2126 • 1210    SIGNAALCODE VUURBLOEM

Tegen het einde van het jaar 1311 NGT wachten de bewoners van de Melkweg in spanning af. Bij het sterrenvenster in de sector Hayok zijn honderdduizenden ruimteschepen samengetrokken, een armada van de grootmachten van de Melkweg om de gevreesde aanval door de catamarans uit de ververwijderde galaxie Tradom af te kunnen slaan. Toch weet iedereen dat in geval van twijfel de catamarans beduidend sterker zullen zijn.

Tegelijkertijd voeren de Terraanse Liga Dienst en de ruimtevloot van de Liga van Vrije Terranen de zoekactie naar de zeven ruimteschepen waarmee de Conquestor Trah Rogue net als voorheen in de Melkweg opereert op. Elk van die schepen is sterk genoeg om een van de galactische centrale planeten aan te vallen en te vernietigen. De verantwoordelijke leidinggevenden in de Melkweg kunnen slechts hopen dat Perry Rhodan, die zich met de LEIF ERIKSSON in Tradom bevindt, in den vreemde iets tegen de heersers van Tradom kan doen. Maar zolang er geen contact met Rhodan en zijn begeleiders is, hebben de Terranen geen andere keuze dan intensief naar de tegenstanders te blijven zoeken.

Nadat men een spionagering van de Conquestor op Mercurius heeft ontmaskerd, werd een depot van de troepenmacht uit Tradom uitgerekend in het galactische casino, de BASIS, ontdekt. Van daaruit loopt het spoor verder - en het begint met de signaalcode Vuurbloem ...

Oorspronkelijke titel: Signalkode Feuerblume

Auteur: Rainer Castor

Omslag: © Alfred L. Kelsner

Illustratie intern (Duits exclusief): © Michael Wittmann

Nederlandse vertaling: Kees van Toorn

Samenvatting: grootschalige inzet van de nieuwe USO – een rudiment-soldaat treedt op.

Locatie en tijdsruimte: Paricza – 1311 NGT (4898 na Chr.)

Hoofdpersonen: Trah Rogue - De Conquestor van Tradom blijft doorgaan met zijn plannen. Monkey - De commandant van de Nieuwe USO heeft een compromisloze hardheid. Tom Abertin - De USO-overste beveelt het meest geavanceerde schip van de organisatie.

Het hoofdkwartier van de oude zowel als van de nieuwe USO, Quinto-Center, is een maan met een diameter van 62 kilometer. Quinto-Center is uitgehold, de buitenste rotswand is slechts 6 kilometer dik.

De chef van de Nieuwe USO en de TLD, Monkey en Noviel Residor, besluiten op grond van de nieuw verkregen feiten meteen hard tegen de in de Melkweg verblijvende troepen van het Rijk Tradom op te treden. Indien het hen namelijk lukt om de buitgemaakte gegevens van de Aagenfelt-barrière naar de andere kant van het Sterrenvenster te brengen dan zou de blokkade van de Galactici volkomen nutteloos zijn. Voor het eerst zal de USO eigenhandig optreden omdat het bij hen in feite om een afzonderlijke - oftewel onafhankelijke organisatie gaat die ongehinderd en compromisloos kan handelen in vergelijking tot de TLD. Doordat men toegang heeft tot het computersysteem van de GAP XX kan Monkey zich in een container verbergen en in een solo-actie met de overbrenger van het Springers-schip naar de geheime basis van de Tradomers worden getransporteerd. Hij neemt daarbij alleen enige gevechtsrobots mee.

Tegelijkertijd oefenen de zeven in de Melkweg verblijvende AGLAZAR-slagschepen een grote bedreiging uit. Om dit gevaar tegemoet te treden heeft de USO een nieuw schip gebouwd. In een vergeten hangar van Quinto-Center heeft men namelijk een in de mottenballen gezette romp ontdekt van het toen der tijd eerste,  maar niet afgebouwde, USO ultra-slagschip van de GALAXIS-klasse. Diameter van de ruimtebol bedraagt 2500 meter. Deze ultra-reus is door de nieuwe USO met zeer hoge kosten gerestaureerd en op de nieuwste stand van de Camelot techniek gebracht. De bewapening is enorm en het hoofdwapen is een bovenmaats intervalkanon op de noordpool van het schip. Men neemt aan dat de TRAJAN, zoals de ultra-reus wordt gedoopt, met zijn bewapening tenminste gelijkwaardig of zelfs beter is als een AGLAZAR. De TRAJAN zal het Tradom-steunpunt aanvallen zodra Monkey daar is aangekomen en een gecodeerde impuls heeft verstuurd.

Monkey bevindt zich nu aan het einde van het overbrenger-traject op de planeet Paricza in het stelsel Punta-Pono, 17292 lichtjaar van de BASIS verwijderd. Het is een onderzoekscentrum van de Zeer Gewichtigen die samenspannen met de Conquestor van Tradom. Monkey verstuurt zijn gecodeerde impuls en verkent het station. Hij vindt ook hier weer een de geheimzinnige organische breinen en deze schijnt zelfs verbonden te zijn met de computer van het station. Het lukt Monkey daarom niet om toegang te krijgen tot de computer en in plaats daarvan veroorzaakt hij met zijn gemanipuleer dat er alarm wordt geslagen. Hij ontsteekt een Arkon-bom en moet zelf ook voor de atoombrand vluchten.

Trah Rogue vlucht eveneens; hij verlaat het stelsel met een sloep. Wat er met de bemanning van zijn steunpunt gebeurd interesseert hem totaal niet. De gegevens van de Aagenfelt-barrière heeft hij bij zich en alleen dat is belangrijk voor hem. Tegelijkertijd verschijnt de TRAJAN in het Punta-Pono-stelsel en deze wordt meteen door een eveneens in dit zonnestelsel gestationeerde AGLAZAR, van 3540 meter lang en 2100 meter breed, aangevallen. Het wordt een zeer heftige strijd maar op het laatst vernietigd de TRAJAN het vijandelijke schip zonder zelf noemenswaardige schade op te lopen. De TRAJAN is in de Melkweg qua bouw en uitrusting uniek en helaas is en blijft de TRAJAN het enige schip in de Melkweg van deze grote en slagkracht. Maar dat weet de zwaar aangeslagen Conquestor niet.

Monkey wordt vervolgens door de TRAJAN aan boord genomen en kort daarna explodeert de planeet Paricza door de atoombrand. Trah Rogue ontkomt met zijn sloep. Van de partij is het vreemde brein dat door Trah Rogue op zijn rug kan worden gedragen. Het volgende doel van de Conquestor kan alleen maar daaruit bestaan om de gegevens van de Aagenfelt-Barrière tot elke prijs aan de andere kant van het Sterrenvenster zien te krijgen.

Meedogenloos zoals altijd trad Monkey op tegen de invasiemacht uit de galaxie Tradom. Ze moesten een nieuwe nederlaag incasseren, maar opnieuw lukte het Trah Rogue om te vluchten - de Conquestor heeft een duidelijk plan en is nog lang niet klaar.

Nederlandse vertaling hoofdpersonen en samenvatting:

© Cornelis van den Ende