2365 • 1640    DE DROKARNAMBOL

Op de door mensen bewoonde planeten schrijft men het jaar 1345 van de Nieuwe Galactische Tijdrekening - dit komt overeen met het jaar 4932 oude tijdrekening. De Melkweg is bezet door de terminale colonne TRAITOR, een gigantische vloot van de chaotarchen.

Het doel van de colonne is om uit werelden van de galaxie afzonderlijke 'kabinetten' voor een chaotender, één van de machtigste instrumenten van de chaos, te vormen. Deze chaotender moet VULTAPHER gaan heten en het territorium van een ontstaande negasfeer beschermen. Een negasfeer is een broeinest van de chaos, waarin normale levende wezens geen kans hebben.

Met de zogenoemde donkere obelisken heeft de terminale colonne al een reeks planeten gemarkeerd, die in stukken gesneden en tot 'kabinetten' voor VULTAPHER gevormd moeten worden. Met Drorah, de hoofdwereld van de Akonen, werd al het begin gemaakt, andere werelden zullen waarschijnlijk volgen.

Waar mogelijk plegen de galactici verzet. Midden in de vanwege zijn sterrendichtheid moeilijk toegankelijke sterrenhoop Omega Centauri werken bijvoorbeeld Atlan, de wetenschappers van de LVT en de Haloeters aan het herstellen van een zonne-transmitter van de Lemurers. Daarbij stoten ze op de drokarnambol …

De sprong naar de zonne-driehoek Nagigal werd ingeleid. Dit was de schijnbaar laatste kans voor Atlan om het ambitieuze project combitrans toch te realiseren. Dat er andere moeilijkheden op weg naar Hangay zouden kunnen ontstaan, lijkt daarbij zeker te zijn. Welke gevaren de Arkonide en zijn begeleiders wachten, is het thema van de volgende PERRY RHODAN-aflevering. Deze werd door Arndt Ellmer geschreven.

Oorspronkelijke titel: Die Drokarnam-Sphäre

Auteur: Christian Montillon

Omslag: © Dirk Schulz

Illustratie intern (Duits exclusief): © Michael Wittmann

Nederlandse vertaling: Hans van der Schoor

Samenvatting: Terranen en Haloeters tezamen – ze werken in het Kharag-zonne-dodecaëder.

Locatie en tijdsruimte: Kharag-staalwereld, Kharmuu – 21 oktober tot 1 november 1345 NGT (4932 na Chr.)

Hoofdpersonen: Trim Marath - Zijn hoop is gericht op de macht van de 'zwarte tweeling'. Startac Schroeder - De teleporteur verkent een aardachtige planeet. Atlan - De onsterfelijke Arkonide moet zich tegen een positron en een onzichtbare tegenstander beschermen. Icho Tolot - Het 'zwarte beest' wil het geheim van een Lemuurse overbrenger onthullen. Captain Lucinda - De divak-speler onthult zijn tweede grote passie.

Op 21 oktober 1345 NGT begeven Trim Marath en Startac Schroeder zich met een klein actiegroep naar Kharmuu, waar ze verder onderzoek doen naar Inday Anuun-Drazin. Tegelijkertijd zoeken Atlan en Icho Tolot verder naar een mogelijkheid om een zonne-overbrenger te vinden die vanaf Omega Centauri bereikbaar is en een passage in de richting van Hangay mogelijk maakt. Ze slagen echter niet in hun pogingen.

Atlan is ontevreden en hij begeeft zich naar de centrale positron van de staalwereld en verandert zijn verhoortactiek. Daarbij stoot hij op het schakelstation Etuum, een geheim project. Ondanks zijn hoge volmachten krijgt hij eerst geen toegang. Pas nadat hij nogmaals de hoofdpositron 'manipuleert', lukt het hem om het geheime station binnen te dringen. Daar komt hij echter onverwachts in een labyrint terecht omdat de positron geen uitzonderingen duldt. Maar desondanks dringt de Arkonide door tot in de centrale en ontvangt hij waardevolle informatie over andere geheime zonne-overbrengers van der Lemurers. Interessant daarbij is vooral het Nagigal-Trio dat 935.921 lichtjaar van Kharag af ligt, in de richting van Hangay.

Ondertussen zitten de beide monochroom-mutanten Day-Drazin op de hielen, ze hebben zijn voormalige 'gevangenis', de drokarnambol, ontdekt. Het blijkt dat het vergeestelijkte wezen zich kort na de hyperimpedantieschok uit zijn bol kon bevrijden wanneer deze door een explosie beschadigd werd. Sinds dat moment doorkruist hij het bereik van de zonnen-dodecaëder en laadt zich op aan de energie van het psionische netwerk. Door de activering wordt zijn bestaan bedreigd, bovendien weet hij niet dat de Haloeters tegenwoordig bondgenoten zijn van de galactici. Voor hem zijn het nog steeds de zwarte beesten en de galactici Lemuurse collaborateurs. Het lukt Day-Drazin om beide mutanten en hun begeleiders te gijzelen. Daarna probeert hij Atlan af te persen, maar deze gaat er niet op in. Door de activering van de zonne-overbrenger wordt Day-Drazin ernstig verzwakt en de gegijzelden kunnen worden bevrijd. Na deze actie heeft Atlan geen consideratie meer voor het vergeestelijkte wezen, maar Startac, Trim en Icho Tolot overtuigen hem van het tegendeel. Trim gaat naar de drokarnambol en doet het wezen een voorstel dat hij zich elke keer in zijn bol moet terugtrekken en daarin afwacht tot een overbrenger activeringen is beëindigd. Day-Drazin gaat daarmee schoorvoetend akkoord.

De verbinding met Nagigal-Trio komt werkelijk tot stand zodat op 1 november het combitrans-eskader door de zonne-overbrenger gaat. Het eskader bestaat ui de PONTON-tender POLARIS XX en ZEUT, het NEPTUNUS-klasse-ruimteschip VERACRUZ evenals de drie Haloeterschepen HALOETA III, THARI en AHUR, de laatste twee met elk 400 Haloeters aan boord. Daarbij zijn onder andere ook Atlan, Icho Tolot, Trim Marath en Startac Schroeder. Het commando over de zonne-overbrenger wordt overgedragen aan de Haloeter Cornor Lerz.

Ondanks de afscherming, die door een HO-beveiligingscherm zelfs nog wordt versterkt, lijdt Day-Drazin ondraaglijke pijnen, waardoor hij zich aanvankelijk zal stilhouden, maar niettemin heeft hij plannen om de zwarte beesten en de bijbehorende collaborateurs ooit te vernietigen.

Oorspronkelijke titel: Nach der Stasis

Auteur: Hubert Haensel

Cover ©: Swen Papenbrock

Illustratie intern (Duits exclusief) ©: Swen Papenbrock

Nederlandse vertaling: Hans van der Schoor

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende