2283 • 1511    SCHEMERZWAARDEN

Als op de Aarde de mysterieuze god Gon-Orbhon steeds meer mensen in zijn ban slaat, ontdekken Terraanse wetenschappers in de zon een psi-materieel veld. Eerste onderzoeken wijzen uit, dat het daarbij waarschijnlijk gaat om het 'lijk van een superintelligentie', dat al miljoenen jaren in de zon rust en nu in zekere zin wordt afgetapt.

Uiteindelijk komen de Terranen ook te weten, dat het daarbij waarschijnlijk ging om het wezen ARCHETIM, wiens favoriete hulpvolk de dwergachtige, in de verte op mensen lijkende Schohaaken waren.

De multiwetenschapper Myles Kantor rust een expeditie uit, om meer over ARCHETIM aan de weet te komen. Aan boord bevindt zich ook Orren Snaussenid, een van enkele duizenden Shohaaken, die sinds kort op Terra leeft, zonder zich iets van zijn verleden te herinneren. Aan boord van het schip INTRALUX bereikt het team drie mysterieuze zonnestations – en Orren beleeft het uur van de Schemerzwaarden ...

Oorspronkelijke titel: Zwielichtklingen

Auteur: Horst Hoffmann

Omslag: © Swen Papenbrock

Illustratie intern (Duits exclusief): © Swen Papenbrock

Plantekening (Duits exclusief): ruimteschip in Magelhaen: verkenningsschip van de Gurrads door Daniel Schwarz

Nederlandse vertaling: Scriptura/S. J. Sinnema

Samenvatting: hij is de duistere veldheer - en hij strijdt in de naam van ARCHETIM.

Locatie en tijdsruimte: TRIPTYCHON-stations – 13 maart tot 3 april 1333 NGT (4920 na Chr.)

Hoofdpersonen: De Schohaake betreedt een mausoleum. Mamor Ir’kham - De duistere veldheer probeert een profetie te bestrijden. Sharaaya - De Schohaakse verliest de liefde en oogst haat. ARCHETIM - Een superintelligentie wordt voor dood verklaart. ARCHETIM's Vuist - Een rebel laat van zich horen.

Terwijl men in de INTRALUX nog over de ontvangen berichten van de MUNGO PARK treurt, waarbij 49 Kybb-Titanen in het Sol-stelsel zijn verschenen (zenden kan de INTRALUX zelf niet meer), opent onverwachts het toegangsschot van het TRIPTYCHON-station voor Orren Snaussenid. Orren gaat er doorheen waarna het schot zich meteen weer sluit en gesloten blijft. Orren zwerft door het station en bewondert de prachtige uitrusting en passeert talrijke incarnaties. Eén daarvan, een zwarte Schohaake met erachter twee gekruiste zwaarden die aan de wand hangen, oefent een vreemde fascinatie uit op Orren. Hij raakt het duistere gestalte aan en beleeft het lot van Mamor Ir’kham.

Mamor Ir’kham was een veldheer van de Schohaaken, die 5 duizend jaar na de aankomst van ARCHETIM in het Phariske-Erigon leefde. In deze periode was de superintelligentie al in de omgeving van de negasfeer bezig in de galaxie Tare-Scharm, de retroversie was echter nog niet afgehandeld, waar tijdens Mamor's leven nog verschrikkelijke materiële ruimteslagen woedde tussen de hulpvolkeren van de superintelligenties en de machten van de chaos in Tare-Scharm. De door ARCHETIM gestichte vrede in Phariske-Erigon was breekbaar en oorlogszuchtigen zoals Mamor benutten de lange fase van afwezigheid van ARCHETIM om hun eigen doelen na te streven. Door genadeloos optreden tegen alle tegenpartijen en met behulp van de symbolische kracht van de Schemerzwaarden - twee gouden zwaarden uit de tijd van de aankomst van de superintelligentie - vocht Mamor zich met geweld tot alleenheerser over de gehele galaxie, hij bezette zelfs de centrale wereld Oaghonyr. Tegen ARCHETIM'S NEST en het Kasteel der Tijden kon hij echter niets uitrichten.

Na de wrede onderwerping van alle vijanden, behalve enige rebellen onder leiding van ARCHETIM'S VUIST, was Mamor's heerschappij niet van lange duur. Als voorbode van de ARCHETIM'S terugkeer verschenen overal vreemde plantachtige wezens: de Schemerbloemen. Deze beïnvloedden elk intelligent levend wezen en remde de agressie. Na ARCHETIM'S terugkeer werd deze invloed volkomen. Alle oorlog voerende volkeren werden tot de vrede bekeerd en de uitstraling van de superintelligentie zorgde voor rust en harmonie. Zelfs Mamor was aan deze invloed onderhevig maar werd later echter waanzinnig. Als straf voor zijn wandaden werd hij als incarnatie geconserveerd.

Met de grootste moeite kan Orren los komen van Mamor en hem tenslotte met de Schemerzwaarden kapot slaan voordat de verschrikkelijke visioenen, die van de incarnatie op hem schijnen te worden overgedragen, zijn geest kunnen vernietigen. Dan echter begrijpt hij dat niet alle visionen op Mamor's waanzin zijn terug te voeren - in werkelijkheid waren het gedeeltelijk zijn eigen herinneringen! Plotseling herinnert hij zich dat hij bij ARCHETIM'S strijd was tegen de chaosmachten in Tare-Scharm, en daar deze hel had beleeft …

Twintig dagen lang dwaalt Orren door het station, tot hij de centrale bereikt. Daar staat een vier meter groot gouden standbeeld van een Schohaaken: de hoofdcomputer. Orren neemt contact met hem op en slaagt er in om hem zo ver te krijgen om hem en de mensen van de INTRALUX als rechtsgeldige personen te erkennen. Daarna moet de volledig uitgeputte kleine kerel eerst medisch worden verzorgd.

Een nieuw bericht uit het verleden onthulde meer over de geschiedenis van het Sol-stelsel en de galaxie van de mensheid, dan de mensen tot dusver bekend was. Maar de dreiging in het heden vereist urgente oplossingen - want op Terra regeren de door Gon-Orbhon beheerste aanhangers van zijn sekte.

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende