2240 • 1420    DE GRIJZE AUTONOOM

In het jaar 1332 Nieuwe Galactische Tijd zijn Perry Rhodan en Atlan, onsterfelijken en voormalige Ridders van de Diepte al vele weken verdwenen in de - nog steeds - van het standaarduniversum losgerukte ruimte van de zogenoemde Sterrenoceaan van Jamondi.

Hier ondersteunen ze de op mensen lijkende Motana's in hun gevecht tegen de onderdrukkers van Jamondi, de Kybbs. Lange tijd geleden brachten de Kybbs en hun heersers het regime van Jamondi ten val, dat door de beschermheren en hun schildwachten werd geleid. Vandaag de dag verhalen nog slechts mythen over de tijd voor de 'Bloederige nacht van Barinx'.

Aan de zijde van de nomade Rorkhete en de voorspelde bevrijdster Zephyda helpen Rhodan en Atlan een vloot van de legendarische bionische kruisers te bemannen. Maar wat zijn zestig schepen tegenover een armada en honderden Motana's tegenover honderdduizenden Kybbs? Zonder de beschermheren van Jamondi en hun schildwachten zullen ze zeker verliezen.

De eigenaardige nomade Rorkhete denkt in Rhodan en Atlan de toekomstige beschermheren van Jamondi te hebben herkend. Het bewijs daarvoor kan vermoedelijk slechts één iemand leveren. Het is de Grijze Autonoom ...

Oorspronkelijke titel: Der Graue Autonom

Auteur: Frank Borsch

Omslag: © Swen Papenbrock

Illustratie intern (Duits exclusief): © Swen Papenbrock

Nederlandse vertaling: H. Jong

Samenvatting: Perry Rhodan en Atlan in de schaduwstad – in het centrum van een oeroude macht.

Locatie en tijdsruimte: Mykronoer – 1332 NGT (4919 na Chr.)

Hoofdpersonen: Perry Rhodan - De Terraan volgt een mysterieuze roep. Rorkhete - De eenzame nomade lijdt in stilte. Venga - De jonge Motana toont zich behulpzaam. Keg Dellogun - Een vader is zich bewust van zijn daden. Ka Than - Een vader is toegewijd aan de neutraliteit.

De zestig op Ham Erelca gevonden bionische kruisers zijn van Motana naar Tom Karthay overgebracht.

Venga, een jonge bode van de Planetaire Majesteit Kischmeide, heeft de opdracht om bij de vijver Trideage op een boodschap van het Oceanische Orakel te wachten. Na een week van wachten duikt de vader Keg Dellogun op en vraagt Venga om Perry Rhodan te gaan halen. Op weg naar het ZWAARD verstuikt de bode haar voet maar zij zet evenwel dapper door.

Als Perry Rhodan, Atlan, Zephyda en Rorkhete bij de vijver arriveren is van de Schota-Magathe niets te zien. Na enige tijd – Atlan werd al ongeduldig – duiken de zeekoe-achtige wezens op. Rorkhete verzoekt Keg Dellogun, zijn stiefvader, om nog een keer de aura's van Perry en Atlan te testen. Dellogun weigert omdat hij de zin er niet van inziet om de aura's nogmaals te testen. De uitkomst van de eerste test liet duidelijk zien dat de beide Ridders blijkbaar een aura bezitten maar dat het geen Beschermheer aura was. Om echter meer zekerheid te hebben verwijst de oude Schota-Magathe door naar de Grijze Autonoom Ka Than. Hij maakt de vestigingsplek van de Autonoom bekent, de planeet Mykronoer, maar 33 lichtjaar verwijderd van Tom Karthay.

Het ZWAARD vertrekt naar het Myk-stelsel met Venga en het Oceanische Orakel ook aan boord. Gedurende de vlucht verzoekt Perry Rhodan aan Keg Dellogun om ook bij de Bode van HET, Lotho Keraete, z'n aura te testen. De oude wijze kan niets vaststellen maar erkent echter dat er iets bijzonders is aan de Bode van de superintelligentie. Door onophoudelijk aandringen van Perry Rhodan vertelt Keg Dellogun de geschiedenis van zijn volk:

Vroeger waren de Schota-Magathe de vredesbemiddelaars in Jamondi. Door hun teleporteervaardigheid worden ze door vele volkeren vereerd. Er ontstonden echter ook onware legendes over de Macht van het Orakel. Ze zijn geen helderzienden die de toekomst kunnen voorspellen. Na de Bloednacht van Barinx wordt hun volk door de Kybb opgejaagd. Alleen enkele splintergroepen overleefden het.

Venga houdt zich ondertussen met Rorkhete bezig want ze wil dat hij zijn geheimen opbiecht en om er achter komen waarom hij zo gesloten is. Dit lukt haar ook ten dele. Ze geeft hem de moed om zijn stiefvader tegemoet te treden voor een serieus gesprek. Rorkhete zoekt de cabine van het Orakel op en er vindt een heftige meningsuitwisseling plaats. Rorkhete hoort ook over de wetten die die aanvoerster van het Oceanische Orakel heeft aangenomen en dat Keg Dellogun één van deze regels heeft geschonden en daarna een uitgestotene is geworden – en dat alles vanwege Rorkhete.

Op Mykronoer aangekomen proberen Rhodan, Atlan en Zephyda om de Grijze Autonoom te vinden. Daarbij hebben ze ook de Bode van HET op een zweefbrancard meegenomen. De  Autonoom moet ook hem nauwkeurig onderzoeken.

Door een wereld van schaduwen bereikt het gezelschap de troonzaal van de Autonoom, een humanoide gestalte zonder duidelijke contouren. Ook Ka Than test de aura's en komt tot de conclusie dat ze op die van een Beschermheer lijken, maar meer ook niet. Het voorstel om Perry's aura te modificeren en de beide Ridders toch tot Beschermheren te verklaren wijst Ka Than met een eenvoudige reden af: hij kan helemaal geen Beschermheren inwijden. Hij bezit dan wel veel macht maar hij is ook weer niet almachtig. Dan vertelt hij aan het gezelschap zijn geschiedenis en ook zijn catastrofale fout: de schepping van Karel Vanidag. Na deze mislukking heeft hij zich teruggetrokken in de neutraliteit. Desondanks geeft hij informatie dat het gezelschap goed kan gebruiken; hij vertelt van de Schildwachten en het Paragon-kruis. Over het thema Lotho Keraete gedraagt hij zich terughoudend. Het wezen is bijzonders en hij wil het wel onderzoeken. Misschien kan Ka Than hem ontwaken maar daarvoor zal hij meer tijd nodig hebben. Na enige twijfel stemmen Atlan en Perry ermee in dat de Bode van HET achter blijft. Voordat ze de Grijze Autonoom verlaten verzoekt Zephyda om een gesprek onder vier ogen. Hij geeft haar indirect te verstaan dat ze een conventie van de Majesteiten moet bijeenroepen. Hij vermoedt tevens dat zij de volgende Stellaire Majesteit zal zijn.

Op de terugvlucht tekent zich een nog een positieve gebeurtenis af: Venga bezoekt met Atlan de cabine van Rorkhete. De Arkonide gaat samen met de Shozide aan een tafel zitten om veel van zijn kennis aan hem over te dragen en om hem te leren lezen zodat hij in de vesting van Shoz de oude documenten zelf kan onderzoeken op sporen over zijn verleden.

De resultaten van de expeditie naar Mykronoer zijn zowel ontnuchterend als veelbelovend. Ontnuchterend, omdat er niets cruciaal is veranderd. Veelbelovend, omdat Rorkhete's vermoedens niet zo verkeerd waren, als men had gevreesd. Maar voordat ze nu op zoek kunnen gaan naar de zes schildwachten en erachter komen, wat het Paragon-kruis precies inhoudt, moeten de Motana's zich eerst met hun aartsvijanden bezighouden.

Vrijheid voor Baikhal Cain is de oplossing, die voor Zephyda nu veel oplevert - hoewel de vrijheid van de Motana's slechts met de dood van Kybb-Cranars kan worden verkregen. Daarover lopen de meningen nogal uiteen, maar de beslissing wordt uiteindelijk genomen door de doodsbrengers.

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende