2313 • 1541    HET GOUDEN STELSEL

In het jaar 1344 Nieuw Galactische Tijdrekening - overeenkomend met het jaar 4931 oude tijd - bedreigt de terminale colonne TRAITOR de galaxie van de mensheid. Deze gigantische legerworm van de chaosmachten moet de Melkweg in een 'ressource-galaxie' veranderen. Deze ressources moeten ten goede komen van een zogenoemde negasfeer, die in de directe galactische nabijheid ontstaat: in de galaxie Hangay.

Onder bescherming van de donkere velden heeft TRAITOR allang de galaxie geïnfiltreerd. Slechts door een gelukkig toeval en op grond van hun moed konden de Terranen het chaossteunpunt in de nabijheid van het Solstelsel opsporen en vernietigen. Andere galactische volkeren konden dit niet bewerkstelligen. De bewoners van de Melkweg kunnen zich praktisch niet tegen TRAITOR teweer stellen.

Gelet op de acute bedreiging wordt er alle moeite gedaan dit nadeel te verkleinen. Volgens de geruchten bestaat er een middel voor in de ontoegankelijke Charon-Wolk: het salkriet. Een expeditie onder leiding van de Arkonide Atlan slaagt erin in het binnenste van de wolk door te dringen. Van haar bewoners krijgt hij de toestemming, verder door te dringen. Doel is nu het gouden stelsel ...

Atlan's expeditie zit samen met de Seecharans in de asteroïde GRAANWATAH vast, terwijl de roosterschepen van de technieten een algemene aanval starten. Er biedt zich tot nog toe geen uitweg aan, maar in plaats daarvan vertelt de 'Eeuwige Schrijn' alles aan Atlan en hij ervaart meer over de geschiedenis van een mysterieus volk. Dit is ook het thema van de volgende Perry Rhodan-aflevering.

Oorspronkelijke titel: Das Goldene System

Auteur: Hubert Haensel

Omslag: © Swen Papenbrock

Illustratie intern (Duits exclusief): © Swen Papenbrock

Nederlandse vertaling: Hans van der Schoor

Samenvatting: een explosie in het centrum van de Charon-Wolk - Atlan is op zoek naar salkriet.

Locatie en tijdsruimte: het gouden-stelsel – 3 juli tot 19 juli 1344 NGT (4931 na Chr.)

Hoofdpersonen: Atlan - Der Arkonide doet een fascinerende vondst. Dr. Gregorian - De geleerde bewijst het praktische nut van theoretische wetenschap. Mario Saats - Sinds 13 jaar is voor de metagrav-technicus zijn in de praktijk geleerde beroep eerder theoretisch geworden. Gucky - De Ilt heeft soms pijnlijke voeten. Kempo Doll’Arym - De Charonii dringt door tot in het hart van de sterrenwolk.

Onder moeilijke omstandigheden nadert de VERACRUZ, beschermt door de structuurpiloten van de DORYNA, het Gouden-stelsel in het centrum van de Charon-Wolk. Hoe dichter de schepen het verboden zonnestelsel naderen, des te moeilijker wordt het voor de structuurpiloten om de rustige zone binnen het structuurwervelen in stand te houden. Tegelijkertijd vinden er steeds zwaardere storingen plaats aan de scheepsapparatuur. Op 13 juli 1344 NGT bereiken de schepen eindelijk de randzone van het Gouden-stelsel, maar verder kunnen ze niet doordringen - te zwaar zijn de invloeden door sterke hyperenergetische velden en andere effecten. Ook Gucky’s para-vaardigheden worden erdoor verlamt. De zon van het Gouden-stelsel is een rode reus met maar enkele planeten, die de naam 'goud' bevatten. Tienduizenden asteroïden van verschillende afmeting cirkelen om de zon, daartussen heerst een ongewoon hoge materiedichtheid: praktisch het gehele stelsel schijnt met fijnstof te zijn gevuld, dat ook niet door de stralingsdruk van de zon uit elkaar wordt gedreven. Het lijkt erop dat deze stof van buiten afkomstig is, uit een onbekende bron materialiseert en zich concentreert in de omloopbaan van de asteroïden.

Men is dus in eerste instantie aangewezen op metingen met de Kantor-sextant. Daarbij is er ook sprake van een met dit apparaat aan boord gekomen wetenschapper genaamd Dr. Gregorian, die zo'n vreemde kerel is dat hij permanent met zijn collega's overhoop ligt en die zo teruggetrokken leeft dat niemand zijn voornaam kent. Atlan heeft echter grote bewondering voor hem omdat hij in het team van Malcolm S. Daellian een legendarische reputatie heeft verworven en vermoedelijk een nakomeling is van Sato Ambush. Op meer dan 26.000 asteroïden worden sterke bronnen van hyperstraling gemeten. Het schijnt dat men daarmee het nog aanwezige salkriet-voorkomen heeft geïdentificeerd van het Gouden-stelsel. Atlan leidt een team naar een 'gewone' asteroïde die in de buurt van de VERACRUZ voorbij drijft omdat de echte 'hotspots’ te ver weg zijn. Daarbij wordt een nieuw scheepstype gebruikt: twee sloepen van de SKARABUS-klasse. In deze kleine schepen, die bestaan uit een drager-platform met een afstootveld-koepel en een door een flens verbonden bolcel, wordt alleen de allereenvoudigste voor storing ongevoelige technologie toegepast.

Ook op de ‘gewone’ asteroïde, die doet denken aan een zwam met grove poriën, wordt nog salkriet ontdekt, maar het voorkomen daar schijnt al sinds lange tijd bijna volledige te zijn gewonnen. Het blijkt dat het salkriet met conventionele mijnbouwmethoden niet kan worden gedolven, omdat het door aanraking net zoals para-dauw of schuimopaal deflagreerd, echter zonder enig psi-effect te veroorzaken. Alleen met de grootste voorzichtigheid en met behulp van een ynkelonium-scalpel kan het worden bewerkt. Het salkriet is geen normale materie, maar eerder een soort materieprojectie oftewel psi-materie die zich rondom goudatomen heeft gekristalliseerd. Dit materiaal is een supersterke hyperstraler, wiens werkingsgraad alles in de schaduw stelt van wat tot dusver bekent is. Daar Atlan in salkriet een nieuwe mogelijkheid ziet voor de door hyperimpedantie beschadigde ruimtevaart, vliegt hij naar enkele van de echte hotspots. Ook deze asteroïden bestaan uit poreus materiaal. Daar worden fossielen van grote vogelwezen ontdekt, en naar het schijnt bezaten deze wezens harten van salkriet.

Gedurende het onderzoek van deze skeletten wordt Atlan's groep door technieten aangevallen. Bovendien verschijnen er rechthoekige schepen die de SKARABUS-sloepen aanvallen. De vreemde schepen zijn rooster-constructies waarin diverse modules zijn gekoppeld. Atlan krijgt onverwachte hulp van een derde groep, die lang gestrekte, wigvormige schepen bezitten met een witte buitenwand. De nieuw aangekomenen identificeren zich als de Seecharan en loodsen Atlan's SKARABUS-sloep naar een planetoïde, die een basis van de Seecharan schijnt te zijn. Ze noemen deze GRAANWATAH, hun laatste toevluchtsoord. Nauwelijks is Atlan's sloep geland en dan wordt de planetoïde door meer dan honderd technieten-roosterschepen belaagd.

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende