2318 • 1546    DE DONKERE OBELISK

In 1344 Nieuwe Galactische Tijdrekening - stemt overeen met het jaar 4931 oude tijd - bedreigt de terminale colonne TRAITOR de galaxie van de mensheid. Dit gigantische leger in marsorde van de chaosmachten heeft reeds overal in de Melkweg zijn colonneforten gebouwd.

Dankzij hun donkere velden zijn noch forten noch ruimteschepen van de terminale colonne door de galactische volkeren te peilen. De bewoners van de Melkweg kunnen zich nagenoeg niet tegen TRAITOR te weer stellen. Slechts de Terranen konden de chaos-bases in de buurt van het zonnestelsel opsporen en vernietigen.

Daarmee vormen zij echter de uitzondering. Nauwelijks iemand twijfelt eraan, dat de Melkweg niet genoeg bewapend is om zich succesvol te weer te stellen. Zelfs in het hart van het Kristalimperium was de gehele Arkoonse vloot niet in staat om iets tegen de TRAITOR-ruimteschepen te doen.

Evenals op de Kristalwereld moet er spoedig overal een symbool voor de macht van de chaos zijn. Daar staat, onaangeroerd door galactische uitoefening van invloed, de donkere obelisk ...

Vooralsnog lijkt de nieuwe bedreiging voor de aarde afgeweerd te zijn. Maar vanzelfsprekend zijn de strijdmachten van de chaosmachten ook op andere plaatsen van de Melkweg actief - zelfs in volkomen onbeduidende koloniale gebieden. Eén van deze gebieden is Vanderbeyten, de kolonie Vulgata die zich daarin bevindt - en hier komt het tot een contact, waar niemand zo op rekenen kon. Titus Müller, een bekend schrijver van historische romans, levert zijn eerste bijdrage aan de PERRY RHODAN-serie in de volgende aflevering.

Oorspronkelijke titel: Der Dunkle Obelisk

Auteur: Uwe Anton

Omslag: © Dirk Schulz

Illustratie intern (Duits exclusief): © Michael Wittmann

Nederlandse vertaling: M. Heinicke

Samenvatting: wedloop tegen de tijd - Terra wacht op mutanten.

Locatie en tijdsruimte: Terra – 1344 NGT (4931 na Chr.)

Hoofdpersonen: Fawn Suzuke - De bode van de nucleus dreigt te vergaan. Perry Rhodan - De Terraanse Resident twijfelt aan de wijsheid van zijn beslissingen. Radek Beibel - De beveiligingsbeambte van het Whistler-gebouw wordt uit zijn surveillance onttrokken. Marreli Nissunom - De behulpzame Schohaakse durft alles. Trim Marath en Startac Schroeder - De beide mutanten worden dringend naar Terra gebracht.

Eind september 1344 NGT, als een radiobericht van de AUBERG wordt ontvangen die de Terranen informeert over de Charon-Wolk en het salkriet, leidt Perry Rhodan het salkriet-transport om via de ongeveer 13.000 lichtjaar van Charon verwijderde planeet Rudyn, en beveelt hij de oprichting van een steunpunt in de Charon-Wolk. Enige dagen later verschijnt Fawn Suzuke bij hem en waarschuwt ze voor de aankomst van TRAITOR'S donker-obelisk. Ze deelt mee dat ze niet naar de Nucleus kan terugkeren en nu aan de Aarde is gebonden. Fawn, die alleen maar een soort projectie is van het Nucleus-collectiefwezen, kan zichzelf echter zonder Marc London's hulp niet lang in stand houden. Om tijd te winnen gaat ze op in Radek Beibel. Deze beveiligingsbeambte van de Whistler-Company raakt daardoor in levensgevaar, want als Fawn vergaat zal ook hij sterven.

Perry Rhodan herinnert zich de Schohaaken, maar ook hen lukt het niet om Fawn te stabiliseren. Alleen Trim Marath, die met spoed naar ze toe wordt gebracht, zorgt voor een ommekeer. Door hem lukt het Fawn om haar mentale substantie over 12 Schohaaken te verdelen. Ook deze kleine wezens lijden extreem onder de verbinding, maar ze houden het net zo lang vol tot Marc London op 6 Oktober 1344 NGT eindlijk arriveert met de AUBERG en de TABASCO. Fawn Suzuke, de Schohaaken en Beibel zijn gered. Fawn verkondigt dat ze op Terra moet blijven om als loods te dienen - maar ze verraad niet wie ze naar Terra moet loodsen. Beibel vertelt Rhodan over een samenzwering in de Whistler-Company die hij op het spoor is gekomen. Rhodan en Gucky gaan de zaak na, maar ze kunnen niets vinden - enige tijd later vindt er werkelijk bij Whistler een onverklaarbare explosie plaats.

Op 7 oktober verschijnt een donker-obelisk bij het Sol-stelsel. Rhodan heeft echter, ondanks alle bedenkingen van de chef-wetenschapper Malcolm S. Daellian, het bevel gegeven om het van de AUBERG en de TABASCO meegebrachte salkriet voor de bouw van het TERRANOVA-kristalscherm aan te wenden. Het stelsel omspannende scherm kan worden opgetrokken. Daarbij 'verbrand' een groot deel van het salkriet wel ongelooflijk snel, maar wanneer de donker-obelisk het scherm raakt versplintert en verdwijnt hij spoorloos. Het TERRANOVA-scherm houdt de belasting goed vol, moet echter uitgeschakeld worden zodat het resterende salkriet niet nutteloos wordt verbruikt. Nu krijgt Daellian de opdracht om een manier te vinden voor het effectiever benutten van het salkriet.

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende