: Die Opal-Station

Auteur: Uwe Anton

Omslag: © Swen Papenbrock

Illustratie intern (Duits exclusief): © Swen Papenbrock

Nederlandse vertaling: Big Balloon

Samenvatting: vredesvaarders in actie – Mondra Diamond roept verborgen kennis op.

Locatie en tijdsruimte: de halo van Hangay – 1 februari 1346 NGT (4933 na Chr.)

Hoofdpersonen: Alaska Saedelaere - De man met het masker verkent het opalen-station. Mondra Diamond - De voormalige circusartieste, TLD-agente en ‘moeder van HET’ dringt door tot haar diep verzonken herinneringen. Kintradim Crux - Een architect neemt het woord.

Acht schepen van de vredesvaarders naderen in bescherming van hun OREON-kap het opalen-station. Ze gaan er vanuit een gehavende eenheid van TRAITOR voor zich te hebben, deze willen ze mogelijkerwijze kapen. Door spionage sondes ontdekken ze een sluis en Alaska Saedelaere besluit om via deze in het station door te dringen. Mondra Diamond dringt er op aan om ook deel te nemen, in elk geval is ze van plan om aan de kennis te komen die vermoedelijk in haar zit opgesloten van Kintradim Crux’ bewustzijnssplinter.

Binnenin het station stoten ze massaal op lijken van verschillende chaos-volkeren. Nadat ze de situatie als 'niet kritisch' hebben bepaald volgen de andere vredesvaarders hen het station in, waaronder Kantiran Rhodan en Cosmuel Kain.

Bij verdere verkenningen van het station stoten de vredesvaarders steeds weer op gangen die in een vormloos golvend veld eindigen. Kantiran vermoedt dat deze gangen naar hyperruimte-reservoirs voeren waarin grote delen van het station kunnen zijn ondergebracht. Naar het centrum toe neemt het aantal van zulke gangen toe.

In een gang stoten Mondra en Alaska op het lijk van een 40 centimeter groot wezen dat op een draagstel is vastgegespt. Bij het zien van het lijk borrelt uit Mondra’s onderbewustzijn het woord Praeggor op. Meteen wordt haar duidelijk dat dit alleen uit Kintradim Crux’ kennis kan zijn gekomen.

Door een volgende herinneringsgolf komt Mondra nog meer te weten, onder andere dat de architect van de 37e ZENTAPHER al een keer op dit station is geweest. Kort nadat hij zijn opleiding aan de academie van Harcoy-Maranesh succesvol heeft beëindigd komt hij terecht op het opalen-station, die nauwkeuriger wordt omschreven als het ruimte-tijd-schakelstation eMOX-3370. Deze was toentertijd nabij de negasfeer gestationeerd op de voormalige standplaats van TRIICLE-9.

Daar leert Crux, en dus ook Mondra, dat het ruimte-tijd-schakelstation aanwezig was om conventionele ruimteschepen het navigeren mogelijk te maken nabij de negasfeer.

Enige tijd later ontdekt Kantiran’s groep een centrale. Daarheen begeven zich ook Alaska en Mondra. Helaas zijn de schakelpanelen door stootvelden beveiligd, maar Mondra grijpt plotseling door één van de velden heen en duwt tegen één van de schakelaars en is plotseling ‘achter’ het stootveld. Alaska probeert bij haar te komen, wat helaas mislukt. Hij en de andere begeleiders zijn tot alleen toekijken veroordeelt. Ze zien hoe Mondra zich bezig houdt het het schakelpaneel, dan ineenzinkt, zich dan weer aan het paneel omhoogtrekt en plotseling via een luik verdwijnt, dat er eerst niet was. Wat ze niet weten is dat de bewustzijnssplinter de overhand heeft genomen en dat Mondra in een vertwijfelde daad een krachtig werkend gif liet toedienen om zichzelf te doden – tot minstens zover dat haar pak haar weer kan reanimeren. Dit is inderdaad gebeurd en Mondra gelooft dat ze nu van de bewustzijnssplinter is bevrijd.

Maar nu is Mondra verdwenen en de vredesvaarders krijgen de melding dat hun bruggenhoofd is ontdekt en wordt aangevallen.

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende