2205 • 1337    HET BLOED VAN DE VERONI'S

In de door mensen en talrijke andere volken bewoonde Melkweg ontwikkelt zich in september 1331 van de Nieuwe Galactische Tijdrekening een krítieke situatie: hyperstormen maken de SDL-ruimtevaart een zeer riskante aangelegenheid en in meerdere sectoren van de galaxie doen zich verschrikkelijke sterrenbevingen voor.

Als dicht bij de Hayok-sterrenarchipel een hele bolvormige sterrenhoop letterlijk opduikt uit het niets, vermoeden Perry Rhodan en zijn vrienden in de Liga van Vrije Terranen dat dit alles slechts het begin is. En als Lotho Keraete, de bode van de superintelligentie HET, opduikt wordt dat vermoeden zekerheid.

Samen met Lotho Keraete gaan Perry Rhodan en de Arkonide Atlan op expeditie in de onbekende bolvormige sterrenhoop. Maar die vlucht mislukt, de drie mannen landen op Baikhal Cain. Daar komen ze in de Heilige Berg in aanraking met het bloed van de Veroni's ...

Oorspronkelijke titel: Das Blut der Veronis

Auteur: Ernst Vlcek

Omslag: © Alfred L. Kelsner

Illustratie intern (Duits exclusief): © Swen Papenbrock

Nederlandse vertaling: H. Brown

Samenvatting: in de heilige berg van Baikhal Cain – het zoeken naar opalen brengt de dood.

Locatie en tijdsruimte: Baikhal Cain, heilige berg – 1331 NGT (4918 na Chr.)

Hoofdpersonen: Perry Rhodan - De Terraan bevindt zich als een gevangene in een mijn. Atlan - De Arkonide geeft zich niet gewonnen met het einde van zijn vrijheid. Raphid-Kybb-Karter - De egelachtige directeur van de mijn behoort tot het volk van de Kybb-Cranar. Jadyel - De Motana berust in zijn lot in de heilige berg.

Nadat Perry Rhodan en Atlan uit de paralyse zijn ontwaakt bevinden ze zich in een mijn. Ze hebben een halsband om die niet is te verwijderen; hun medegevangenen noemen hem Krin Varidh. Hij is bedoelt om het vluchten onmogelijk te maken. De medegevangenen zijn allemaal mensachtige wezens, die zich de Motana noemen. Ze zijn vredelievende woudbewoners. Ze worden overheerst door de Kybb-Cranar, die doen denken aan 1,60 meter lange, rechtop lopende egels. Elke Kybb-Cranar bezit twee armen, waarbij meestal één arm een prothese is. De leider  over de mijn is een zekere Raphid-Kybb-Karter die zich ontpopt als een wrede, levens verachtende Kybb-Cranar.

Aan Atlan toont de leider de werking van de halsband; hij produceert een heftige neuroschok om de gevangenen volgzaam te maken, ook geeft de halsband gif af dat de drager onmiddellijk dood wanneer deze niet steeds opnieuw op nul wordt teruggezet. De opdracht van de gevangenen in de mijngangen van de heilige berg is om het zogenaamde schuimopaal te delven. De slaven worden alleen ondersteund door Zuukims, bruikbare dieren. De beide onsterfelijken stellen al snel vast dat de Motana's een zekere affiniteit hebben met het schuimopaal, dat ook 'het bloed van de Veroni's wordt genoemd, omdat ze zelf praktisch geen schuimopaal kunnen vinden. Omdat ze daarom hun quotum niet kunnen halen, vreest Perry Rhodan dat  het slechts een kwestie van tijd is tot over hen het doodvonnis wordt uitgesproken. Gelukkig helpen de Motana's de onsterfelijken, zo dat ook zij het quotum kunnen halen. Als tegenprestatie vertelt Atlan kleurrijke verhalen uit zijn bewogen verleden, terwijl Rhodan een deel van de organisatie overneemt om de levens- en arbeidsomstandigheden van de slaven in de mijn te verbeteren.

Maar dan wordt het quotum opnieuw verhoogd en de anderen redden het niet meer om de onsterfelijken aan te vullen; blijkbaar hebben ook de Kybb-Cranar onder de verhoogde hyperimpedantie te leiden. Als Atlan bij een instorting van een mijngang bijna om het leven komt en bedolven onder het puin ligt, heeft hij een vreemde ontmoeting met een mysterieuze Veroni.

Ze zijn door de straling van het schuimopaal gemuteerde Motana's die zich in de mijn hebben verborgen. Ze zien eruit als levende doden en kunnen zich als slangen door smalle spleten persen en ze voeden zich met de 'levensenergie' van hun vroegere soortgenoten.

Door de dreiging van de Kybb-Cranar besluiten Atlan en Rhodan om te vluchten. De Motana Jadyel, die voor zijn dood nog eenmaal de open lucht wil zien, helpt hen daarbij. Ze vinden een vergeten tunnel, die een vrije uitgang heeft en niet wordt bewaakt. Als ze de mijn verlaten, breekt een nieuwe dag aan en omdat de halsbanden niet op nul zijn terug gezet, geven deze hun gif af. Jadyel sterft dan, maar de beide cellenactiveerderdragers overleven het.

Op het nippertje lukte het Rhodan en Atlan aan de onbarmhartige heilige berg te ontsnappen. Hun doel is de vrijheid - en hun hoop is terug te komen in de Melkweg. Maar eerst moeten de twee mannen ervoor zorgen dat ze overleven.

In welke omstandigheden ze dat doen wordt beschreven in de volgende PERRY RHODAN-roman, geschreven door Frank Borsch die daarmee zijn eerste bijdrage levert aan de serie.

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende