2382 • 1705    DE REFACTIEVE SPRONG

Het is januari 1346 van de Nieuwe Galactische Tijdrekening - dat is het jaar 4933 van de oude tijdrekening: De aarde en de andere planeten van het Sol-stelsel worden al maandenlang belegerd. Eenheden van de terminale colonne TRAITOR hebben het stelsel afgegrendeld. De mensen hebben zich teruggetrokken achter het zogenaamde TERRANOVA-scherm.

Daarmee zijn de Terranen en hun thuisstelsel vrijwel de enigen die zich verzetten tegen de armada van de chaosmachten. Op een paar verstopplekken van de Melkweg houdt eveneens taai verzet stand, vooral in de bolvormige sterrenhoop Omega Centauri met zijn oeroude nalatenschappen en in de Charon-Wolk. Als de bewoners van de galaxie echter een kans tegen TRAITOR willen hebben, moeten de Terranen onder Perry Rhodans leiding effectief en blijvend tegen de machten van de chaos te werk gaan. Daarom wordt er op Terra koortsachtig onderzoek gedaan. Wetenschappers werken onder hoogste geheimhouding aan nieuwe technologieën. Maar als in het Sol-stelsel een donkere onderzoeker met zijn ruimteschip opduikt, raken onder andere Perry Rhodan en Gucky in het huiveringwekkende schip terecht. Een van de doelen ervan is blijkbaar de refactieve sprong ...

Na de gebeurtenissen rond de zeven waterstofademende-machtigen weten de Terranen nu meer over de donkere onderzoekers en hebben ze een beetje meer inzicht in de methodes van de terminale colonne TRAITOR gekregen.

Hoe het op de Aarde en de Maan verder gaat, is het onderwerp van de volgende Perry Rhodan-aflevering.

Oorspronkelijke titel: Der refaktive Sprung

Auteur: Uwe Anton

Omslag: © Arndt Drechsler

Illustratie intern (Duits exclusief): © Michael Wittmann

Nederlandse vertaling: Django Mathijsen & Anaïd Haen

Samenvatting: in het centrum van de Melkweg – en het geheim van de donker-onderzoekers.

Locatie en tijdsruimte: Dengejaa Uveso – 1346 NGT (4933 na Chr.)

Hoofdpersonen: Perry Rhodan - De Terraanse resident wordt toeschouwer van een dans rond het zwarte gat. Gucky - De muisbever lijdt onder de invloed van de bron-klipper. Aquinas - De robot van de zeven waterstofademende-machtigen behoudt zijn geheimzinnigheid. Ruumaytron - Het donker-hart van een ruimteschip verteld over zijn verleden. Nuskoginus - De waterstofademer was in een ver verleden één van de zeven machtigen.

Op 29 januari 1346 NGT is de lucht in de bron-klipper verandert in een waterstofatmosfeer. Ook het ontbindingsproces van de gevangenissen van de zeven machtigen gaat door. Bovendien doet zich iets voor in de buurt van Dengejaa Uveso waar de quanten der duisternis zich in de buurt van de gebeurtenishorizon verzamelen en daar beginnen aan een wilde rondedans. Maar dan gebeurd op de Ruumaytron nog een ongelukkige ontmoeting: zoals eerder al Inaischon deed, dringt er opnieuw een quant de klipper binnen, het is ditmaal echter geen rebel en gelukkig gebeurd er niets desastreus. De Terraan en de Ilt bespeuren van dit schip, tot hun eigen verrassing, alleen boosheid, maar geen haat. Een wat pijnlijke begeerte en kwelling gaat er ook van deze klipper uit. Zo snel als de quant in het schip binnendrong, zo snel is deze ook al weer verdwenen en voegt het zich bij de eigenaardige dans van de quanten boven de gebeurtenishorizon. Hoe lang deze dans zal duren blijft onduidelijk, evenals wat er precies zal zal gebeuren tijdens de refactieve sprong.

Daar Perry Rhodan niets anders kan doen dan observeren, begeeft hij zich opnieuw naar het donker-hart van het levende ruimteschip. Deze begint vervolgens bereidwillig verslag te doen:

De bron-klippers werden 76 miljoen jaar v. Chr. door de Trophi-Terryc, een volk van geniale technici, gebouwd. De klippers waren als machtige ruimteschepen ontworpen die alleen maar één levensdoel hadden, namelijk om nog machtiger wezens onvoorwaardelijk te dienen. En zo geschiede het. Gedurende een periode van miljoenen jaren dienden ze machtige wezens, in een tijd waarin de strijd tussen de hogere machten in een verschrikkelijke mate tierden. Hun bouwers wisselden daarbij herhaaldelijk van partij, al naar gelang welke kant hen beter beloonden. De klippers dienden verscheidene ridder- en beschermheerordes, aanhangers van de chronotropische-domeinen, de Dakkar-pioniers evenals een veelvoud aan andere machtige wezens.

Wanneer ze op een dag naar het thuisland van hun bouwers terugkeerden was dit alleen nog maar een zwarte sintelhoop. Ze werden vermoedelijk door een hogere macht vernietigd, wellicht omdat ze te machtige wapens leverden in de eeuwige kringen van kosmische krachten. Op ongeveer dat tijdstip verliezen de bron-klippers ook hun laatste eigenaars en dwalen ze nu alleen maar doelloos rond, gedreven door hun innerlijke dwang om te moeten dienen.

68 miljoen jaar v. Chr. ontstonden vervolgens de quanten der duisternis. Bij een aanval van het element der duisternis op een sporenschip kwam het tot een bijzondere gebeurtenis: de zojuist uitgezette bioforen stootte hun on- en noon-quanten uit, net als het element zich manifesteerde. Daarbij kwam het tot wisselwerkingen en quanten der duisternis verbonden zich nagenoeg onherroepelijk met on- en noon-quanten. Daaruit ontstonden onsterfelijke creaturen die zeer machtig waren – onbeduidend weliswaar in vergelijking met het element de duisternis zelf, maar toch net zo ongenaakbaar als deze. Ondanks hun onsterfelijkheid waren ze tevens met een ongelooflijke kwelling gestraft, de kwelling om in dit universum te moeten bestaan.

De bron-klippers wisten niets daarvan, maar ook ze waren aan een kwelling onderworpen, de kwelling om iemand te moeten dienen. Ze boden zich zelfs direct bij de chaotarchen aan, maar deze toonden geen interesse. Vol van vertwijfeling probeerden daarna enkele klippers zich van het leven te beroven, maar ook dit mislukte, zoals geïndoctrineerd door hun bouwers. Het duurde tot 52 miljoen jaar v. Chr. tot de machtige chaosdienaar Twarion Uruc opdook en de klippers zijn hulp aanbood. Hij construeerde het M'ZATIL, tot wiens bescherming de zestiende ZENTAPHER werd gepositioneerd, om de quanten der duisternis aan te lokken en om ieder van hen een bron-klipper toe te vertrouwen. Als tegenprestatie moesten de quanten zich in dienst van de chaosmachten stellen. Zo geschiede het, vooral nadat hij en zijn opdrachtgever, de chaotarch Xrayn, de quanten der duisternis in het vooruitzicht stelden om ze van de on- en noon-quanten te bevrijden. Zo ontstonden uit de bron-klippers en de quanten der duisternis de donker-onderzoekers.

Na een miljoen jaar verzamelde Twarion Uruc daarna de 100.000 donker-onderzoekers bij een ultra-massarijk zwart gat om de refactieve sprong te laten plaatsvinden. En zo werd er daadwerkelijk één quant der duisternis ‘geheeld’. Hiermee verzekerde de chaosmachten zich langdurig van de diensten van de onderzoekers.

Hiermee eindigt het verslag over het verre verleden; in het verdere verloop tot aan de tegenwoordige tijd werden de onderzoekers in TRAITOR geïntegreerd en in lijn met de Hangay-veldtocht werd Ruumaytron met zijn eigen Bikschun naar het Sol-stelsel gestuurd om ARCHETIM’S lijk te onderzoeken. Daarbij werd Bikschun door een onbekent effect, dat bij de dichtstbijzijnde nadering tot het lijk intrad, onherroepelijk uit zijn schip gesleurd.

Met deze informatie keert Rhodan in de centrale van de klipper terug. Hij vertelt Gucky wat hij heeft ervaren en vervolgens begint het wachten op het verschijnen van Twarion Uruc.

Dan duikt opnieuw de rebel Inaischon op, die een anker zoekt om zijn eigenlijke missie niet te vergeten en tot algemene extase te vervallen. Daarbij leert Perry Rhodan hoe de de rebellie is ontstaan. De onderzoekers zijn te weten gekomen dat de refactieve sprong niet meer het resultaat levert dat ze wensen, maar dat Uruc ze bedriegt en ze eenvoudigweg naar een andere tijd in een andere universum slingert. Vandaar dat ze nu wraak hebben gezworen, alleen maar een klein aantal van de onderzoekers weet ervan, maar ze hebben nog wel het verrassingseffect aan hun kant. Ze willen Twarion Uruc vernietigen.

En werkelijk, het lukt, de chaosdienaar wordt door een n-dimensionale impuls weggevaagd, daarbij verliezen echter ook vele rebellen het bestaan tot dit universum en worden ook weggeslingerd.

Het wordt Rhodan duidelijk dat er maar erg weinig tijd is want de langzaam weer tot zichzelf komenden onderzoekers keren naar hun schepen terug en beginnen de bron-klipper Ruumaytron te omsingelen. Maar tezelfdertijd, door de n-dimensionale impuls veroorzaakt, zijn de zeven machtigen inmiddels versnelt van hun stasiskisten ontdaan en is Nuskoginus door de bron-klipper erkent als nieuwe eigenaar. Het vluchten lukt, maar het eindigt niet zoals Rhodan het zich wenst, want de aanvoerder van de voormalige machtigen deelt de Terraanse resident mede dat hij en zijn begeleiders op Yorname zullen worden afgezet en dat de machtigen eerst zullen verdwijnen om met zichzelf in het reine te komen. Rhodan is natuurlijk teleurgesteld, maar hij heeft geen andere keuze dan dit te accepteren. De machtigen gaan er echter van uit dat ze op een zeker moment weer aan de zijde van de Terranen zullen strijden, maar wanneer dat is laten ze open.

Met deze kennis blijven Rhodan en zijn begeleiders achter op Yorname en beginnen meteen aan hun vertrek richting Terra.

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende