2329 • 1604    GESTRAND IN HANGAY

Op de werelden van de Melkweg vindt in 1344 Nieuw Galactische Tijdrekening - dit komt overeen met het jaar 4931 oude tijdrekening - een verandering plaats, die voorheen niemand zich voor kon stellen. De terminale colonne TRAITOR, een gigantische ruimtevloot van de chaosmachten, grijpt naar de galaxie.

In de directe galactische omgeving van de Melkweg moet in het sterreneiland Hangay een zogenaamde negasfeer ontstaan, een absoluut levensvijandig gebied. De galaxie van de mensheid moet als hulpbron aan deze kosmische regio worden toegevoegd. Hangay is een reusachtige galaxie, die bijna 1300 jaar geleden uit het stervende universum Tarkan naar de lokale galaxieëngroep werd getransfereerd. Hier wonen oude volkeren als de katachtige Kartanen en de mensachtige Hauri's.

De SOL, het legendarische langeafstandsruimteschip van de mensheid, vertrok al jaren geleden om naar Hangay te vliegen.

Daar moet de bemanning de aanwijzingen voor een negasfeer grondig onderzoeken. Het gouden halterruimteschip lijdt echter schipbreuk door de verhoogde hyperimpedantie. Nu is het schip gestrand in Hangay ...

Bij alle technische problemen waar de bemanning van de SOL bij hun verblijf op de wereld van de Grijskartanen zich aan ziet blootgesteld, komen nu ook nog menselijk-persoonlijke problemen. Tegelijk willen de mensen aan boord van het halterruimteschip naar de sporen zoeken, waarvan de aanwijzing hen uiteindelijk naar het stelsel van de zon Ultra hebben geleid. De verdere gebeurtenissen in de halo van de galaxie Hangay beschrijft Arndt Ellmer in de volgende Perry Rhodan-aflevering.

Oorspronkelijke titel: Gestrandet in Hangay

Auteur: Hubert Haensel

Omslag: © Dirk Schulz

Illustratie intern (Duits exclusief): © Michael Wittmann

Nederlandse vertaling: Hans van der Schoor

Samenvatting: terugkeer uitgesloten - de SOL verloren in een onbekende omgeving.

Locatie en tijdsruimte: Ultrablauw – 11 tot 18 september 1331 NGT (4918 na Chr.)

Hoofdpersonen: Ronald Tekener - De smiler wil met de SOL-bemanning het halterruimteschip weer laten vliegen. Dao-Lin-H’ay - De Kartaanse knoopt nauwe banden aan met de Grijskartaan. Ron-Sha-R’itt - De hooggeplaatste man van Ultrablauw herkent in de SOL een kans voor de toekomst. Blo Rakane - De witte Haloeter ziet enige nieuwe problemen.

Ultrablauw is een ongastvrije, koude wereld met een lange winter- en een korte, maar intensieve zomer-periode. Hier bevindt zich een kleine kolonie van de Kartanen. De kolonisten noemen zichzelf Grijskartanen omdat hun pels vanwege de op Ultrablauw heersende lichtverhoudingen een grijze kleur heeft aangenomen. De meeste Kartanen leven in de koepelgebouwen van de hoofdstad U'Hartu, maar er zijn kleine nederzettingen en vestigingen op alle continenten van de planeet. Hoofd van de Grijskartanen van Ultrablauw is de 'hoogste man' Ron-Sha-R'itt, een moedige en charismatische aanvoerder die flink kan aanpakken wanneer het er op aan komt. Als alle hoogwaardige technologie ten gevolge van de hyperimpedantieschok uitvalt, geloven de Grijskartanen eerst aan een aanval van de Karapniden. Het keizerrijk heeft de bedoeling om van Ultrablauw een steunpunt te maken en heeft sinds enige tijd een ruimtehaven in de buurt van U'Hartu ingericht. Het is al vaker tot botsingen met de lokale bewakingseenheden gekomen. Maar dan landt de SOL wat onzacht bij U'Hartu. Ron-Sha-R’itt herkent het schip niet en hij denkt dat het een Karapoonse eenheid is.

De bemanning van de SOL begrijpt langzamerhand dat het generatieruimteschip niet zo snel weer zal starten – of helemaal niet. Alle aandrijfaggregaten en de permanentaftapper zijn uitgevallen, alleen de vroegtijdige ombouw op veel plekken naar low-tech heeft het ergste voorkomen, en gelukkig is de hoofdcomputer SENECA geen syntron maar een biopositron, die ook nu nog feilloos functioneert. Voorlopig is de SOL in elk geval op Ultrablauw gestrand. Dao-Lin-H'ay neemt contact op met de Grijskartanen en heeft al snel een goed contact met hen, in het bijzonder met Ron-Sha-R'itt van wie ze al snel in vervoering is. Ze zorgt ervoor dat de noodlijdende Kartanen dringend de benodigde technische hulpmiddelen ter beschikking worden gesteld. Intussen zijn de Grijskartanen en de Solaners nu voor onbestemde tijd buren en moeten met elkaar zien op te schieten.

Ronald Tekener merkt al snel dat Dao aan het veranderen is. Langzamerhand begrijpt hij dat ze blijkbaar op haar soortgenoot verliefd is geworden. Voorlopig heeft hij echter andere urgentere zaken die zijn aandacht opeisen: een onbekent schip is op Ultrablauw's maan neergestort, bovendien moet de geadresseerde van de boodschap, die men uit het Duff-stelsel is gevolgd, worden opgespoord. Inderdaad hebben de Grijskartanen op het zuidelijke continent een buitenaard station ontdekt, maar die blijkt verlaten te zijn.

Eerst verkent Tek met een vliegvaardig gemaakte kruiser van de SOL de maan Rothger. Op de plek waar het onbekende schip is neergestort zijn alleen nog maar kleine brokstukken te vinden – de vreemden zijn al weer verdwenen. Ze hebben echter een lijk achter gelaten dat later op de SOL wordt onderzocht: het is een humanoide, blijkbaar van vogels afstammend wezen.

Ron-Sha-R'itt heeft intussen het Karaponiden-probleem eindelijk opgelost, zonder daarbij naar Dao's bemiddelingspogingen te luisteren. De Karaponiden lijden sterk onder de gevolgen van de verhoogde hyperimpedantie en overvallen meermaals de stad om voorraden te roven. Daarop bestormt Ron-Sha-R'itt de ruimtehaven en dood hij ze allemaal. Hij ontdekt enorme wapenvoorraden – een volgend bewijs voor de oorlogsuitrusting van het keizerrijk.

Tek confronteert Dao. Ze bekent hem haar gevoelens voor Ron-Sha-R’itt en verlaat daarna de SOL om zich in U'Hartu te vestigen. Ze zal niet meer terugkeren …

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende